Serial Zorro

ZORINA13

Myślę, że do ich relacji, Diego i Konstancji niepewność też by pasowała, czy to jest przyjaźń, czy to jest kochanie ?
https://www.youtube.com/watch?v=Qt-LCUQokBg

Kronikarz56

Zgadzam się, ten utwór by tu doskonale pasował. Ja osobiście obstawiam, że ich relacje to zdecydowanie jest kochanie połączone ze słodką przyjaźnią i pokrewieństwem dusz Smile

ZORINA13

Hubert znasz tę piosenkę Violetty o Zorro ?
https://www.youtube.com/watch?v=QFIjYiEXpGk

Kronikarz56

Nie, nie znam tej piosenki. Pierwszy raz ją słyszę.

ZORINA13

Szkoda, że ta piosenka o Zorro, polska piosenka o Zorro jest tak mało znana.

Kronikarz56

Prawda jest taka, że wiele dobrych rzeczy jest obecnie bardzo niedocenianych.

ZORINA13

Honor tak ważny dla Diego jest teraz tylko pustym, śmiesznym słowem.

Kronikarz56

No cóż... Dla niektórych rzeczywiście. Ale nie dla mnie. Dlatego uwielbiam pisać o czasach, kiedy honor coś jeszcze znaczył Smile

ZORINA13

Ja też, dlatego chyba kocham Zorro.

Kronikarz56

Ja nieco bardziej kocham muszkieterów, ale oni podobnie jak Zorro, mimo swoich wad mieli kilka poważnych zalet, a jedną z nich był honor, który sprawiał, że wiedzieli dobrze, za co walczyć i kiedy o to walczyć. Wiesz, jeden z moich ukochanych filmów z dzieciństwa to "CZŁOWIEK W ŻELAZNEJ MASCE" z DiCaprio. Znasz? Smile

To pierwszy film o muszkieterach, jaki widziałem. On też nauczył mnie wielu mądrych rzeczy o honorze, przyjaźni i sprawiedliwości. W jednej ze scen d'Artagnan mówi do króla o lekcji, którą dał mu Atos: "Gdy zostałem muszkieterem nauczono mnie, że dobywając szpady powinien myśleć nie o tym, co zabijam, ale o tym, komu ratuję życie". Myślę, że te słowa mówią bardzo wiele Smile

ZORINA13

Ten motyw człowieka w żelaznej masce był wykorzystany zgrabnie w telenoweli Zorro, gdzie gubernator więził swoją niewierną żonę.
Widziałam wiele lat jakiś film o muszkieterach, braciach bliźniakach, gdzie prawowity król był wieziony w tej masce i były tam też subtelne sceny erotyczne, ale czy to ta wersja, o której piszesz ?
Tych wersji było kilka, a ta, która ja widziałam na PULsie taka chyba mniej znana. Na pewno nie była to wersja z DiCaprio, bo taka wersja też była, ale z innymi aktorami.

Kronikarz56

Nie, to nie ta wersja. Ale powstała w tym samym roku podobno. I wiem, o której mówisz. Ten cytat pochodzi właśnie z wersji z DiCaprio Smile

A jeśli mowa o tym filmie, który leciał na TV PULS, to wiem, o którym mowa. To swoją drogą najwierniejsza adaptacja powieści Dumasa "WICEHRABIA DE BRAGELONNE", a właściwie jednego z jej wątku, bo to gruba powieść wielowątkowa i film dotyczył tego jednego wątku - człowieka w żelaznej masce. I tak, była tam subtelna scena erotyczna Filipa z Luizą, która biorąc go za króla przyszła mu się oddać, aby ratować ojca. I oboje się potem zakochali w sobie Smile

Tylko niestety - nie mogę znaleźć tej wersji. Nie wiesz może, gdzie by ona była?

A jeśli mowa o subtelnym erotyzmie, polecam serdecznie film "PIĄTY MUSZKIETER" z 1979 roku. Jest na moim kanale na YouTube. To też jedna z kilku wersji historii Człowieka w Żelaznej Masce. Ja znam kilka - wersja z DiCaprio z 1998, wersja z Richardem Chamberlainem z 1977, wersja komediowa z Jeanem Maraisem w roli d'Artagnana z 1962, ta o której mówiłaś - niestety mało znana - a także "PIĄTY MUSZKIETER". Tam jest cudowna scena erotyczna Filipa i księżniczka Marii Teresy (w tej roli Sylvia Kristel), która miała wyjść za jego podłego brata Ludwika, a pokochała dobrego Filipa. Ta scena jest boska w swojej subtelności i widać miłość zakochanych. Polecam serdecznie Smile

ZORINA13

Nie wiem, czy była ta wersja w internecie, pamiętam ten film tylko z telewizji i to też przez mgłę, że było właśnie, tak jak mówisz, że zakochali się w sobie.

Kronikarz56

Ja też widziałem tę wersję tylko w telewizji i bardzo żałuję, że nie mogę jej nigdzie znaleźć Smile

A ja polecam Ci serdecznie film "PIĄTY MUSZKIETER". Tam też jest właśnie subtelny wątek miłosny z bardzo uroczymi i subtelnymi scenami erotycznymi. Mam wielką słabość do tego filmu. Sądzę, że Ci się on spodoba Smile

ZORINA13

Scarlett, siedziała w fotelu i przeglądała jedną z książek z biblioteki Dela Vegów, gdy wpadł Bernardo i zaczął wymachiwać rękami.
Młoda kobieta, nie mogła nic zrozumieć, o co mu chodzi.
W końcu Bernardo wziął ją za rękę i zaprowadził do przejścia podziemnego.
Diego leżał tam ranny, później dziewczyna dowiedziała się, że Zorro uwolnił kilku więźniów, ale sędzia go postrzelił ze swojego starego pistoletu.
Na widok rannego Diego, dziewczynie zrobiło się słabo, musiała się jednak opanować i szybko podjąć jakoś decyzję.
Alejandro wyjechał do Montery w interesach, wiec to ona musiała zadbać o wszystko.
-Bernardo jedź do doktora i powiedz, że Diego potrzebuję pomocy, spadł z konia.
Nie, doktor w to nie uwierzy. Pojedziesz w góry do tej Indianki, Czerwonej Łani.

Czerwona Łania, od lat mieszkała samotnie w górach, od kiedy wszyscy z jej plemienia zostali wybici przez białych.
Znała się na leczeniu i ziołach i nikomu w potrzebie nie odmawiała pomocy, czasem nawet sam doktor korzystał z jej porad.
Bernardo przywiózł ją i od razu zajęła się rannym, nie zadając zbędnych pytań.
Jej włosy były całkiem białe, a twarz pokryta zmarszczkami, była niska, a mimo to miała w sobie jakoś dumę i godność, typową dla indiańskiej rasy, wrodzoną, a nie nabytą.
Stare, mądre, przenikliwe oczy, umiały zajrzeć w głąb duszy każdego.
-I co z nim -spytała Scarlett.
-Zasnął -rzekła Indianka. Nie jest dobrze moja droga, myślę, że duchy chcą go zabrać do siebie.
-Nie wierzę w duchy -odparła Scarlett. On musi żyć, rozumiesz.
Przecież mieliśmy się pobrać. Nie to nie dzieje się naprawdę, to jakiś koszmarny sen.
Zorro przecież nie może umrzeć, jest niezniszczalny, nieśmiertelny.

Dziewczyna ukryła swoją twarz w dłoniach.

Diego tymczasem zapadł w sen, bliski stanowi śpiączki.
Znajdował się w jakieś dziwnej krainie, między jawą a snem.
Za różowej mgły, wyłoniła się śliczna kobieta, wysoka i ciemnowłosa.
-Mama -rzekł Diego, nie poznając własnego głosu.
-Mój mały Diego -odparła kobieta.
-Miałem dziesięć lat jak umarłaś -rzekł Diego. Ojciec nigdy nie pogodził się z twoją śmiercią.
-A powinien pozwolić mi odejść i zbudować sobie życie na nowo -rzekła kobieta.
-Gdzie my właściwie jesteśmy ?
-W Krainie Milczenia -rzekła kobieta. To znaczy ja Regina de la Vega mieszkam w Krainie Milczenia, ale ty musisz wrócić do świata żywych.
Twój ojciec cię potrzebuję. I mnóstwo ludzi, dla których Zorro jest jedyną nadzieją.
I Scarlett, ona bardzo cię kocha.
-Ja też ją kocham -odparł Diego.

Scarlett siedziała przy łóżku Diego.
Pochyliła się na nim i delikatnie musnęła wargami jego policzek.
Zdziwiła się, gdy zobaczyła, że otworzył nagle oczy i uśmiechnął do niej, tak jak tylko on potrafił.
-Co się stało ? Dlaczego jesteś smutna ?
-Spałeś tak długo, że się bałam, że już nie obudzisz mój piękny panie -odparła dziewczyna.
-Czyli zamieniliśmy się rolami -rzekł Diego. To jakaś wersja Śpiącej królewny, tylko, tym razem ty mnie obudziłaś pocałunkiem.

Był to bladoróżowy świt, gdy na placu miano przeprowadzić egzekucję więźniów.
Sędzia z zadowoleniem ,spojrzał na szubienicę.
-Wszystko gotowe Garcia -spytał sierżanta.
-Tak jest ekscelencjo -odparł sierżant, ponurym tonem.
-Nie jesteś zadowolony, prawda ?
-Ci ludzie są niewinni -odparł Garcia. Gdyby Zorro.
-Ten wasz Zorro, od dawna nie żyje -rzekł sędzia, uśmiechając się obleśnie. Inaczej przecież by się pojawił, prawda ?
Sierżant niechętnie skinął głową.
Sierżant prowadził więźniów, gdy nagle żołnierze, usłyszeli jakiś odgłos, był to, wybuch fajerwerków.
Przez chwile nie było wiadomo, co się dzieje.
-Zorro -wykrzyknął zdumiony sierżant.
-Wiadomości o mojej śmierci, były mocno przesadzone sierżancie -rzekł Zorro, uśmiechając się lekko kącikiem warg. Masz uwolnić więźniów.
-Nie mogę -rzekł sierżant.
-Chcesz, żebym cię zabił ?
Garcia myślał chwilę, po czym spełnił życzenie Zorro.

-Stado baranów -sędzia nie przebierał w słowach, krzycząc na żołnierzy. Jak to możliwe, że jeden człowiek, umie was zawsze przechytrzyć ?
-To nie jest jakiś tam, zwykły człowiek ekscelencjo -odparł Garcia z pełną powagą. To Zorro.