Serial Zorro

Kronikarz56

To, co jest najbardziej w tym wszystkim zachwycające, to fakt, że ta para została przedstawiona w sposób naprawdę interesujący i naturalny i szczery. Nie czuć tutaj ani trochę sztuczności. Jest lekko naiwnie, ale zarazem słodko, bo naturalnie.

ZORINA13

To chyba czas na kolejną parę.

Kronikarz56

A i owszem. Widzę, że temat Cię wciągnął. Kolejną parę dobrze już poznałaś, więc tym chętniej o niej poczytasz. Oboje poznaliśmy tę parę podczas mojej wizyty u Ciebie. Para też może dziecięca, ale za to ich uczucie jest takie, że niejeden dorosły może im zazdrościć. Ciekawa po tej zapowiedzi? Smile

ZORINA13

Czy chodzi Serial Ronja córka zbójnika ?

Kronikarz56

He he he. A więc domyśliłaś się, moja słodka pani detektyw. Tak, właśnie o tej parze chcę opowiedzieć. Jesteś zatem ciekawa opowieści? A swoją drogą, gratuluję genialnego umysłu. Widać efekty oglądania świetnych kryminałów Smile

ZORINA13

Proszę opowiedzieć.

Kronikarz56

Ronja i Birk - para z serialu anime "RONJA, CÓRKA ZBÓJNIKA", a wcześniej z powieści Astrid Lindgren pod tym samym tytułem.

Ona jest córką zbójnika Mattisa, słynnego herszta rozbójników. Wychowana od najmłodszych lat w miłości, będąca oczkiem w głowie swego ojca, uczona zaradności poprzez chodzenie po lesie i uczenia się życia w nim i poznająca rządzące nim prawa. Ma nieco nerwowy i zawzięty charakterek, potrafi się niekiedy bardzo szybko zezłościć. Jest ciekawa świata i chętnie go poznaje. Początkowo nie lubi Birka, gdyż ten jest synem wroga jej ojca, ale gdy oboje ratują sobie życie, zaprzyjaźnia się z nim, a z czasem zaczyna go kochać, najpierw jak brata, potem dużo więcej. Jest odważna i zadziorna, nie boi się walczyć o swoje ani mówić tego, co myśli. Gdy dowiaduje się o tym, jak zarabia na życie jej ojciec, nie zamierza tego popierać ani iść w jego ślady. Gdy pokochała Birka, przestała popierać wojnę Mattisa i Borki, która od początku wydała się jej głupia. Musi spotykać się z Birkiem potajemnie, zaczynając dostrzegać coraz więcej wad swego umiłowanego ojca. A gdy Mattis porywa Birka, aby z jego pomocą szantażować jego ojca, Ronja dobrowolnie oddaje się w ręce Borki, aby ten mógł ją wymienić na swego syna. Wtedy wychodzi na jaw, że dzieci się kochają. Niedługo potem Ronja dowiaduje się, że Birk chce uciec z domu. Dziewczynka dołącza do niego, ponieważ ojciec się jej wyrzekł za to, co zrobiła i czuje, że w domu nie jest już mile widziana. Wraz z Birkiem żyje w Niedźwiedziej Grocie, razem cieszą się życiem i choć mają kilka sprzeczek, ostatecznie zawsze się godzą i cieszą wiosną i latem. Gdy nadchodzi jesień i powoli grozi im zamarznięcie, Mattis interweniuje i przeprasza córkę i Birka za swoje zachowanie. Dzieci mogą wrócić na zimę do domu i spotykać się już jawnie. Dodatkowo obie bandy łączą się w jedną, ale Ronja i Birk obiecują sobie nie być zbójami i żyć uczciwie. Ronja jest szczera, niekiedy nawet do bólu. Potrafi się niekiedy zbyt szybko złości, bywa nieraz zbyt zawzięta, ale w miłości jest szczera i uczciwa. Dojrzale patrzy na konflikt Mattisa i Borki, widząc go jako żałosną walkę bez żadnego sensu. Kocha ojca, ale umie patrzeć na niego krytycznie i nie pochwalać jego zachowania. Dla Birka i w imię miłości jest gotowa na wszystko.

On jest synem zbójnika Borki, największego wroga Mattisa. Urodził się tej samej burzliwej nocy, co Ronja. Miał dobre relacje z rodzicami, ojciec widział w nim samego siebie z czasów młodości. Birk jest o wiele spokojniejszy od Ronji i bardziej rozsądny, nie jest też tak zawzięty jak ona i pierwszy chce się z nią zaprzyjaźnić i smuci go, gdy ta go odtrąca, mimo to zdobywa jej serce odwagą i uporem, nie poddając się i reagując zwykle śmiechem na jej próby dokuczenia mu niemiłymi słowami. Ronja, mimo niechęci, uratowała mu życie, gdy spadł w przepaść, potem on ratuje jej życie, gdy zostaje zahipnotyzowana przez Mgłowce w lesie i gdy utkwiła nogą w zaspie i nie mogła się z niej wydostać. Od tego czasu Ronja i Birk stają się dla siebie bratem i siostrą, a z czasem (choć nie jest to powiedziane wprost) kimś więcej. Gdy podczas srogiej zimy bandyci Borki przymierają głodem, Ronja pomaga Birkowi, potajemnie się z nim spotykając i dając mu wykradzione przez siebie jedzenie. Gdy nadchodzi wiosna, dzieci kontynuują potajemne spotkania, które utrudnia toczona wciąż wojna pomiędzy obiema bandami. Gdy Birk wpada w ręce Mattisa, który chce użyć go jako karty przetargowej w szantażowaniu Borki, Ronja załamana sama oddaje się w ręce ojca ukochanego, aby ten mógł ją wymienić na swego syna. Za ten czyn, Mattis wyrzeka się córki. Birk i Ronja przestają ukrywać, jak bardzo się kochają, za co spotyka ich od ich ojców potępienie. Birk ma tego dość i ucieka z domu. Ronja dołącza do niego. Oboje zamieszkują w Niedźwiedziej Grocie i żyją przez wiosnę i lato. W międzyczasie przeżywają kilka przygód, które ich do siebie zbliżają. Mają też kilka kłótni, wywołanych głównie tym, że Ronja była otwarta, Birk z kolei dopiero uczył się mówić o problemach, czego nie chciał za bardzo robić, przez co nie mogli się z Ronją zawsze zrozumieć. Mimo wszystko Birk w końcu otwiera się na Ronję, co pomaga mi się lepiej dogadać i zbliżyć do siebie. Gdy Mattis przeprasza Ronję i pozwala jej spotykać się z Birkiem, dzieci wracają na jesień i zbliżającą się zimę do domu. Potem obie bandy łączą się w jedno, ale Birk i Ronja przysięgają sobie, że nigdy nie zostaną zbójnikami i będą wiedli uczciwe życie, a na wiosnę wracają do Niedźwiedziej Groty.

W polskim dubbingu głosów postaciom użyczyli Olga Cybińska i Borys Wiciński.

ZORINA13

Ta bajeczka jest poważniejsza niż się na pozór wydaje.
Czy dzieci muszą cierpieć za błędy rodziców ? Ktoś musi kiedyś przerwać krąg wzajemnej nienawiści ,spowodowanej dawnymi waśniami.

Kronikarz56

Nie inaczej. To tylko pozornie urocza i słodka bajeczka dla dzieci. W rzeczywistości jest to coś w rodzaju opowieści o Romeo i Julii, ale z pozytywnym zakończeniem przestrzegająca przed chowaniem uraz i waśniami rodzinnymi, trwającymi całe lata, choć już w sumie nie wiadomo, co to wszystko rozpoczęło. Pokazuje również, jak dorośli bywają często strasznie głupi w swojej zawziętości i to dopiero dzieci muszą im wyjaśnić, że postępują idiotycznie. Pokazuje nam także, jak wielka jest siła miłości i że więcej jest ona warta niż rodowa duma czy waśnie sąsiedzkie. Dodatkowo jeszcze możemy się dzięki niej nauczyć, że prawdziwa miłość musi powoli dojrzewać i czasami musi przezwyciężyć wiele różnic narzucanych przez społeczeństwo.

Kocham tę opowieść, bo jest bardzo wzruszająca i niby o dzieciach opowieść, ale dojrzałych ponad swój wiek. Może ma to związek z faktem, że wychowują się pośród praktycznie samych dorosłych i przejmują ich sposób myślenia, wyrażania się, a jednocześnie dojrzewają szybciej, aby im dorównać w rozmowach i do tego dochodzą nieraz do wniosków, które dorosłym nigdy by nie przyszły do głowy np. po co mają walczyć z sąsiadami i co im z tego przyjdzie? Wiesz, mnie najbardziej porusza sytuacja, gdy Ronja przestaje postrzegać ojca bezkrytycznie i dostrzega w nim powoli wady i rozumie po pewnym czasie, że już tylko ukochany Birk jest osobą, której może wszystko powiedzieć. A także, gdy Mattis łapie Birka i Ronja oznajmia ojcu, że nie będzie jego dzieckiem, jeśli tak zamierza walczyć z wrogami. I potem oddaje się w ręce wrogów, aby ci mogli ją wymienić na Birka, co Mattis kwituje stwierdzeniem, że już nie ma dziecka. Chyba najbardziej poruszająca część tej opowieści. Podobnie jak i ta, gdy dochodzi do wymiany dzieci i dzieci przyznają się głośno, że się kochają i w sumie tylko matka Ronji, Lovis, zdaje się popierać te relacje. Pozostali są zbyt zacietrzewieni w swoim sporze. To najbardziej smutne i poruszające sceny w tej historii. Autorka nie oszczędza czytelników, a twórcy bajki widzów. I bardzo dobrze. Dzięki temu bajka nie jest cukierkowa, porusza serca, zmusza do myślenia i sprawia, że jeszcze bardziej kibicujemy bohaterom.

Swoją drogą, anime jest niesamowicie wierne książce. Astrid Lindgren pisała zwykle lekkie opowieści dla dzieciaków. Ale są wyjątki np. "BRACIA LWIE SERCE", "RASMUS I WŁÓCZĘGA" oraz właśnie "RONJA, CÓRKA ZBÓJNIKA". To są powieści znacznie poważniejsze, dlatego są najlepsze.

Dla porównania: Ronja i Birk w wersji filmowej z 1984 roku. Osobiście bardziej wolę jednak wersję anime, więcej podkreśla miłość Ronji i Birka i więcej tam subtelnych scen np. trzymanie się za ręce podczas spacerów. Ale film też ma coś w sobie. Choć anime, co ciekawe, jest niesamowicie wierną adaptacją, zawierającą niewiele dodatków od samych twórców i nie posiadającą żadnych zmian w fabule. To dzisiaj rzadkość.

ZORINA13

Kronikarz56

Powiedziałbym, że Birk i Ronja są nawiązaniem do Romeo i Julia. Tyle tylko, że nasi bohaterowie, choć od nich młodsi, to jednak byli bardziej od nich zaradni i skuteczni w dążeniu do celu. I ich uczucie ma szczęśliwy finał, ponieważ umieli walczyć o swoje szczęście.

ZORINA13

Sympatyczna historia ,naturalna ,że bohaterowie najpierw poznali swoje wady, bo relacje zaczęli od sprzeczek.

Kronikarz56

No właśnie. A zauważyłaś, że Birk od początku chciał się zaprzyjaźnić z Ronją, a ta była niemiła do niego. A co ciekawe, on był dla niej wciąż miły, tylko czasami się jej sprzeciwiał. A poza tym wciąż był milusi, co ją jeszcze bardziej drażniło. I tą determinacją ją przekonał do siebie. W końcu narratorka przyznaje, że Ronja zrozumiała, iż nie umie nie lubić Birka i to jeszcze zanim on ją uratował Smile

W sumie coś mi to przypomina: ona niemiła do niego, on milusi i zdeterminowany, aby jej względy zdobyć i mu się udaje Smile

Ale masz rację, że to niezwykle mądra i dojrzała opowieść. Dlatego tak mnie zachwyca.

ZORINA13

Czy to nie czas na kolejną piękną parę ?

Kronikarz56

A i owszem. Mam już nawet pomysł, jaka to będzie para. Kolejna para z anime, skoro już tu jesteśmy przy produkcjach anime. Opowiemy o pewnej parze z serialu anime, która będzie nawiązywać do bajki Disneya, którą niedawno obejrzeliśmy. To znowu będzie para zakochanych dzieciaków, ale za to jakich uroczych Smile