Serial Zorro

Kronikarz56

Eilonwy - księżniczka z filmu animowanego Disneya "TARAN I MAGICZNY KOCIOŁ". Śliczna blondynka o jasnych włosach i zadziornym charakterze. Nie wiadomo, jakiego królestwa jest księżniczką. Nie wiadomo, kim są jej rodzice ani gdzie leży jej ojczyzna. Wiadomo jedynie, że od dawna jest posiadaczką tajemniczego światełka, które potrafi wskazywać jej drogę. Z jego powodu została porwana przez Rogatego Króla, liczącego na to, że owo światełko wskaże mu drogę do Czarnego Kotła. Kiedy okazało się, iż się mylił, uwięził księżniczkę, czyniąc z niej swoją pomywaczkę. Dziewczynka jednak odkryła podziemne przejście w lochach i szukając z jego pomocą wyjścia z zamku, trafiła do celi, w której siedział Taran. Księżniczka cieszy się z tego spotkania i choć jest zawiedziona, iż chłopiec nie jest rycerzem ani księciem, zabiera go ze sobą. Razem odnajdują uwięzionego w podziemiach barda Flewddur Fflama i uwalniają go. Potem Taran, wykorzystując magiczny miecz, odnaleziony przez siebie w grobowcu poprzedniego władcy tych okolic, uwalnia siebie i nowo poznanych przyjaciół. Cała trójka ucieka do lasu, gdzie Eilonwy łata podarte spodnie barda i sprzecza się z Taranem, gdy uważa, że ten za mocno chwali się tym, jak ich uwolnił. Gdy Taran ją wyzywa, księżniczka zaczyna płakać, ale ostatecznie godzi się z chłopcem. Prawdopodobnie wtedy zaczyna czuć do niego sympatię. Nieco później poznają stworka Gurgiego, który dołącza do nich i chwali mocno urodę księżniczki, nazywając ją "piękną panienką". Z jego pomocą trafiają do krainy elfów, gdzie księżniczka budzi zachwyt swoją urodą i urokiem osobistym wśród jej mieszkańców. Gdy Taran odkrywa, że Czarny Kocioł znajduje się na bagnach Morwy, to Eilonwy ma wątpliwości, czy powinni tam iść, bo boi się porażki w tej sprawie. Mimo to, ulega entuzjazmowi chłopca i wraz z nim, bardem i stworkiem rusza na poszukiwania. Na bagnach poznają trzy wiedźmy, które dają im Czarny Kocioł w zamian za magiczny miecz Taran i wyjawiają, że zniszczyć go można tylko poprzez dobrowolne wskoczenie do niego przez jednego z nich i oddanie w ten sposób życia. Ponieważ nikt z drużyny nie jest w stanie się na to zdobyć, zostają załamani i zasmuceni obok celu swoich poszukiwań. Gdy Taran rozpacza, Eilonwy podnosi go na duchu, trzyma go za ręce i patrzy mu czule w oczy, dodając mu otuchy czułymi słowami. Oboje rozumieją wtedy, że coś do siebie poczuli. Jednak nie zdążyli sobie tego powiedzieć, gdyż atakują ich ludzie Rogatego Króla. Poza Gurgim, który zdołał uciec, cała reszta zostaje uwięziona, a Czarny Kocioł trafia w ręce tyrana. Ten z jego pomocą ożywa armię szkieletów i posyła ich na podbój świata. W zamku jednak zjawia się Gurgi, który uwalnia przyjaciół i sam wskakuje do kotła, umiejąc i za cenę swego życia niszcząc armię Rogatego Króla. Tyran nieco później sam ginie podczas walki z Taranem, pochłonięty przez Czarny Kocioł. Eilonwy z ukochanym oraz bardem uciekają z zamku, a potem wszyscy opłakują Gurgiego, gdy nagle zjawiają się trzy wiedźmy, aby zabrać bezużyteczny już Czarny Kocioł. Na żądanie Tarana w zamian za niego ożywiają Gurgiego, który wraca do bohaterów i ściska ich w taki sposób, aby Taran i Eilonwy się pocałowali. Oboje reagują na to śmiechem radości, po czym biorą się za ręce i idą prowadzeni przez Tarana do domu jego opiekuna, czarodzieja Dalbena, który już na nich czeka.

Warto zauważyć, że Eilonwy jest nieoficjalną księżniczką Disneya, ponieważ jej rola w filmie nie jest tak wielka jak rola oficjalnych księżniczek, ponadto nie wiemy nawet, poza tym, że ma tytuł, z jakiego kraju pochodzi i kim są jej rodzice. Prócz tego film, z którego pochodzi nie osiągnął oczekiwanego sukcesu i nie jest obecnie tak popularny jak inne filmy tej wytwórni z udziałem księżniczek. Dlatego też Eilonwy została zdegradowana do roli nieoficjalnej księżniczki. Jest jednak pierwszą księżniczką Disneya o niezależnym charakterze i nieco pyskatej naturze, która umie sama dobrze sobie radzić w wielu sprawach, choć nie gardzi pomocą ukochanego. Prócz tego prawdopodobnie jest ona pierwowzorem postaci księżniczki Kali z serialu animowanego "GUMISIE", na co może wskazywać fakt, że podobnie jak Kala jest blondynką, żyje w średniowieczu, ma niezależny charakter, jest bojowa i łączy ją więź miłosno-przyjacielska z chłopcem niższym od niej stanem, z którym przeżywa przygody.

W polskim dubbingu postaci głosu użyczyła Maja Kwiatkowska.

ZORINA13

Jakaś taka mało wyrazista.

kasiaeliza

ZORINA13

Byłoby fajnie. Wielki zlot fanów Zorro.

Kronikarz56

Księżniczka Kala - księżniczka z serialu animowanego Disneya "GUMISIE". Córka Gregora, władcy królestwa Danwyln, najlepsza przyjaciółka Kevina, z którym łączy go coś więcej niż tylko przyjaźń oraz Gumisiów. Jest jedną z niewielu osób, które wiedzą o tym, że Gumisie istnieją naprawdę. Ma niezależny charakter, jest pyskata i zadziorna, bardzo lubi stawiać na swoim mimo wszystko. Ma około 12 lat. Ma nieco charakter chłopczycy, lubi strzelać z łuku, walczyć mieczem i wykonywać chłopięce zawody, nie znosi za to zajęć typowych dla księżniczek jak nudne lekcje, nauka chodzenia w odpowiedni sposób lub haftowanie. Mimo to lubi nosić ładne sukienki i stroić się. Dodatkowo jest wrażliwa i sympatyczna, bywa niekiedy zbyt obrażalska, ale szybko jej przechodzi. Bardzo kocha swojego ojca i dzielnie potrafi go bronić przed intrygami księcia Ightorna. Jej najlepszą przyjaciółką z Gumisiów jest Sani. Początkowo nie wie o tym, że Gumisie istnieją, ale w jednym z pierwszych odcinków odkrywa to i zostaje ich przyjaciółką. Wówczas to przechodzi z Kevinem, również znającym Gumisie na "ty" i oboje wiele razy pomagają Gumisiom w ich problemach lub przy ich wsparciu walczą z intrygami Ightorna. W kilku odcinkach jest główną bohaterką, wokół której kręci się cała akcja. W jednym przebrana za giermka towarzyszy udającemu rycerza Grafiemu, aby odbić ojca z rąk Ighotrna. W innym, gdy odkrywa, że jej ojciec urządził turniej rycerski na giermka, który ma ją chronić, Kala przebrana za chłopaka sama przechodzi cały turniej i pokonuje w walce samego Czarnego Rycerza, którym okazuje się być jej ojciec w przebraniu. Udowadnia mu w ten sposób, że nie potrzebuje ochrony, bo sama potrafi się doskonale obronić. Kilka razy próbuje ją porwać Ightorn, aby zmusić do ustępstwa jej ojca, jednak zawsze z pomocą Gumisiów wychodzi cało z każdej opresji. W jednym odcinku rywalizuje ze złośliwą księżniczką Marią, co o mało nie kończy się wojną pomiędzy królestwami ich ojców. Parę razy zaleca się do niej wredny i zarozumiały giermek Anwyn, ale za każdym razem Kala nie tylko go odtrąca, ale często też i ośmiesza. W jednym z odcinków zaś całuje czule Kevina, dając mu do zrozumienia, że ich relacje to więcej niż przyjaźń. Mimo bycia księżniczką, Kala nie oczekuje nigdy od przyjaciół specjalnego traktowania, a nawet cieszy ją, że dla nich jest po prostu zwykłą dziewczynką. W jednym z odcinków pasowała Gumisia Kabiego na rycerza i sekretnego obrońcę królestwa Danwlyn. Wraz z Sani przeżywa kilka niebezpiecznych przygód, ale mimo trudności zawsze są wiernymi przyjaciółkami. Jedynie raz ich przyjaźń zostaje wystawiona na szwank, kiedy Kala i reszta zamku padają ofiarą hipnozy ze strony złej wiedźmy, która pod postacią pięknej kobiety próbuje poślubić króla Gregora i zagarnąć jego królestwo. To Sani odkrywa prawdę, ale zahipnotyzowana Kala jej nie wierzy do czasu, aż Sani publicznie demaskuje wiedźmę, co zdejmuje czar z księżniczki, która przeprasza przyjaciółkę i godzi się z nią.

Warto zauważyć, że Kala w kilku odcinkach nosi dokładnie taką samą sukienkę, jak królewna Śnieżka, czyli pierwsza oficjalna księżniczka Disneya. Dodatkowo Kala jest wyraźnie wzorowana na postaci księżniczki Eilonwy z bajki Disneya "TARAN I MAGICZNY KOCIOŁ", na co wskazuje podobieństwo ich charakterów i wyglądu. Podobnie jednak jak ona, Kala też jest nieoficjalną księżniczką, pochodzi pochodzi z serialu, a wszystkie oficjalne księżniczki są bohaterkami filmów pełnometrażowych.

W polskim dubbingu głosu postaci użyczyła Iwona Rulewicz, co według wielu fanów jest uważane za jej najlepszą rolę w karierze dubbingowej, a sama aktorka uważa ją za jedną ze swoich ulubionych dubbingowych kreacji.

ZORINA13

Nie pamiętam tej księżniczki.

Kronikarz56

Ariel (Arielka) - księżniczka z trylogii filmów animowanych "MAŁA SYRENKA", "MAŁA SYRENKA 2: POWRÓT DO MORZA" oraz "MAŁA SYRENKA 3: DZIECIŃSTWO ARIEL", a także serialu animowanego "MAŁA SYRENKA", który fabułą uzupełnia wydarzenia z filmów. Syrenka o rudych włosach i niezwykle ciekawskich charakterze. Jest córką króla mórz, Trytona, ma sześć starszych sióstr. Żona Eryka i matka Melody. Jako nastolatka była niekiedy strasznie ciekawska i wścibska, a ponadto lubiła pakować się w kłopoty. Często sprzeczała się z ojcem, który oczekiwał, że będzie bardziej posłuszna jego poleceniom i nakazom. Mimo pewnych wad, dosyć typowych dla nastolatki z burzą hormonów, jest dobrą dziewczyną, ma dobre serce i chętnie pomaga każdemu w potrzebie. Słynie z najpiękniejszego głosu na całym świecie. Mimo częstych sprzeczek z ojcem, jest jego ulubienicą. Jej najlepszymi przyjaciółmi jest rybka Florek, krab Sebastian i mewa Blagier. Gdy wychodzi za mąż i po kilku latach zostaje matką, dojrzewa i staje się znacznie bardziej ostrożna i rozsądna. Ale powtarza jako matka błędy swego ojca i zanadto trzyma pod kloszem jedyną córkę. Szybciej jednak niż Tryton orientuje się w swoich błędach i robi wszystko, aby je naprawić. Jest jedyną oficjalną księżniczką Disneya, która doczekała się dziecka, również księżniczki.

Arielka urodziła się najmłodsza z siedmiu córek króla Trytona i jego żony, królowej Ateny, władców królestwa Atlantyki. Gdy miała kilka lat, jej matka zginęła przygnieciona do skały przez piracki statek (według teorii spiskowej był to statek kapitana Haka), kiedy próbowała ratować pozytywkę, prezent od męża. Tryton w złości znienawidził ludzi oraz muzyki, a zwłaszcza tej, która pochodziła z pozytywki, przez którą Atena zginęła. Załamany zakazał muzyki w swoim królestwie. Arielce jednak bardzo brakowało muzyki. Niedługo potem poznała Florka, z którym zawarła znajomość, gdy się zgubił i pomogła mu wrócić do domu. Gdy miała piętnaście lat, ponownie go spotkała i odkryła, że należy on do tajemniczego klubu dyskotekowego, w którym mieszkańcy Atlantyki, tęskniący za muzyką, grali ją potajemnie w nocy podczas tajnych spotkań, a na czele klubu stoi krab Sebastian, jej nauczyciel. Arielka weszła w szeregi klubu i wciągnęła do niego swoje siostry. Niestety, królewska opiekunka Marina, który nienawidziła swoich podopiecznych, odkryła to i doniosła na nie królowi. W wyniku tego klub został zamknięty, a zespół muzyczny grający podczas tajnych spotkań wraz z Sebastianem i Florkiem aresztowany. Arielka jednak uwolniła ich i uciekła z nimi. Ale potem namówiła ich do powrotu, kiedy odnalazła ukochaną pozytywkę matki. Zaatakowana przez Marinę, z trudem pokonała ją i spotkała ojca, który odkrył intrygi królewskiej guwernantki. Marina została aresztowana, muzycy ułaskawieni, a muzyka przywrócona, a Arielka korzystała z nich, ucząc się śpiewu u Sebastiana, który został królewskim kompozytorem. Arielka w ciągu kolejnego roku przeżyła wiele niesamowitych przygód w towarzystwie Sebastiana i Florka, a także poznanego kompana, mewy Blagiera. Poznała wtedy po raz pierwszy ludzi, w tym Hansa Christiana Andersena, który po tym spotkaniu wpadł na pomysł napisania baśni "MAŁA SYRENKA". Ponadto uratowała statek księcia Eryka przed piratami, ale nie doszło jeszcze do ich spotkania. Przeżyła też kilka przygód z syrenim chłopcem sierotą Urwisem, którego pokochała jak brata. W międzyczasie też zaczęła zbierać przedmioty związane ze światem ludzi, który coraz bardziej ją fascynował. Gdy skończyła szesnaście lat, miała pierwszy raz wystąpić na balu i zaśpiewać, ale zapomniała, gdyż była wtedy zajęta szukaniem skarbów do swojej kolekcji. O mało jej i Florka nie zjadł rekin. Ojciec, dowiedziawszy się o tym, pokłócił się mocno z córką i zabronił jej wypływania na powierzchnię wody. Rozgoryczona Arielka ukryła się w swojej kryjówce z kolekcją przedmiotów ze świata ludzi, którą przypadkiem odkrył wtedy Sebastian, ale obiecał zachować milczenie. Nieco później Arielka zauważyła statek księcia Eryka wypuszczający fajerwerki. Zaintrygowana popłynęła je zobaczyć, wspięła się na statek i zobaczyła Eryka, w którym się zakochała. Gdy potem wybuchł sztorm i statek zatonął, Eryk jako jedyny nie zdołał opuścić statku, ale uratowała go Ariel, która doholowała go do brzegu. Zaczęła jednak od tego czasu ciągle o nim myśleć. Tryton odkrył, że Arielka się zakochała, ale nie wiedział, że w człowieku, dlatego początkowo zareagował na to radością. Gdy jednak odkrył prawdę, zmusił Sebastiana, aby zabrał go do kryjówki Ariel, gdzie pokłócił się z córką i w furii zniszczył jej kolekcję. Arielka mocno to przeżyła. Wtedy właśnie odwiedzili ją Mur i Ena, dwie mureny i pomagierzy wiedźmy morskiej Urszuli, która od dawna chciała wykorzystać Ariel do zemsty na Trytonie. Namówili dziewczynę do odwiedzin u Urszuli, a wiedźma zaoferowała jej układ: w zamian za trzy dni w ludzkiej postaci, Ariel odda jej swój głos. Ponadto w ciągu tych trzech dni miała sprawić, aby Eryk ją pocałował z miłością, bo tylko wtedy mogła zachować ludzką postać, w przeciwnym wypadku, miała znowu zostać syreną i wrócić do morza jako niewolnica Urszuli. Ariel się zgodziła i zamieniła się w człowieka, tracąc głos. Z pomocą Sebastiana, Florka i Blagiera udało się jej owinąć w stary żagiel (była bowiem naga po przemianie) i spotkać Eryka, który czuł, że już kiedyś ją spotkał i czując, że musi jej pomóc, zabrał ją do siebie. Arielka spędziła z ukochanym dwa dni, zachwycając go swoją ciekawością świata i spontanicznością. Eryk zaczął odwzajemniać uczucia i gdy wszystko zmierzało do happy endu, Urszula wtrąciła się i pod postacią kobiety imieniem Vanessa zahipnotyzowała Eryka i zmusiła go, aby ten ją poślubił następnego dnia. Arielka była zrozpaczona, ale odkryła z pomocą Blagiera, że Vanessa to Urszula i wraz z przyjaciółmi przerwała ceremonię. Blagier zaś zniszczył Urszuli muszlę z głosem Arielki, który wrócił do właścicielki, a hipnoza Eryka minęła. Zakochani jednak nie zdążyli się pocałować, bo minął właśnie trzeci dzień i Arielka znowu stała się syrenką i niewolnicą Urszuli. Ta uciekła z nią do morza, gdzie spotkali Trytona, który od Sebastiana już wiedział o wszystkim. Ponieważ magiczny układ nie pozwalał mu uwolnić córki od wpływów wiedźmy, oddał siebie w niewolę w zamian za córkę. Arielka w szoku wraz z Erykiem, który ruszył jej z pomocą, pokonała po ostrej walce Urszulę, która zginęła i jej czary minęły. Tryton odzyskał władzę, pogodził się z córką, która szczerze go przeprosiła za swoje zachowanie, a król mórz zrozumiał, że jej uczucie do Eryka jest szczere, a sam Eryk to porządny chłopak. Dlatego zamienił Arielkę w ludzką kobietę i pozwolił jej odejść z ukochanym. Wkrótce potem Arielka wyszła za Eryka, a na ślubie zjawili się jej wszyscy przyjaciele i rodzina. Kilka lat później Arielka urodziła mężowi córeczkę o imieniu Melody. Postanowiła przeprowadzić jej chrzest nad brzegiem morza, gdzie poznają ją jej ojciec, siostry i przyjaciele. Ceremonię przerwała jednak Morgana, młodsza siostra Urszuli, szukająca zemsty na rodzinie Arielki za śmierć siostry i wygnanie z królestwa. Doszło do walki, podczas której Arielka i Eryk z trudem uratowali córeczkę, ale Morgana uciekła, zapowiadając, że kiedyś dopadnie Melody. Arielka uznała, że dla bezpieczeństwa królestwo Eryka zostanie otoczone wielkim murem, a córce nie powiedziała nic o Atlantyce z obawy, że Melody zechce poznać królestwo dziadka i wpadnie w zasadzkę. Dziewczynka jednak potajemnie łamała zakaz matki i nurkowała w morzu, a potem znalazła magiczną pozytywkę, jaką kiedyś chciał jej dać w prezencie Tryton, ale po decyzji Arielki w sprawie ukrycia Atlantyki przed Melody, wyrzucił pozytywkę do morza. Tego samego dnia, w czasie swoich jedenastych urodzin dziewczynka niechcący była świadkiem awantury, do której niechcący doprowadził Sebastian i została wyśmiana przez rówieśników, którzy uważali ją za dziwadło. Załamana uciekła do siebie i pokazała matce pozytywkę i poprosiła o wyjaśnienia. Arielka jednak powtórzyła tylko swoje ostrzeżenia. Załamana i rozgoryczona Melody uciekła z domu i wpadła w szpony Morgany, która zamieniła ją w syrenkę i namówiła do kradzieży trójzębu Trytona. Arielka z Erykiem rozpoczęła poszukiwania córki. Aby lepiej szukać dziecka, na pewien czas znowu zamieniła się w syrenę z pomocą ojca i kontynuowała swoje poszukiwania pod wodą. Spotkała tam Florka, który założył rodzinę. Radość z tego spotkania przyćmiła kradzież trójzębu. Arielka odkryła jednak w pobliżu pałacu ojca dwie płaszczki, które znała jako pomagierów Morgany. Popłynęła za nimi i odkryła prawdę. Została jednak uwięziona przez Morganę, której Melody oddała trójząb, zła na matkę za to, że ją okłamywała. Dopiero teraz Morgana pokazała swoje prawdziwe oblicze i wyjawiła swoje zamiary względem królestwa Atlantyki. Arielka jednak uciekła wiedźmie i uratowała Eryka, gdy ten przybył jej ze swą flotą z pomocą. Niestety, Morgana miała trójząb i była panią sytuacji do czasu, aż Melody odebrała jej podstępem magiczny przedmiot i oddała go dziadkowi. Tryton zabił wówczas Morganę i przywrócił porządek. Arielka pogodziła się wówczas z córką, która za zgodą rodziców i dziadka, kilka dni później zniszczyła trójzębem mur wokół królestwa Eryka. W ten sposób oba jej ukochane światy mogły istnieć razem. Arielka powitała decyzję córki z radością i gdy wróciła do ludzkiej postaci, urządziła z tej okazji zabawę, a podczas niej wskoczyła do morza, za którym zdążyła się stęsknić wraz z Erykiem, którego czule wycałowała, szczęśliwa, że jej rodzina jest znowu razem.

Warto zauważyć, że Arielka, a właściwie Ariel zawdzięcza swoje imię nazwie farb olejnych, którymi twórcy Disneya malowali swoje rysunki. Niewykluczone, że imię swoje zawdzięcza też postaci Ariela ze sztuki Szekspira "BURZA", choć nie jest to potwierdzone. Ponadto, warto zauważyć, że Arielka pierwotnie miała być blondynką, ale twórcy Disneya zrezygnowali z tego pomysłu, ponieważ pięć lat wcześniej przed stworzeniem Arielki, stworzyli film "PLUSK", którego bohaterką była syrenka Maddison o blond włosach. Twórcy nie chcieli, aby postacie dwóch syrenek z tej samej wytwórni widzom się myliły i ostatecznie uczynili Arielkę rudą.

W polskim dubbingu głosu Arielce użyczyły Beata Jankowska-Tzimas (wszystkie trzy filmy i pierwszy dubbing serialu animowanego) oraz Katarzyna Tatarak (drugi dubbing serialu).

ZORINA13

mała syrenka andersen

Król mórz miał sześć córek, które miały zamiast nóg rybie ogony. Każda z córek na 15 urodziny mogła wynurzyć się z morza, zobaczyć statki oraz miasta, a następnie odpowiedzieć innym o tamtym świecie. W końcu najmłodsza i najpiękniejsza z córek też mogła wynurzyć się. Podczas tego zobaczyła statek z pięknym księciem na pokładzie. Podczas burzy okręt księcia zatonął i syrenka wyciągnęła go na brzeg i tam zostawiła. Od tego dnia była jednak smutna, tęskniła za księciem i bardzo chciała być człowiekiem. W końcu czarownica obiecała jej, że zmieni jej ogon za jej piękny głos. Niema, ale o własnych nogach ruszyła do zamku księcia. Książę traktował jednak syrenkę jedynie jak przyjaciółkę i wziął ją na swój ślub. Nieszczęśliwa syrenka dostała szansę powrotu do wodnego królestwa, jeśli zabije księcia. Jednak syrenka nie zgodziła się na to i zrozpaczona skoczyła do morza, jednak pochwyciły ją córy powietrza i zamieszkała w niebie wraz z nimi.

Kronikarz56 · Wysłany: Śro 15:42, 22 Mar 2023 Temat postu:

W tym roku ma mieć podobno premiera aktorskiej wersji "MAŁEJ SYRENKI" Disneya. Oto, jak ma w niej wyglądać Arielka. Wzbudziło to kontrowersje i mieszane uczucia, bo Arielka jest tam Mulatką, co jest wyraźnym akcentem poprawności politycznej wyrażanej poprzez wytwórnię Disneya, która to polityka obraża uczucia wielu fanów starych i dobrych produkcji Disneya. Zwłaszcza, iż owa polityka nie ma nic wspólnego z prawdziwą tolerancją rasową czy religijną, z jaką afiszuje się obecnie wytwórnia, a jedynie z chęcią zarabiania pieniędzy na nowej modzie. Owa moda jednak mocno zraża do siebie widzów i pozostaje mieć nadzieję, że w końcu od niej wytwórnia odstąpi. Jednak pomimo słów krytyki jestem ciekaw aktorskiej wersji przygód Arielki. Może, mimo wszystko, będzie ona chociaż dobra i warta obejrzenia?

ZORINA13

Pożyjemy, zobaczymy, ocenimy.

Kronikarz56

Arielka w wersji filmowej jest czarnoskóra i ma brązowe włosy, przypominające nieco dredy. Historia jej jest podobna do tej z bajki, z tą jednak różnicą, że Urszula nie jest zwykłą wiedźmą, a jej ciotką, siostrą jej ojca. Dodatkowo Arielka w wersji filmowej straciła matkę zabitą przez ludzi i to powoduje, że Tryton nie jest chętny do tego, aby ona wypływała na powierzchnię. Dodatkowo Urszula w wersji filmowej usuwa Arielce z pamięci warunek, że musi w ciągu trzech dni pocałować się z Erykiem pocałunkiem prawdziwej miłości, dlatego Sebastian musi jej o tym przypominać i wspomagać w tej sprawie. Dodatkowo oboje z Erykiem zbliżają się do siebie tym, że mają wspólne pasje do podróży i zbierania z nich pamiątek. Prócz tego w wersji filmowej to ona, nie Eryk prowadzi statek, który wbija się masztem w brzuch Urszuli i ją zabija. Po wszystkim zaś wychodzi za ukochanego i zamiast osiąść w królestwie Eryka, rusza z nim w podróż po świecie.

ZORINA13

Film całkiem ładny i przyjemny ,ani specjalnie nie zachwycił, ani też specjalnie nie rozczarował.
Technicznie piękny, zwłaszcza sceny pod wodą robią wrażenie. Ariel urocza.
To czysta rozrywka, płaska jak naleśnik, ale smaczna. Nie zostanie obiektem kultu, nie stanie się w przyszłości dziełem, do którego wraca się z nostalgią.
6/10.

Kronikarz56

Bella - księżniczka z bajki Disneya "PIĘKNA I BESTIA" oraz jej dwóch midqueli ("PIĘKNA I BESTIA: ZACZAROWANE ŚWIĘTA" oraz "ZACZAROWANY ŚWIAT BELLI"). Jest córką wynalazcy Maurycego oraz ukochaną, później żoną księcia Adama (Bestii). Po śmierci matki mieszka z ojcem w małym miasteczku na prowincji, ale nie podoba się jej tam, gdyż mieszkańcy poza drobnymi wyjątkami uważają ją za dziwaczkę z powodu jej zamiłowania do czytania książek. Jedną z niewielu osób lubiących i popierających jej pasję był stary właściciel księgarni, który nawet z sympatii podarował jej jedną z jej ulubionych powieści. Bella jest obiektem westchnień Gastona, przystojnego myśliwego, który próbuje ją zdobyć dlatego, że jest najpiękniejsza w całym miasteczku, a on uważa, że zasługuje na wszystko, co najlepsze. Bella jednak nie lubi Gastona, drażni on ją swoją arogancją i zbytnią pewnością siebie, marzy też o przeżyciu niesamowitej przygody. Gdy jej ojciec zostaje uwięziony w zamku Bestii, Bella spieszy mu ratunek i zgadza się zostać w lochach Bestii zamiast ojca. Bestia wyraża zgodę, ale przenosi ją do pięknych pokoi i oświadcza, że może zwiedzać cały zamek poza zachodnim skrzydłem. Bella szybko zaprzyjaźnia się ze służbą Bestii, zwłaszcza z Panią Imbryk i jej synkiem Bryczkiem. Kiedy kierowana ciekawością zagląda na zachodnie skrzydło zamku, znajduje tam zaczarowaną różę i o mało jej nie niszczy, ale przeszkadza jej w tym Bestia, który każe się jej wynosić. Dziewczyna rozumie to dosłownie i ucieka z zamku. W lesie atakują ją wilki, ale z pomocą przychodzi jej Bestia. Bella pomaga mu potem dostać się do zamku, gdyż w walce z wilkami został on poważnie ranny i opatruje go. Od tego czasu lody między nimi zostają przełamane. Bestia z wdzięczności za opatrzenie ran i przeprosiny za swoje dotychczasowe zachowanie, daje jej w prezencie swoją bibliotekę, co budzi w dziewczynie zachwyt. Od tego czasu ona i Bestia spędzają ze sobą dużo czasu, czytając wspólnie książki i urządzając dla siebie bale i zabawy. Bella jednak tęskni za ojcem i chce do niego wrócić, zwłaszcza, gdy odkrywa, że ten jest chory. Bestia pozwala jej odejść, dając jej w prezencie magiczne zwierciadełko. Dziewczyna wraca do domu i leczy ojca. Niestety, przez ten czas Gaston z zemsty podburzył mieszkańców wioski przeciwko Maurycemu i oskarżył o bycie wariatem, obiecując Belli, że puści ją wolno, jeżeli ta za niego wyjdzie. Bella odmawia i dla ratowania ojca, ujawnia wszystkim, że Bestia istnieje, co tylko pogarsza sytuację. Gaston bowiem więzi Bellę i jej ojca w piwnicy, a sam staje na czele szturmu na zamek Bestii. Bella i ojciec uciekają z pomocą Bryczka i docierają do zamku. Bestia walczy wówczas z Gastonem, ale widząc ukochaną, litość bierze w nim górę i pozwala mu odejść. Gaston jednak dźga go nożem w plecy, a chwilę później spada w przepaść i ginie. Bestia też jednak powoli umiera, jednak Bella wyznaje mu miłość, co zdejmuje z niego czar i leczy jego rany. Bestia ponownie staje się księciem Adamem, klątwa z jego zamku zostaje zdjęta, a on sam może poślubić ukochaną Bellę i żyć z nią długo i szczęśliwie.

W polskim dubbingu Bella mówi głosem kolejno Katarzyny Skrzyneckiej w starym dubbingu pierwszej części i dwóch kolejnych aktorek: Jolanty Wilk (dialogi) i Katarzyny Pysiak (śpiew) w drugim dubbingu pierwszej części i pozostałych częściach.

W powieści "CIERŃ KLĄTWY" z serii "MROCZNA BAŚŃ" mamy alternatywną wersję wydarzeń. W niej Bella niechcący niszczy różę Bestii i w ten sposób sprawia, że klątwa dalej trwa. Uratowana przez Bestię przed wilkami, podejmuje próbę odnalezienia wróżki, która rzuciła przed laty klątwę na jej ukochanego. Okazuje się, że jest nią jej matka, obecnie uwięziona w szpitalu dla wariatów przez pewnego doktora, chcącego wyplenić magię ze świata. Bella zostaje uwięziona w tym samym szpitalu, ale Bestia ją uwalnia, zmuszając mieszkańców do zweryfikowania swoich poglądów na magię. Doktora zabija Gaston, a matka Belli wraca do męża, wykorzystując resztę magii, która jej pozostała na odczarowanie mieszkańców zamku Bestii. Sam książę dalej jest co prawda Bestią, ale żeni się z Bellą i oboje ruszają na poszukiwanie osób władających magią, aby zdjąć z niego klątwę.

W książce "ODKRYCIE BELLI" z serii "KSIĘŻNICZKI: POCZĄTEK" poznajemy epizod z życia Belli, gdy była jeszcze dzieckiem. Dowiadujemy się tam, że już jako mała dziewczynka uwielbiała książki i dowiadując się od tym, iż stara księgarnia ma zostać zamknięta z powodu braku klientów, robi wszystko, aby tak się nie stało. Organizuje nawet przedstawienie z fragmentów ulubionych książek, do których mobilizuje miejscowe dzieci i urywa każdą scenę w najlepszym momencie, mówiąc: "Chcecie wiedzieć, co było dalej? Przeczytajcie książkę". Akcja odnosi skutek i księgarnia nie zostaje zamknięta.

ZORINA13

Powtórka z Disneya – "Piękna i Bestia: Zaczarowane Święta"
Bella mieszka z Bestią w zamku. Jest jego więźniem, ale może spędzać czas poza swoim pokojem. Gdy zbliżają się święta, dziewczyna postanawia, że urządzi wspaniałe Boże Narodzenie. Mieszkańcy nie są przekonani do jej pomysłu – w końcu to właśnie w święta ich pan został zamieniony w Bestię. Bella się jednak nie zraża, twierdzi, że nikt nie może im zabronić obchodzenia Bożego Narodzenia. Przygotowuje prezent dla Bestii, idzie wybrać choinkę, przystraja dom. W tym czasie pan zamku zwierza się ze swoich uczuć do dziewczyny dawnemu przyjacielowi, Forte. Obecnie Forte jest zamieniony w organy, co wiąże się z jego dawnym zajęciem – przed przemianą był nadwornym muzykiem. Forte nie chce dopuścić do rozwoju miłości między tym dwojgiem, bo wtedy znów byłby zepchnięty na boczny tor. Co zrobi, by przeszkodzić w zdjęciu klątwy?

Piękna i Bestia: Zaczarowane Święta to druga część filmu z 1991 roku. Piękna i Bestia była hitem, nie dziwi więc, że sześć lat później powstała kolejna odsłona przygód pięknej dziewczyny kochającej książki i mężczyzny zamienionego za swoje czyny w Bestię.

Film rozpoczyna się niemal w tym samym momencie, w którym skończyła się Piękna i Bestia. Mamy przyjęcie, podczas którego pani Imbryk snuje opowieść o świętach, które wyprawiono, gdy pan był jeszcze zamieniony w potwora. Bella gościła już wtedy w zamku Bestii i nie mogła zrozumieć, jak mężczyzna może zabraniać innym świętować Boże Narodzenie. Cofamy się więc w czasie i poznajemy tę historię.

Głównym wątkiem nie jest już miłość i próba zdjęcia klątwy z mieszkańców zamku. Owszem, motyw ten pojawia się i jest ważny, jednak jest raczej w tle. Najwięcej uwagi poświęcono bowiem złym chęciom Forte, który dla własnej wygody nie chce pozwolić na to, by jego pan się zakochał. Mami go obietnicami szczęścia bez miłości, okłamuje i żartuje z jego zadurzenia, a nawet posuwa się do większych i straszniejszych rzeczy, wykorzystując przy tym innych.

Z drugiej strony mamy przygotowania do świąt. Bestia nie chce wyrazić na nie zgody, ale mieszkańcy zamku i tak robią po swojemu. Możemy oglądać drobne sprzeczki, zabawne sytuacje, ale też typową krzątaninę związaną z Bożym Narodzeniem. Poznajemy też nowe postacie – w tym siekierę czy piszczałkę Piko. Są też bohaterowie typowo świąteczni – aniołek Angelique, która wcześniej była dekoratorką wnętrz, oraz bombki.

Bajka zachwyca przede wszystkim tym, że klimatem przypomina swoją poprzedniczkę. Ponury zamek i jego pan trochę nas przerażają, tak samo Forte z jego mrocznym charakterem. Ale akcję rozświetla postać Belli – dobrej, o złotym sercu, otwartej, opiekuńczej. Kontrast między nią a Bestią jest niesamowity. Świetnym pomysłem było też umieszczenie akcji w czasie, którego nie pokazano dokładnie w pierwszej części. Mimo tego możemy śmiało umiejscowić ten film między scenami Pięknej i Bestii.
Jeśli chodzi o fabułę, jest ona ciekawa i dobrze przedstawiona. Nowe postacie ożywiają historię. Jak zawsze są tu momenty pełne akcji, ale też spokojne sceny, niemal statyczne. Piękne rysunki, cudowna muzyka, atmosfera, dbałość o detale – zachwycające. Jak na klasyka przystało, nie zabrakło też piosenek w wykonaniu bohaterów. Bella śpiewa podczas robienia prezentu dla Bestii, podczas przygotowań do świąt czy namawiania Angelique na pomoc. Wpadające w ucho melodie i piękne teksty – czego chcieć więcej?

W polskiej wersji językowej udział wzięli: Jolanta Wilk w roli Belii, Stefan Każuro jako Bestia, Jacek Czyż podkładający głos pod Płomyka i Ryszard Nawrocki jako Trybik. Do tego Jacek Kawalec w roli Piko i Mirosława Krajewska jako pani Imbryk. Do obsady dołączyli Elżbieta Kopocińska-Bednarek jako Angelique oraz Krzysztof Kołbasiuk w roli Forte.

Piękna i Bestia: Zaczarowane Święta to przyjemna bajka i bardzo dobra druga część. Nie straciła klimatu swojego pierwowzoru, historia nadal jest interesująca, a bohaterowie niebanalni. To przykład na to, jak można zrobić dobrą kontynuację. Polecam, jeśli lubicie Piękną i Bestię.

Kronikarz56

W aktorskim remaku bajki Disneya postać Belli niewiele różni się od oryginalnej wizji. Jedyne, co dodali dziewczynie to pewne zdolności podobne do tych, jakie ma jej ojciec: dziewczyna stworzyła coś na kształt pralki, co nie spotyka się jednak ze zrozumieniem ze strony mieszkańców miasteczka, mających Bellę za dziwaczkę. Dziewczyna nie pożycza książek od właściciela księgarni, ale od miejscowego księdza. Próbuje też uczyć czytać małą dziewczynkę, jednak wzbudza tym jeszcze większą niechęć mieszkańców, którzy uważają, iż nauka należy się jedynie chłopców i to tylko ograniczona. Bella tym bardziej więc źle się czuje w świecie, w którym żyje i marzy o czymś lepszym niż nędzna egzystencja, którą wiedzie. W zamku Bestii szybko zaprzyjaźnia się z jego mieszkańcami i gdy Bestia ratuje jej życie, dość szybko zaczyna darzyć go czymś na kształt sympatii, a gdy widzi jego oczytanie i wiedzę, a także, gdy ten daje jej w prezencie swoją bibliotekę, między nimi rodzi się przyjaźń. Oboje w rozmowach ze sobą odkrywają, jak wiele ich łączy, przede wszystkim uczucie bycia innymi niż ludzie, którzy ich otaczają. Wspólnie spędzają czas np. na czytaniu książek i długich rozmowach. Z pomocą Bestii Bella też wykorzystuje jego magiczną księgę, aby odwiedzić Paryż i zobaczyć swój stary dom. Dzięki temu odkrywa, że jej matka zmarła na czarną ospę, o czym jej ojciec nie chciał nigdy opowiadać. Jest to dla niej bolesne, ale też odkrycie prawdy stanowi wielką ulgę dla jej serca. Gdy Gaston buntuje mieszkańców miasta przeciwko Bestii i więzi Bellę, ta ucieka z pomocą ojca (nie Bryczka, jak w bajce) i dociera do zamku i próbuje usilnie przeszkodzić Gastonowi zabić Bestię. Jej miłość sprawia, że Wróżka zdejmuje z księcia klątwę i sama Bella może poślubić ukochanego, choć żartobliwie proponuje mu, aby zapuścił brodę, by łatwiej mogła poznać, z kim ma do czynienia Very Happy

W trylogii filmowej "NASTĘPCY" Bella jest żoną Bestii (Adama) i mają razem syna, Bena, który po nich obejmuje tron królestwa Auredonu, zjednoczonego królestwa wszystkich światów Disneya. Bella z radością oddaje tron synowi, wiedząc, że na emeryturze może spędzać czas na czytaniu książek i miłych rozmowach z mężem. Nie jest do końca przekonana do propozycji reform ze strony syna, ale akceptuje je i nie ocenia. W przeciwieństwie do męża, który nie ufa od początku Mal (córce Diaboliny), ukochanej Bena, Bella nie ocenia dziewczyny wiedząc, jak złudne bywa pierwsze wrażenie i wierzy, że skoro jej syn pokochał Mal, to musi mieć ona w sobie coś dobrego i oczywiście ma rację. Ponadto dość szybko polubiła przyszłą synową, a nawet stara się jej doradzać jak matka, na którą dziewczyna nie mogła liczyć.