Serial Zorro

ZORINA13

dzwonnik z notre dame film 1982

Kronikarz56

Znam tę wersję filmową "DZWONNIKA Z NOTRE DAME". Bardzo dobra adaptacja, chociaż smutna, podobnie jak i powieść. Esmeraldę gra gwiazda serialu "PÓŁNOC-POŁUDNIE". To chyba ona była mężem tego drania, co z Jamesem Keachem napadł na dom Michaeli Quinn i potem napadł ze swoimi bandytami na Jamesa Keacha i Jane Seymour na Pacyfiku. I nie wiem, czy to nie ona zdobyła w tym serialu serce Patricka Swayze Very Happy

Ale i tak perełką tej produkcji jest Derek Jacoby jako Klaudiusz Frollo. Chyba lubił grać Klaudiuszy. A poza tym niesamowicie podziwiam talent aktorski pana Dereka. W tej roli też doskonale daje z siebie aż dwieście procent i jest niesamowicie przekonujący. Jego uczucia do Esmeraldy niemalże graniczą z szaleństwem i po prostu jestem pod wrażeniem tego, jak on dobrze zagrał. Chwilami wydaje się zagubiony w tym, co czuje, aby zaraz potem pokazać nam oblicze opętanego pożądaniem duchownego, który dać upust swoim żądzom, jest gotowy praktycznie na wszystko. Wielkie brawa dla pana Dereka za jego genialną kreację.

A przy okazji, w filmie, jak i w oryginale Frollo to archidiakon. W bajce Disneya zrezygnowali z tego podobno dlatego, iż bano się narazić Kościołowi. A poza tym uznali, że dzieci nie byłyby w stanie tego zrozumieć i przy okazji lepiej uznano, że jako sędzia mający władzę nad miastem będzie o wiele bardziej złowrogą postacią i będzie bardziej uzasadnione jego prześladowanie Esmeraldy.

ZORINA13

Ta hipokryzja Kościoła od wieków jest taka sama.

Kronikarz56

W powieści Victora Hugo Frollo jest archidiakonem i dobrym człowiekiem, nie rozumianym przez społeczeństwo, którego pożądanie do Esmeraldy zmienia w potwora. Z kolei w bajce to sędzia cywilny, sprawujący władzę nad miastem i wykorzystujący ją do tępienia Cyganów i każdego, kto nie pasuje do jego wizji świata. Archidiakon to z kolei osobna postać, dobry człowiek, ale nawet nieznany nam z imienia i nazwiska. Jednak bajka, pomimo tego, że to dzieło Disneya, doskonale obnaża mechanizm fanatyzmu religijnego, obłudy i przekonania o swojej wyższości. Bajka bez wahania pokazuje nam, jak świat traktuje ludzi uważanych za innych. I przy okazji dwuznacznie porusza aspekt pożądania seksualnego, ale w wersji strasznej i przerażającej, prowadzącej innych do zguby.

ZORINA13

Kronikarz56

Z tego właśnie powodu powstała bajka "DZWONNIK Z NOTRE DAME 2", aby wszyscy fani Disneya i jedynki, którzy narzekali jednak na ten wątek miłosny, stracili argument do krytyki. Bo w dwójce Quasimodo odnajduje swoją miłość, która moim zdaniem o wiele bardziej do niego pasuje. Przy okazji bajka pokazuje nam, że nie zawsze ta pierwsza miłość jest udana i dopiero za kolejnym podejściem odnajdujemy tę jedną jedyną.

ZORINA13

Ciekawa para. On uważany za potwora, bo jest brzydki, ona ładna, ale żyjąca w przekonaniu, że jest głupia i słaba.

Kronikarz56

Nie inaczej. Dodatkowo łączy ich to, że oboje są sierotami i zostali wychowani przez podłych opiekunów, którzy traktowali ich zawsze jedynie jako narzędzie do osiągnięcia swego celu i to sprawia, że oboje są w stanie jeszcze bardziej się zrozumieć. Podoba mi się też ukazanie, iż nie zawsze to pierwsza miłość daje nam szczęście, czasami ta druga, dojrzalsza i zdobyta po latach jest tym, na co czekaliśmy.

ZORINA13

To bardziej realistyczny przekaz.

Kronikarz56

Dlatego tak bardzo lubię ten film. Naprawdę bardzo mi się podoba ten film, ten przekaz jest po prostu piękny, podnosi na duchu i pokazuje, że każdy może odnaleźć swoją miłość. I jeszcze wielkim plusem jest polski dubbing z uroczą Izabelą Bukowską z Poznania w roli Madellaine. Jej głos jest po prostu przecudny, prawdziwa perełka dla uszu.

ZORINA13

Katedra Najświętszej Marii Panny w Paryżu – powieść Wiktora Hugo znana w Polsce również pod tytułem Dzwonnik z Notre-Dame, osadzona w czasach późnego średniowiecza. Według słów samego autora, jest to „obraz piętnastowiecznego Paryża i całego piętnastego wieku przez pryzmat tego miasta”.

Kronikarz56

W mojej powieści "SISSI - DROGA DO MIŁOŚCI" pojawia się wątek Victora Hugo i jego słynnej powieści o Quasimodo. Na jej podstawie Ludwik napisze z pomocą samego autora oraz Aleksandra Dumasa ojca dwuczęściową sztukę "DZWONNIK Z NOTRE DAME", której fabuła jest niezwykle podobna do bajek Disneya. Zwłaszcza druga część, w której pojawia się ukochana Quasimoda, urocza Madellaine. Potem wystawiają tę sztukę w Wiedniu na cele charytatywne. Quasimoda zagrał w niej sam Ludwik, a Madellaine zagrała jego ukochana, Elodie. Moim zdaniem, to po prostu wymarzone role dla nich Smile

Przy okazji, Madellaine to jedna z moich ulubionych bohaterek Disneya. Dobra, kochana i wrażliwa, a ponadto urocza pod wieloma względami. I uroczo też narysowana. Dodatkowo dubbing robi też swoje. W oryginale to Jennifer Love Hevitt, w polskim dubbingu Izabela Bukowska. Obie mają słodkie i urocze głosy, a głos w dubbingu wiele znaczy. Ale przede wszystkim charakter postaci, ten mi się niezwykle podoba. Poza tym, bajka pokazuje, że nie zawsze pierwsza miłość jest udana, czasami kolejna jest tą naszą, na którą czekaliśmy. A także, że to podobieństwa się przyciągają, a nie przeciwieństwa.

ZORINA13

Kronikarz56

Wbrew pozorom, bajka jest poważniejsza niż się krytykom wydaje. Relacje Quasimodo i Madellaine nie są wcale cukierkowe. Są bardzo ładne. Pojawia się uczucie między dwojgiem osób podobnych do siebie pod względem charakteru i przeszłości. Oboje są wrażliwi, oboje patrzą sercem, oboje mieli drani za opiekunów i byli marionetkami w ich rękach, a ponadto jeszcze mają trochę czasu, aby się poznać, a miłość nie pojawia się na dzień dobry. Przeciwnie, Madellaine na widok Quasimoda za pierwszym razem ucieka przerażona, choć wstydzi się potem tego zachowania. Kiedy zaś widzi później naszego dzwonnika podczas zabawy z Zefirem, robi jej się głupio i dostrzega w naszym bohaterze coś więcej niż na pierwszy rzut oka. I to jest moim zdaniem genialne. Bajka zdaje się nam mówić: miłość nie zawsze pojawia się od pierwszego wejrzenia i trzeba na nią czasu. Trzeba kogoś trochę lepiej poznać, zanim się do niego coś poczuje. Chyba krytyce tej bajki zapominają o tym lub chcą zapomnieć.

ZORINA13

Bardzo piękna powieść Victora Hugo i jej kolejna filmowa wersja. Tym razem rysunkowa. Pouczająca, ciekawa i z morałem, choć znacznie odbiega od swego literackiego pierwowzoru.