Serial Zorro

ZORINA13

W sumie biła z niego jakaś lekka aura wyższości.

Kronikarz56

No właśnie. Aura wyższości, jakby uważał, że jest bardziej pobożny od innych chrześcijan. I przy okazji to chyba zapowiedź fanatycznych przywódców Kościoła, którzy popchnęli świat chrześcijański do licznych i nikomu niepotrzebnych wojen. Czyżby Sienkiewicz zostawił nam aluzję w tej kwestii?

ZORINA13

Może. Fantazym czy religijny, czy polityczny jest dla mnie straszny.

Kronikarz56

Dla mnie również. Właściwie, jakby nie patrzeć, to przecież fanatyzm religijny zabił więcej ludzi niż wszyscy zbrodniarze świata. Fanatyzm to największy zbrodniarz na świecie. Dlatego nie cierpię obecnie rządzących polityków, bo ich działalność wyraźnie pokazuje, że kieruje nimi fanatyzm religijny i wierność głupim zasadom mylnie uważanymi za symbol polskości, a nie zdrowy rozsądek i miłość do ojczyzny. Oni kochają swoje chore zasady, a nie Polskę. No cóż... Założę się, że Sienkiewicz nie byłby z takiej Polski zachwycony, gdyby tylko zobaczył, co się tu dzieje teraz.

ZORINA13

W Polsce pada dużo wielkich słów o obronie wartości i tradycji religijnych. Słów pełnych patosu, naśladowanie Kmicica.
W jaki sposób ideologia singli zagraża tym wartościom ? To jest ciągłe ta sama od czasów Quo Vadis retoryka, wymyślanie wroga.
A najłatwiej uderzyć w kogoś, kto jest inny i żyje po swojemu, w mniej tradycyjny sposób.

Kronikarz56

No właśnie, bo przecież w "QUO VADIS" widzimy wyraźnie, że łatwo było zrzucić winę na kogoś, kto się wyróżnia, kto jest inny i kto nie cieszy się z powodu swojej inności zaufaniem publicznym. W tej kwestii ta powieść jest wciąż niesamowicie uniwersalna.

A wiesz, jak mowa o Kmicicu, to ja mam wielką ochotę niejednemu panu posłowi, tak jak i Jędruś, powiedzieć: "Jesteś łotr, łajdak i śmierdzące bydlę! Skończone, śmierdzące bydlę! Starczy, czy mam ci jeszcze w oczy splunąć?", a potem dać w pysk, kopnąć w zadek i zepchnąć nosem w ziemię, stoczyć z pagórka i zawołać: "PRYWATNEMU, NIE POSŁOWI" xD Wiem, moja wyobraźnia mnie tutaj ponosi, ale cóż... Co poradzę, że mam taką ochotę i smutek, że nie mogę tego zrealizować? Smile

ZORINA13

Rozumiem, chyba o niektórych osobach myślę podobnie.
Nie wiadomo co gorsze ich głupota czy cynizm ?
Chyba jednak cynizm jest gorszy, wiemy, że to złe bić słabszego, ale to ma największą oglądalność niczym igrzyska w Quo Vadis, ku uciesze znudzonej publiki. A oglądalność to pieniądze.
A to, że ktoś weźmie ich bzdury na serio i dojdzie do jakieś tragedii jakoś ich nie rusza.
Przecież my występujemy tylko przeciwko chrześcijańskiej ideologi, a nie ludziom mógłby powiedzieć Neron.

Kronikarz56

Właśnie, cynizm jest gorszy, bo głupi człowiek wcale nie musi być podły, a cyniczny jest zazwyczaj właśnie podły. Jeśli można mówić o podobieństwie świata Nerona do obecnego, to miałaś rację, kiedy mówiłaś, że sporo w nim podobieństw do czasów antycznych i czasów cezara Nerona. Niby to było tak dawno, a zobacz, jak wiele rzeczy pozostało takich samych.

ZORINA13

Już chyba kiedyś o tym rozmawialiśmy, kostium się zmienia, ale nie natura ludzka.
Skąpiec czy świętoszek z czasów Moliera jest obecnie taki sam jak wtedy.
Lizusy na dworze Nerona, podobne są do tych lizusów, które stają na baczność przed kaczką.
Chyba to jest właśnie najciekawsze w tej powieści, uniwersalizm ludzkiej głupoty i podłości, a nie wcale te nudne, naiwne, chrześcijańskie, choć ładne oczy Ligi.
Podoba mnie się też rozsądek Petroniusza, bo co jeśli bogowie nie istnieli i nie istnieją, a kulty to tylko zapach kadzideł ?
Może trzeba być szczęśliwym tutaj na ziemi ?

Kronikarz56

Właśnie. Sienkiewicz chyba przede wszystkim chciał tutaj stworzyć arcychrześcijańskie dzieło i nawiązać do prześladowań Polaków pod zaborami, co ukrył w formie prześladowań chrześcijan przez Nerona. Mimo wszystko bardziej zachwycające jest tutaj co innego - właśnie to przesłanie, że mimo mijających wieków, wciąż pewne sprawy pozostają na świecie takie same. A i samo zastanawianie się Petroniusza nad tym wszystkim, czy jakiegokolwiek bóstwa istnieją i może lepiej cieszyć się życiem na ziemi, a nie umartwiać się i liczyć na nagrodę w niebiosach? Dla mnie taka filozofia bardziej przemawia niż dosyć naiwne podejście chrześcijan do życia. Gdyby każdy dobry człowiek nadstawił drugi policzek, wszystkich dobrych by wyrżnięto w pień i nie byłoby komu być dobrym. Według takiej filozofii, jeżeli ktoś wyskoczy na mnie z nożem i chce mnie okraść, mam pokornie oddać mu wszystko i jeszcze się za niego pomodlić? Nawet jeśli w furii dźgnie mnie tym nożem? Dziękuję, ale nie!

ZORINA13

Miłość Ligi i Winicjusza też wyszła jakoś płytko. Chociaż za niesprawiedliwe uważam głosy, że te opisy przypominają tanie romansidło, dla mnie są wprost przepiękne i wpłynęły na mój styl pisania.
Choć mój styl pisania to bardziej poetyka fragmentu niż proza. Tak domyślałam się, że Hubertowi bliżej do muszkieterów i Zorro z chytrym rozumem, niż do wyidealizowanych postaci bez skazy, ich męczeństwa i pójścia na śmierć jak owce na rzeż.

Kronikarz56

Nie inaczej, to sama prawda, moja słodka Iwonko. Zdecydowanie mnie bardziej bliżej do uroczych, choć nie pozbawionych wad muszkieterów, a także do Zorro, uroczego i cwanego, z chytrym rozumem aniżeli do postaci wyidealizowanych, które pokornie jak owieczki idą na śmierć. I uważam, że pokazanie tego męczeństwa w taki sposób, jakby sam Jezus oczekiwał tego od swoich wyznawców, to żałosny sposób. Piotr mówi bowiem do wiernych tak, jakby przekazywał im: "Jezus chce, abyście ginęli za wiarę. Jakim prawem mu się sprzeciwiacie?". Nie mówię, że powinien głosić chęć buntu i zabijania Rzymian, ale wiesz... Jakoś kazanie pokornego znoszenia wszystkich cierpień ze strony naszych prześladowców nie przemawia do mnie specjalnie. Za dużo zła sam przeżyłem w życiu, aby coś takiego akceptować. Prócz tego przekonałem się na własnej skórze, że akceptowanie i pokorne znoszenie zła ze strony innych ludzi jest przyzwoleniem na to, aby dalej to robili i nie tylko nam, ale i innym. Inaczej mówiąc, pozwalając na to, aby Tobą pomiatali, pozwalasz a to, aby ci sami ludzie pomiatali też innymi. Bo jeśli Ty pozwalasz, inni z pewnością też pozwolą, jak się ich odpowiednio zastraszy. A ja wychowałem się na bajkach, gdzie się takim łajdakom sprzeciwiało. Dlatego jako dzieciak byłem niekiedy uważany za bezczelnego i krnąbrnego, gdy się odpyskowałem komuś dorosłemu, kto wobec mnie zachowywał się podle. Nawet mama mi tak mówiła. Dopiero po latach zrozumiała, że miałem sobie wtedy siłę do obrony swojej godności. Czegoś, czego jej nieraz brakowało, aby bronić samej siebie, bo mnie umiała bronić - siebie niestety niekoniecznie. I czegoś, co brakowało chrześcijanom w "QUO VADIS". Swoją drogą podoba mi się w amerykańskiej wersji to, jak Winicjusz obserwuje "atrakcje" uszykowane przez Poppę z udziałem Ligii i rzuca do Nerona: "Oni umierają z godnością. Ty umierając będziesz skamlał jak pies" Smile

ZORINA13

Jak ci już mówiłam, ta amerykańska wersja dalej wciąga mimo upływu lat.
Jeśli chodzi o chrześcijan przypomniała mi się pewna scena z jakiegoś filmu czy książki, nie wiem, czy to nie był paragraf 22.
-Co to by było jakby wszyscy tak jak ty odmawiali zabijania na wojnie, bo kochają swoich bliźnich?
-Wtedy, nie byłoby wojen.
Faktycznie ci wyidealizowani ludzie w Quo Vadis mnie trochę nudzą i meczą.

Kronikarz56

Wiesz, to akurat prawda. Gdyby wszyscy, ale to dosłownie WSZYSCY ludzie odmawialiby walki i zabijania siebie nawzajem podczas wojen, wtedy wojen by nie było. Ale niestety to idealistyczna wizja, niemożliwa w żaden sposób do realizowania. Owszem, ten dialog pada pomiędzy Winicjuszem a Pawłem. A swoją drogą ciekawi mnie, że w amerykańskiej wersji Paweł jest najczęściej pojawiającym się przywódcą chrześcijan, Piotr z kolei jest jakby w cieniu. A w książce i w polskiej wersji było odwrotnie.

Tak, zgadza się. Ta idealistyczna wizja nieco dobija. Chrześcijanie są pełni dobroci i miłości, to rozumiem, ale bez przesady. Przecież nawet w amerykańskiej wersji chrześcijanie pytają Piotra, czy tego chce Chrystus, aby oni ginęli w męczarniach dla niego i za niego? Piotr próbuje ich niby jakoś uspokoić, ale tak szczerze... To kiepsko mu to wychodzi. To jest właśnie lepsze w tej wersji, że nie ma tej idealizacji, sama wiara chrześcijańska w zderzeniu z rzeczywistości wygląda bardziej naiwnie niż bajka o Czerwonym Kapturku.

ZORINA13

W amerykańskim Quo Vadis swobodnie podeszli do książkowego oryginału, ale dzięki temu postaci są dużo bardziej ludzkie i prawdziwe. I historia naprawdę wciąga, nie ma żadnych dłużyzn.