Serial Zorro

ZORINA13

Urocza Jadzia Andrzejewska i ten Brodniewicz.
Amant pierwszej klasy.

Żona dyrektora Nałęcza zakochuje się w przystojnym aktorze, Jerzym Sławomirze. Gdy romans wychodzi na jaw, decyduje się opuścić męża i szesnastoletnią córkę, Stasię. Dziewczyna, dla której rozstanie się rodziców jest wielkim wstrząsem, postanawia zostać przy ojcu. Ale i ojciec nie jest bez winy – przez dłuższy czas ukrywał swój romans z sekretarką, Amelią. Stasia nie może pogodzić się z tą sytuacją. Udaje się do Jerzego z prośbą, by nie rozbijał małżeństwa jej rodziców.

Kronikarz56

To bardzo wzruszający film i jak słusznie zauważyłaś, wciąż aktualny w swojej problematyce. Niby czasy inne, a zobacz, ile problemów związanych z ludzkimi namiętnościami jest wciąż aktualnych. Jadzia mnie oczarowała w tym filmie. Taka słodka nadwrażliwa dziewczyna, introwertyczka, ale praktycznie najmniej egoistyczna osoba w tym filmie.

ZORINA13

Urocze są te pensjonarki ze starych filmów.
Tak rozwodzący się rodzice często zamiast o dobru dziecka myślą tylko o tym, by dokuczyć partnerowi.

Kronikarz56

Dokładnie tak. A te aktorki, które je grały, bywały niekiedy sporo starsze od postaci, w które się wciekały, ale w ogóle tego po nich nie widać Smile

Otóż to i dlatego właśnie ten film jest wciąż aktualny w swojej problematyce. Swoją drogą nie sądzisz, że Stasia, grana przez Jadzię Andrzejewską, była introwertyczką? Smile

ZORINA13

Tak, widać, że nieco trzymała się na uboczu, była wrażliwsza i dużo dojrzalsza od koleżanek.

Kronikarz56

Dokładnie tak. I bardziej przejmowała się tym, czym wiele jej koleżanek w ogóle by się nie przejęło. A te dążenia rodziców do rozwodu byłyby dla niej jak cios w samo serce.