Serial Zorro

[ZORINA13]

Diego i Alejandro



Diego jak zauważyłam odnosi się do ojca z wielkim szacunkiem i bardzo mnie się to podoba.

[Kronikarz56]

Owszem, ale zaskoczyło mnie to, że w oryginalnej książce mówi do niego chwilami jakby "PANIE" albo coś w ten deseń. Dziwnie to brzmi. Podobnie rzecz ma się w powieści Isabelle Alende. Na szczęście w serialu Disneya i w ekranizacjach nie mamy tego rodzaju anomalii. Diego mówi do ojca po prostu "Ojcze" i tyle. I tak, ma do niego szacunek, nawet jeżeli sobie lekko z niego żartuje, co mu się wszakże zdarza nader często Ale Alejandro w tym serialu się naprawdę też wykazał. Bo w końcu zorientował się i to raczej dosyć szybko, że Diego to Zorro i tak długo udawał, że o niczym nie wie

[ZORINA13]

Jaki ojciec taki syn.

[Kronikarz56]

To jest jedyna wersja, gdzie Alejandro szybko dość odkrywa, że Diego to Zorro i potem nawet zostaje on drugim, obok Bernardo wspólnikiem syna i pomaga mu w jego działalności. Przyznam, że jest to bardzo ciekawy pomysł i fajnie się ogląda te odcinki, kiedy on już o wszystkim wie i Diego nie musi się już przed nim ukrywać.

[ZORINA13]

Tak, za to teraz obaj musieli się pilnować by inni nie poznali ich sekretu.

[Kronikarz56]

Nie inaczej, teraz obaj musieli się pilnować. Ale mimo wszystko zauważ, że Alejandro okazuje się być naprawdę bystrym i zdolnym aktorem. Bo przecież tak długo ukrywał przed nie tylko światem, ale też i przed własnym synem, że zna prawdziwą tożsamość Zorro. Nie powiem, Alejandro mnie bardzo pozytywnie zaskoczył w późniejszych odcinkach i dlatego właśnie tak się cieszę, że potem przestaje ciągle krytykować Diego, a nawet sam niekiedy mówi "To zadanie dla Zorro"

[ZORINA13]

W pierwszych odcinkach szkoda mi było i Diego (że musi udawać i przez to rozczarować ojca) i Alejandro (że złości się na syna za bycie fajtłapą).
Podobała mi się ich relacja. Diego szanował ojca, a ojciec słuchał też często rad syna.

Najbardziej emocjonującym momentem z udziałem tej dwójki jest dla mnie oczywiście scena z Amnesty for Zorro, kiedy Alejandro ujawnia, że wie o drugim wcieleniu Diego.
Jeszcze wcześniej, w pierwszym sezonie jest też scena, gdy Zorro ratuje don Alejandro. Ranny de la Vega żałuje, że jego syn nie jest taki jak Zorro. Ten dialog między tą dwójką zawsze najbardziej mnie wzrusza.

Lubię sceny z George Lewisem, dzięki niemu Alejandro bywa ognisty, charakterny i niedający sobie wejść na głowę, ale też trzeźwo myślący i panujący nad sytuacją (np. kiedy gani Anitę Cabrillo).
W ogóle uwielbiam, kiedy akcja dzieje się w hacjendzie: te wszystkie tajne przejścia... i konieczność zachowania konspiracji między Diego, Bernardo i Alejandro.
Pod tym względem świetne są też odcinki z wujem Estebanem (kiedy de la Vegowie próbują poradzić sobie z szalonymi pomysłami krewnego) oraz odcinki z gubernatorem.
Jest jedna scena po odcinku Amnesty..., gdzie Diego zapomina, że jego ojciec już jest wtajemniczony, i na migi wydaje polecenia Bernardo. Wszystko kończy się śmiechem, bo przecież nie muszą już wobec siebie udawać

[Kronikarz56]

Alejandro jest postacią, która przez cały serial przechodzi pewną przemianę. W pierwszych odcinkach jest nerwowy i impulsywny, łatwo ulega emocjom i nie jest w stanie opanować złości na tych złych, a Diego irytuje go swoim spokojnym podejściem do wszystkich spraw. Wkurza go nawet wtedy, kiedy Diego mówi mądrze (czyli praktycznie zawsze). Więcej, nawet obraża syna, sugerując mu, że jest po prostu tchórzem. Rani Diego, nie rozumiejąc, że ten po prostu próbuje go trzymać z dala od kłopotów. Potem, kiedy Alejandro zaczyna podejrzewać, iż jego syn to Zorro (a zaczyna to podejrzewać prawdopodobnie już w odcinku, kiedy Zorro ratuje go przed Monastario), nadal bywa nieco nerwowy, ale coraz mniej słychać, aby krytykował Diego. Co najwyżej, robi to publicznie, a prywatnie już w ogóle tego nie robi. Nawet mimo krytyki informuje go, że plan Sędziego to zasadzka na Zorro. A kiedy ma być sądzenie kapitana Toledano, bez żadnych problemów przyjmuje to, iż Diego nie chce jechać na ten proces, bo ma ważniejsze sprawy. Dodatkowo z dumą patrzy na Zorro, kiedy ten walczy. I tak jakoś uśmiecha się do Diego, gdy ten "nie zjawia się" na polu bitwy z oddziałami Orła i chwali jego postępowanie. A kiedy ujawnia, że wie, iż jego syn to Zorro, to Diego zyskuje poważnego sojusznika. Razem z ojcem i Bernardo knuje swoje plany i naprawdę dobrze mu to wychodzi. A sam Alejandro, choć dalej nerwowy, dużo więcej słucha syna i polega na jego zdaniu

[ZORINA13]

Nie spodziewałem się takiego zachowania po moim synu.