Serial Zorro

Kronikarz56 · Wysłany: Śro 14:58, 22 Mar 2023 Temat postu:

Wielu ludzi, którzy pokochali jedynkę, nie umiało pokochać dwójki z powodu znacznie lżejszego tematu fabuły, znacznie bardziej kolorowej animacji i przy okazji rzekomo za słodkiego wątku miłosnego. Moim jednak zdaniem, dwójka jest po prostu cudowna. Porównałbym jej do "TAJEMNICY IZBY 2". Wiadomo, jedynce nie jest w stanie dorównać, ale ma uroczy wątek miłosny, ciekawą fabułę i naprawdę dobrze kontynuuje losy bohaterów poprzedniej części. Teraz podobno powstaje aktorski remake jedynki. Jestem ciekaw, czy zrobią też aktorską wersję dwójki albo czy też dodadzą nieco z dwójki do filmowego remaku. Nie miałbym nic przeciwko, gdyby powstał jeden film, ale zawierający postać Madellaine, która mogłaby być np. przyjaciółką Esmeraldy zakochaną w Quasimodo. I byłyby dwa wątki miłosne. W ogóle po prostu uwielbiam postać Madellaine. Pokazuje nam coś pięknego, że jeśli największa miłość nam nie wyjdzie, to nie przejmujmy się. Może wcale nie była ona największą i ta największa dopiero na nas czeka? I najważniejsze: to podobieństwa się przyciągają.

ZORINA13 · Wysłany: Śro 9:46, 29 Mar 2023 Temat postu: Dzwonnik z Notre Dame

Ciekawy film. On brzydki, ona piękna, ale uważana za głupią.
Oboje mieli trudne dzieciństwo.

Kronikarz56

Kilka ciekawostek na temat obu części "DZWONNIKA Z NOTRE DAME" Disneya:

- pierwotnie Quasimodo miał być kimś w rodzaju Cyrana de Bergerac i mimo swej miłości do Esmeraldy, pośredniczyć między nią a Febusem. Ostatecznie zrezygnowano z tego pomysłu i skupiono się na czym innym
- pierwotnie gargulce miały być jedynie wytworem wyobraźni Quasimoda i nie miały być naprawdę żywe. Zrezygnowano z tego, bo to by mogło oznaczać, że bohater oszalał z przebywania w samotności z dala od ludzi
- Klaudiusz Frollo w bajce jest sędzią, w książce był archidiakonem. Pomysł z sędzią nie wymyślili jednak twórcy Disneya, ale twórcy pierwszych dwóch adaptacji "DZWONNIKA Z NOTRE DAME". W nich bowiem Klaudiusz Frollo był archidiakonem i dobrym człowiekiem, a jego brat Jan był złym sędzią, fanatykiem religijnym i pożądał Esmeraldy. Podobnie rzecz ma się w bajce
- Frollo w bajce jest częściowo inspirowany postacią z filmu "LISTA SCHINDLERA", gdzie grany przez Ralpha Fiennesa nazista nienawidzi Żydów i ich prześladuje, co wcale mu jednak nie przeszkadza pożądać i zrobić z jednej z Żydówek swojej kochanki
- początkowo gargulce miały nosić nazwiska aktorów, którzy odgrywali w najsłynniejszych adaptacjach książki role Quasimodo, w tym miały to być nazwiska Hopkins i Quinn. Twórcy bali się jednak pozwu ze strony tych z nich, którzy jeszcze żyli o bezprawne wykorzystanie ich nazwisk bez zgody. Dlatego zdecydowano się nawiązać do autora książki, stąd imiona Victor i Hugo. Z kolei Laverne nawiązuje do pewnej znanej piosenkarki, już wtedy nie żyjącej
- twórcy bajki popełnili mały błąd w rysowaniu katedry. Podczas piosenki "BYĆ TAM" Quasimodo wspina się na iglicę z krzyżem. W rzeczywistości ta część katedry powstała dopiero wiele lat później, po wydarzeniach z bajki
- w pierwszej części bajki pojawiło się kilka smaczków od twórców: w jednej scenie, gdy Quasimodo śpiewa, widzimy ulicę, a na niej Bellę z "PIĘKNEJ I BESTII" podczas lektury, dwóch mężczyzn dźwigających Pumbę z "KRÓLA LWA" na kiju oraz człowieka trzepiącego latający dywan z "ALADYNA". W scenie walki z Frollo jeden z gargulców wygląda jak Pumba. Dodatkowo siedzący w klatce stary heretyk to... Dżafar z "ALADYNA" pod postacią starego więźnia xD
- w pierwszej części w scenach, gdy słyszymy chór, śpiewa on po łacinie oryginalne chorały gregoriańskie
- podczas wykonywania piosenki "NIEZWYKŁY GOŚĆ", gargulce robią Quasimodo fryzurę w stylu XVIII wieku. Jest to żart twórców, nawiązujący do aktora Toma Hulce'a, który użycza głosu Quasimodo. Fryzura nawiązuje do jego roli w filmie "AMADEUSZ", gdzie grał on Mozarta i nosił on dokładnie taką właśnie fryzurę
- Archidiakon jest prawdopodobnie bratem Frolla, na co może wskazywać fakt, iż mówi mu na "ty" i jest wobec niego naprawdę śmiały, a sam Frollo nie jest w stanie go skrzywdzić, nawet wtedy, gdy ten jawnie go krytykuje. Ponadto wskazówką jest to, że archidiakon był bratem Frolla w dwóch pierwszych adaptacjach filmowych książki Victora Hugo, na których to adaptacjach twórcy bajki się wzorowali
- w obu częściach bajki głosu Esmeraldzie użyczyła Demi Moore
- postać Madellaine wymyślono z powodu krytyki fanów, że Quasimodo na końcu bajki nie ma dziewczyny. Przy okazji chcieli ponownie poruszyć wątek poruszony w "POCAHONTAS 2", która to bajka pokazuje nam, iż nie wszystkie pierwsze miłości muszą być tymi na całe życie, a czasami to kolejna miłość jest tą dla nas
- Madellaine została stworzona tak, aby mocno przypominała Quasimoda pod względem przeszłości i tego, jak jest traktowana. Tak jak on był traktowany jako potwór, tak ona była traktowana jak idiotka przez swego opiekuna. Dodatkowo oboje mają opiekunów łotrów, którzy zajmują się nimi nie z miłości, ale z pobudek czysto egoistycznych, choć oczywiście innych. Dodatkowo opiekunowie obojga zostawili ich samych w potrzebie, gdy przestali oni być im potrzebni i wpędzali przez całe swoje życie swoich podopiecznych w poczucie bycia gorszymi. Miało to pokazać, że miłość najlepsza to taka, kiedy obie strony są do siebie podobne
- Syn Febusa i Esmeraldy nosi imię Zefir. Jest to ciekawy zabieg, gdyż Febus to inne imię Heliosa, boga słońca z mitologii greckiej, z kolei Zefir to imię jednego z czterech bogów wiatru w tej samej mitologii
- Twórcy bajki przyznali, że Madellaine ma arachnofobię, co widać w scenie, kiedy podczas pościgu w katakumbach dziewczyna widzi pająki i drży ze strachu na ich widok
- W oryginalnym dubbingu Madellaine głosu użyczyła Jennifer Love Hevit, która dodatkowo zaśpiewała piosenkę promującą film. W polskim dubbingu głosu jej użyczyła Izabela Bukowska. Taki sam podział ról mamy w bajce "PRZYGODY TOMCIA PALUCHA I CALINECZKI", gdzie Jennifer użycza głosu Calineczce w oryginale, a Izabela w polskiej wersji
- Madellaine jest jedną z niewielu osób, będących w stanie zobaczyć gargulce jako żywe istoty i je słyszeć. Inne osoby ujrzały je tylko dlatego, że te postanowiły przed nimi odsłonić swoją tajemnicę
- Madellaine zwykle nosi skromną sukienkę o zielono-białych barwach. Podczas występów w cyrku jednak nosi czerwoną sukienkę z dekoltem i bez ramion. Kiedy jednak jej opiekun i jego ludzie zostają aresztowani, a ona uniewinniona, ta sukienka już nigdy nie pojawia się w jej życiu. Według twórców bajki, wyrzuciła ją do rzeki, aby na zawsze zerwać w ten sposób ze swoją przeszłością i rozpocząć nowe życie u boku ukochanego

ZORINA13

Katedra Marii Panny w Paryżu” to legendarna powieść Wiktora Hugo znana w Polsce również pod tytułem „Dzwonnik z Notre-Dame”. Opowieść osadzona w czasach późnego średniowiecza pozostaje materiałem, do którego wyjątkowo często odnoszą się twórcy z różnych dziedzin sztuki – przede wszystkim kina oraz teatru.
Animacja Disneya jest w tym kontekście wyjątkowa, bo łączy w sobie niezwykłą dramaturgię, szacunek do literatury, a równocześnie poszukiwanie nowej formy. Wzruszająca historia legendarnego samotnika Quasimodo, którym owładnęła tragiczna miłość do prześladowanej przez ludzi Cyganki Esmeraldy, jest wielowymiarowa i niejednoznaczna, a przede wszystkim bardzo mroczna.
Piękna i bestia, a więc mroczna strona codziennej rzeczywistości

Kirk Wise oraz Gary Trousdale, twórcy niezapomnianej „Pięknej i bestii”, zrealizowali fantastyczne widowisko. „Dzwonnik z Notre Dame” to historia upiorna i melancholijna zarazem, niewymownie piękna, w której zapisano absolutnie najważniejsze motywy – strach przed śmiercią i wykluczeniem, poszukiwanie szczęścia, definiowanie własnej tożsamości, a wreszcie walka ze społecznym wykluczeniem.
Losy Quasimodo, boleśnie upokarzanego bohatera, łączą się z niesprawiedliwością wobec maltretowanych cyganów, mniejszości, którą w filmie reprezentuje piękna, charakterna Esmeralda. Dopełnieniem miłosnego trójkąta, bardzo nieoczywistego zresztą, jest postać kapitana Phoebusa. Jednak w tym wszystkim bodaj najbardziej fascynująca jest postać sędziego Frolla. Ludzkie wcielenie prawdziwego zła, manifestacja fanatyzmu i piekielnych żądz, który jawi się jako jeden z najbardziej nikczemnych złoczyńców w historii Disneya.
„Dzwonnik z Notre Dame” – obraz miasta, ludzkiej natury i dramaturgiczna moc

Perfekcyjnie oddana panorama Paryża – zróżnicowanego, pięknego, choć niebezpiecznego. Bo stolica Francji jest właściwie jednym z bohaterów animacji. Co ciekawe, gdy Quasimodo śpiewa „Być tam” i ze szczytu katedry obserwuje ulice Paryża, można zobaczyć Belle, bohaterkę „Pięknej i Bestii”, przechadzającą się ze swoją książką między budynkami. Kirk Wise oraz Gary Trousdale uzyskali niesamowity efekt.
Klasyka Disneya – nieśmiertelny „Dzwonnik z Notre Dame”

„Dzwonnik z Notre Dame”, kultowa animacja Disneya z 1996 roku, to historia o (nie)spełnionej miłości i poszukiwania dobra. W filmie podjęty jest też ważny wątek wewnętrznej walki oraz buntu wobec opresyjnej władzy. Produkcja inspirowana wielką literaturą pozostaje uniwersalnym spektaklem emocji, wyjątkowo przejmująco opowieścią o namiętnościach, które potrafią równocześnie zniewolić, jak również wyzwolić każdego z nas.

Kronikarz56

Madellaine jest bardzo uroczą postacią ze świata Disneya. Powstała ona, podobnie jak i sequel tej kultowej bajki dlatego, że wielu ludzi narzekało na pierwszą część, że kończyła się ona nie za dobrze. Bo co prawda, Quasimodo wygrywa, pokonuje Frolla i zostaje bohaterem miasta, ale Esmeralda nie wiąże się z nim, tylko z Febusem. Ja osobiście jako dziecko nie postrzegałem tego tak negatywnie i nie zwracałem na to większej uwagi. Obecnie jednak rzeczywiście nie wydaje się to nazbyt fair w stosunku do Quasimoda, że nie miał dziewczyny na końcu jedynki. Dlatego tak mi się podoba dwójka, w której to się zmienia. Ponadto bajka nas uczy, że nie zawsze to ta pierwsza miłość jest nam pisana. Dodatkowo, co również należy zauważyć, Madellaine jest niezwykle podobna do Quasimoda pod wieloma względami. Chętnie dokonam analizy tej postaci, jeżeli jesteś zainteresowana Smile

ZORINA13

Okey, możesz napisać.

Kronikarz56

Madellaine jest postacią z filmu "DZWONNIK Z NOTRE DAME 2". Wysoka, szczupła i pełna uroku osobistego dziewczyna o dobrym sercu i wielkiej wrażliwości. Jako jedna z niewielu osób odkryła, że magiczne gargulce, przyjaciele Quasimoda żyją i potrafią z nim rozmawiać. Cierpi na arachnofobię, co widać w scenie, w której bohaterowie ścigają jej dawnego pracodawcę w podziemiu i dziewczyna jest wyraźnie przerażona widokiem pająków. Madellaine jest niezwykle wrażliwa i ciepła. Ma wielkie marzenia, ale nie ma odwagi walczyć o swoje. Jest traktowana bardzo podle przez swojego opiekuna, który niby ją wychowuje, a jednocześnie wpędza ją w poczucie bycia gorszą i nic nie wartą bez niego. W wyniku tego Madellaine nie zbyt wielkiej ma wiary w siebie i dopiero spędzając czas z Quasimodem odzyskuje ją.

Jako mała dziewczynka wychowywała się na ulicy i ukradła Sarouchowi kilka monet. Przyłapana przez niego na kradzieży miała być oddana w ręce straży miejskiej. Jednak okradziony przez nią człowiek sam był łajdakiem i uznał, że bystra mała złodziejka mu się przyda. Wziął dziewczynkę pod opiekę i wychował ją, ale nigdy nie zamierzał obdarzać ją ojcowską miłością. Miała być tylko narzędziem w jego rękach. Madellaine pracowała w jego cyrku jako jego asystentka, która odwraca uwagę widzów, kiedy ludzie Saroucha okradają ich. Dziewczynie nie podobało się takie życie, marzyła o tym, aby chodzić po linie. Pewnego dnia, gdy przybyli do Paryża, Sarouch nakazał jej oczarować Quasimoda i wydobyć od niego informacje na temat złotego dzwonu La Fidelle, który bandyta zamierzał ukraść. Dziewczyna niechętnie się zgodziła i tutaj zaczyna się fabuła filmu. I zaczyna się nasza analiza tej postaci, którą rozpoczniemy w następnym poście, połączoną z dokładnym opisem jej losów Smile

ZORINA13

Disney planował, tudzież wciąż planuje stworzyć film Dzwonnik z Notre Dame, który miał być aktorską adaptacją klasycznej animacji z 1996 roku. Film miał opowiadać o Quasimodo, urodzonym z deformacją twarzy dzwonniku, który zakochuje się w pięknej Cygance Esmeraldzie. Ekranizacja miała być tworzona przez Alana Menkena, Stephena Schwartza i Josha Gada.

Jednak według najnowszych doniesień, projekt został anulowany przez szefa Disneya, Boba Igera. Nie ma jednoznacznych potwierdzeń, jednak niektórzy zdają się już wiedzieć. Powodem tej decyzji miały być trudności związane z tematyką i muzyką filmu, które były zbyt kontrowersyjne i nie pasowały do wizerunku Disneya. Film miał być bardzo wierny powieści Victora Hugo, na której opierała się animacja, i zawierać elementy dramatyczne, polityczne i religijne, co nie spodobało się osobom decyzyjnym. „Projekt zwolnił i właściwie powoli się go wycisza” - twierdzi anonimowy pracownik pracujący przy projekcie.
Disney nie potwierdził ani nie zaprzeczył tym informacjom oficjalnie. Jednak kompozytor Alan Menken wyraził swoje rozczarowanie tą sytuacją. Przyznał także, że film był jego marzeniem i miał już gotowe kilka nowych piosenek. Dodał też, że nie traci nadziei na to, że film kiedyś powstanie i że jest otwarty na współpracę z Disneyem nad innymi projektami. Jakimi? Tego nie zdradził. Trzeba jednak pamiętać, że Dzwonnik z Notre Dame to produkcja, która ma wielu fanów i zwolenników. Animacja była jednym z największych sukcesów Disneya w latach 90. zdobywając wielkie uznanie wśród krytyków i widzów. Film był też nominowany do Oscara za najlepszą muzykę oryginalną. Nie warto więc przekreślać pozycji, choć powstaje szansa dla innych, nad którymi rzekomo pracuje Menken z Disneyem.