Serial Zorro

Kronikarz56

Ale sama powiedz, czy jednak nie cieszymy się na końcu, gdy widzimy, że nasza bohaterka powraca do kochającego ją męża i córeczki, którzy nic nie wiedzą o jej przygodzie, bo depesza do nich nigdy nie została wysłana? Mimo wszystko chyba jednak jest to optymistyczny akcent na zakończenie.

ZORINA13

To było zamkniecie pewnego etapu i rozpoczniecie nowego życia.

Kronikarz56

Nie inaczej. A pamiętam, jak niedawno o tym rozmawialiśmy. I moim zdaniem masz rację. Film Camerona jest bardziej epicki i w ogóle, ale mimo wszystko film telewizyjny, z Zetą-Jones po prostu jest piękny i zdecydowanie bardziej pozytywny w swojej wymowie. Bo przecież jednak na końcu nie zostajemy ze smutkiem, że tylu ludzi poginęło i nie da się po tym normalnie żyć. Nie, tutaj jest pozytywny akcent. Nasza słodka Zeta powraca do męża i odkrywa, że on o niczym nie wie i nie chce wiedzieć, bo cieszy go to, iż jest cała i zdrowa. A z kolei Jamie i Osa wierzą, że skoro zaznali piekło, zaznają też i raju. Mają siebie, ich miłość i to, co przeszli czyni ich silniejszy. To ich nie zabiło, więc ich wzmocniło. To pozytywny akcent.

ZORINA13

Owszem. Że z każdej katastrofy można wyjść i zacząć życie na nowo.

Kronikarz56

Nie inaczej. Dlatego tak mi się spodobała ta telewizyjna wersja "TITANICA". Bo ma na końcu coś na kształt nadziei, uśmiechu nadziei i lekkiej radości, która podnosi nas na duchu i sprawia, że jednak mimo takiej tragedii bohaterowie umieli się uśmiechnąć. A zatem, skoro oni musieli, to my także Smile

ZORINA13

Film z 1997 r. wraca do kin specjalnie na Walentynki 2023. Możemy go oglądać w zremasterowanej wersji w rozdzielczości 4K i efektami 3D.

W tej przejmującej historii miłosnej zobaczymy niezapomniany duet aktorski Leonardo DiCaprio i Kate Winslet. Ich płomienny romans rozgrywa się w czasie feralnego, dziewiczego rejsu „niezatapialnego" Titanica, największego ruchomego obiektu, jaki kiedykolwiek zbudowano.

„Titanic" zdobył rekordową liczbę 11 Oscarów, w tym za najlepszy film, najlepszą reżyserię, najlepsze zdjęcia, najlepszy montaż filmowy, najlepszą scenografię, najlepsze kostiumy, najlepszą muzykę oryginalną do dramatu i najlepszą piosenkę, najlepszy dźwięk, najlepszy montaż efektów dźwiękowych i najlepsze efekty specjalne.

Kronikarz56

Naprawdę to ciekawy pomysł, ale mimo wszystko jednak wolałbym, aby zrobili wersję reżyserską "TITANICA", ze wszystkimi wyciętymi scenami. To by dopiero było coś, a nie zrobić jedynie film w wersji 3D i od razu nowość. Liczę cały czas na zrobienie po polsku wersji reżyserskiej "TITANICA". To by było dopiero coś, dopiero prawdziwa piękna perełka.

ZORINA13

Jacka i Rose nie było, a pierwszy oficer wcale nie był kanalią. Po 25 latach sprawdzamy, co w "Titanicu" było prawdą, a co fikcją
James Cameron podczas długoletniej pracy nad filmem "Titanic" przekopał się przez tonę dokumentów dotyczących katastrofy statku. Wybrał się nawet na podmorską ekspedycję, aby zbadać jego wrak. Dbał o szczegóły. Ale nie uniknął też historycznych błędów, za które przepraszał... całe szkockie miasteczko. Dlaczego? 25 lat po premierze filmu sprawdzamy, gdzie reżyser pomylił prawdę z fikcją.
Myśląc o Titaniku, widzimy Kate Winslet i Leonarda DiCaprio stojących na dziobie statku o zachodzie słońca. Dla wielu osób sceny z filmu wyryły się w głowach tak mocno, że uznawane są za fakty. O ile jednak Cameron wykonał tytaniczną pracę przed rozpoczęciem zdjęć i starał się jak najbardziej przybliżyć nam rzeczywistość na "Królowej Oceanu", wciąż mamy do czynienia z filmem fabularnym — miksem prawdy i czystej fikcji. Co jest czym w tej historii?
Jack i Rose istnieli naprawdę

FIKCJA

Jack i Rose z filmu Jamesa Camerona to dziś jedna z najbardziej pamiętnych par w historii kina. Gdy myślimy o miłosnych historiach z wielkiego ekranu, ta dwójka stawiana jest na równi z Rhettem i Scarlett z "Przeminęło z wiatrem" albo Vivian i Edwardem z "Pretty Woman". Jako że "Titanic" opowiada o prawdziwej katastrofie, wielu widzów jest przekonanych, że również postaci Jacka i Rose zainspirowane zostały rzeczywistymi pasażerami statku. Tak jednak nie było.
Niezatapialna Molly Brown była pasażerką Titanika

PRAWDA

Grana przez Kathy Bates Molly Brown to chyba najbardziej pamiętna postać drugoplanowa "Titanika". W odróżnieniu od Jacka i Rose ona rzeczywiście była pasażerką słynnego transatlantyka. Jej działania w trakcie katastrofy oraz to, co robiła po niej, przyniosły jej duże uznanie. Stała się nawet bohaterką popkultury. W 1960 r. powstał musical o jej życiu, który cztery lata później zekranizowano. Wcielająca się w Brown Debbie Reynolds otrzymała nawet nominację do Oscara.

Margaret Brown należała do śmietanki towarzyskiej Kolorado. Była feministką walczącą o prawa kobiet. W 1912 r. przebywała w Paryżu, gdzie odwiedzała studiującą na Sorbonie córkę. Jednak gdy dowiedziała się, że jej wnuk zachorował, postanowiła jak najszybciej wrócić do USA. Tak znalazła się na pokładzie Titanika.
Jej legenda rosła i w pewnym momencie były jej przypisywane heroiczne czyny niemające nic wspólnego z prawdą. Nadano jej przydomek "niezatapialna". Don Lynch, historyk specjalizujący się w katastrofie Titanika, mówi wprost, że Brown odegrała znaczącą rolę, ale to, jak przedstawiają ją książki i inne publikacje, należy uznać za przesadę.

Kobieta wykorzystała niespodziewaną sławę do promowania działalności humanitarnej. Bardzo żałowała, że przez swoją płeć nie mogła zeznawać jako świadek w procesach dotyczących tragedii.
Orkiestra grała do samego końca

PRAWDA

Niezwykle przejmująca jest w filmie sekwencja z udziałem orkiestry. Choć statek tonie, a ludzie biegają po pokładzie szukając ratunku, muzycy postanawiają grać. Z pozoru wydawać by się mogło, że to przemelodramatyzowany wymysł twórców, ale to wydarzyło się naprawdę.

Do tej sytuacji odnosiły się kino, literatura, muzyka, teatr. W Anglii i Australii powstały nawet pomniki na cześć zespołu. Nie zostało to potwierdzone w stu procentach, ale ostatnim utworem, jaki zagrali, prawdopodobnie był "Nearer, My God, to Thee". Pochodząca z XIX w. pieśń religijna, znana w Polsce pod tytułem "Być bliżej Ciebie chcę", inspirowana była snem o drabinie z Księgi Rodzaju. Według historyków muzycy nie próbowali się ratować. Wiedzieli, że mają małe szanse na przeżycie i postanowili grać, by uspokoić pasażerów, zwłaszcza kobiety i dzieci mające pierwszeństwo w wejściu na szalupy. Ten "występ" trwał aż dwie godziny i w repertuarze znalazły się głównie skoczne, popularne piosenki. Wszyscy członkowie orkiestry zginęli.
Z wody wyłowiono żywych

PRAWDA

Rose w filmie udaje się przeżyć. Szalupa, która zawróciła, by ratować ocalałych, odnajduje ją wyziębioną, ale żywą. Czy coś takiego było w ogóle możliwe w prawdziwym życiu? Owszem. Raporty podają, że dwie łodzie wróciły w okolice zatonięcia statku. Jedna z nich wyłowiła pięć osób, druga — cztery. Piątka rozbitków przeżyła. Wśród ocalałych była jedna kobieta.
James Cameron podczas długoletniej pracy nad filmem przekopał się przez tonę dokumentów dotyczących katastrofy. Wybrał się przecież nawet na podmorską ekspedycję, badając wrak statku. Dbał o szczegóły. Rozmawiał z wieloma specjalistami, by Titanic z jego filmu jak najbardziej przypominał ten rzeczywisty. Nie zawsze jednak decydował się pójść za ich radą. Produkcja była przede wszystkim melodramatem, epicką historią miłosną, czymś na kształt "Romea i Julii" na morzu. Rzeczywiste wydarzenia stanowiły dla niej jedynie otoczkę.
Fikcyjny wątek zakazanej miłości idealnie nadawał się do tego, by ta straszna tragedia zyskała ludzką twarz. Jack i Rose są symbolem setek pasażerów, których plany i marzenia umarły wraz z zatonięciem Titanica tej kwietniowej nocy 1912 r. Cameron, pomimo skrótów i zakłamań, niezbędnych w realizacji filmowej fabuły, oddał tym ludziom wspaniały hołd.
Titanic" Jamesa Camerona ponownie w kinach od 10 lutego.

Kronikarz56 · Wysłany: Śro 23:22, 22 Mar 2023 Temat postu:

Film teraz powraca do kin w wersji 3D. Nie wiem jednak, czy to jest dobry pomysł, fundować takie emocje widzom w kinach, aby widzieli wszystko tak, jakby sami brali w tym wszystkim udział. We wszystkim, łącznie z katastrofą i tonięciem w lodowatym oceanie. Ja bym na pewno nie chciał tego filmu w taki sposób obejrzeć.

ZORINA13 · Wysłany: Sob 11:58, 25 Mar 2023 Temat postu: Titanic

Titanic-legenda żyje

Animowana opowieść o najtragiczniejszej katastrofie w dziejach żeglugi. W tej wersji romantyczną parę tworzą sir William i pochodząca z klasy robotniczej Angelica, a towarzyszy im grono mówiących ludzkim głosem psów, kotów i myszy.
Cała historia nie kończy się jednak tak tragicznie, jak w rzeczywistości.

Kronikarz56

Nie tak dawno oglądaliśmy tę adaptację. Bardzo ładna i sympatyczna. Co prawda jest trochę krótka, za krótka i nie wszystko zostało należycie rozwinięte, jak byśmy tego chcieli, ale ciekawe jest to, iż jest tu w fabule kilka wątków, kilka historii przeplatających się ze sobą, z naciskiem oczywiście na Williama i Angelikę. Urocza z nich para, choć uważam, że film powinien być nieco dłuższy i pewne wątki bardziej być rozwinięte.

ZORINA13

https://www.youtube.com/watch?v=cX-aE4Zv6Bs&list=FLl2U7eyCyT9kx-lrHQaLwPw&index=63[/img]
Najsłodsza para z Titanica Jamie i Osa.

Kronikarz56

"DZIEWCZYNA Z TITANICA" - naprawdę bardzo dobra historia oparta na autentycznych wydarzeniach. Opowiada ona o losach Maddeline, pięknej i uroczej dziewczyny, w której z wzajemnością zakochuje się największy milioner świata, John Jacob Astor IV. Pomimo tego, że dzieli ich spora różnica wieku, ich miłość jest szczera i prawdziwa. Niestety, na drodze ich szczęście stoją najpierw podli ludzie, którzy uważają, że Maddeline nie ma prawa wychodzić za Astora, bo ten, choć rozwiedziony, nie ma prawa wiązać się z inną kobietą, a już na pewno nie młódką. Potem na drodze ich miłości, gdy się już pobierają i spodziewają się dziecka, staje podły los w postaci katastrofy "Titanica", na który oboje znajdują się w swojej podróży miłosnej. Należy zauważyć, że powieść oryginalnie nazywa się "DRUGA PANI ASTOR". Na polski przetłumaczono ją jednak inaczej, żeby zachęcić czytelników. Może to i lepiej, bo tytuł o drugiej pani Astor niewielu w Polsce by zainteresował. A gdy w tytule mowa jest o osobie płynącej "Titanicem", zainteresowanie od razu wzrasta Very Happy

Książka doczekała się też naprawdę dobrego audiobooka.

ZORINA13

Z pewnością nie jest to arcydzieło na miarę Camerona, ale też ciekawy film. Trochę inny scenariusz i bohaterowie… Ciekawa rola Catherine Zeta-Jones… Niedawno film emitowany (powtarzany) w TV, więc nie wiem, czy okazja do obejrzenia szybko się nadarzy:)!

Kronikarz56

"SIOSTRY Z TITANICA" - naprawdę bardzo dobra powieść romantyczna rozgrywająca się na pokładzie słynnego statku wycieczkowego "Titanic". Bohaterkami są trzy siostry, z których jedna ma narzeczonego wymuszonego przez ojca, druga z kolei ma narzeczonego, którego bardzo kocha, ale chce spróbować swoich sił w grach hazardowych, trzecia natomiast marzy o pójściu na studia i zostanie prawniczką pomagającą potrzebującym, o czym jej rodzice, gardzący pracującymi kobietami nawet nie chcą słyszeć. Te trzy panny poznają sympatycznego tenisistę i jego przyjaciół. Młodzieniec zakochuje się z wzajemnością w najstarszej siostrze, ale rodzice protestują przeciwko temu związkowi... Do czasu, kiedy ojciec zostaje w pewnym sensie przekupiony przez determinację i bogactwo tenisisty. Druga z sióstr potępia platoniczny romans siostry, uważając, że powinna być wierna temu, z kim się zaręczyła, ale sama traci pieniądze zabrane siostrom bez ich wiedzy w kasynie. Najmłodsza z sióstr, poznawszy interesujące kobiety z elit, które są niezależne finansowo, oznajmia ojcu swoje plany i dodaje, że bez względu na to, czy ją wydziedziczy, czy nie, ona pójdzie swoją drogą. Awanturom rodzinnym nie ma więc końca. Wszystko przerywa katastrofa "Titanica". Ojciec i brat sióstr zostają na pokładzie, bo tylko kobiety i dzieci są wpuszczane do szalup. Na pokładzie zostaje też ukochany najstarszej z sióstr. Statek tonie, wszystkie siostry przeżywają, tak samo, jak ich matka. Ojciec i brat jednak giną. Tenisista przeżywa, ale ma odmrożoną stopę, lecz nie poddaje się i udaje mu się ją rozchodzić na pokładzie "Carpathi", która zabiera rozbitków. Ukochana tenisisty odnajduje go, wszyscy dopływają do Ameryki. Tam najstarsza z sióstr odkrywa, że jej narzeczony nie przejął się śmiercią jej ojca, tylko stratami finansowymi, jakie może z tego powodu ponieść. Dziewczyna zrywa z nim i zaręcza się z tenisistą. Średnia z sióstr wychodzi za swojego narzeczonego i mimo przeżytej katastrofy, postanawia z ukochanym podróżować po świecie. Najmłodsza z sióstr postanawia, przy wsparciu rodzeństwa, realizować swoje marzenia. Matka, jak zawsze niezaradna życiowo, popada w rozpacz po śmierci męża i zamyka się w sobie.

Powieść opowiada o postaciach fikcyjnych, ale zaznaczyć należy, że choć są to postacie fikcyjne, ale są wyraźnie wzorowane na postaciach prawdziwych, zwłaszcza ów tenisista. Książka ta doczekała się też wersji w formie audiobooka.