Serial Zorro

[ZORINA13]

Seniorita pani ojciec ma tak doskonałe wino, szkoda by się zmarnowało.
Zawsze istnieje cień wątpliwości. Chce się oczyścić z wszystkich zarzutów.

[Kronikarz56]

- Nie uważasz, że jestem przystojny?
- Nie.
- Głupcze! Pomyśl, jakbyś był kobietą!
- Gdybym był kobietą i to taką grubą, na pewno nie byłbym wybredny.

[ZORINA13]

Garcia się przebrał za Zorro. Tylko, gdyby się przebrał za żołnierza, mógłby każdego nabrać.

[Kronikarz56]

- Mów zatem.
- Ja, sierżant Demetrio Lopez Garcia jestem tłustym durniem.
- Widzę, że nauczyłeś się na pamięć.
- Słyszałem to wiele razy od pana.
- Mów dalej.
- Jestem tłustym durniem niegodnym służyć w armii Jego Królewskiej Mości, króla Hiszpanii.
- A zwłaszcza...
- A zwłaszcza pod rozkazami dzielnego i wspaniałego kapitana Enrique Sancheza Monastario.
- Doskonale się nauczyłeś. Ale niestety, to prawda. Nie wiem, jak ja jeszcze z tobą wytrzymuję.
- Sam zadaję sobie to pytanie.

[ZORINA13]

Diego: "Czy ten widok nie budzi w panu poety?"
Garcia: "Nie...tylko pragnienie"
Diego: "Wspaniały bukiet, jaki wspaniały zapach"
Garcia: "Za pozwoleniem don Diego, wino się pije nie wącha"
Garcia: "Przeszukałem cały dom i gwarantuję, że w tej chwili don Nacho nie ma w piwnicy"
Monastario: "Czy żeby to odkryć musiałeś wyżłopać całe wino?"

[Kronikarz56]

"Nie wiem, jak wielką dziurę zrobi kula w takim brzuchu, sierżancie, ale chętnie się o tym przekonam".

Zorro jest niesamowity. Tutaj pilnuje tego nędznego szulera, aby zagrał w uczciwy sposób i uczciwie przegrał majątek jego przyjaciela, a jednocześnie ma oczy z tyłu głowy i widzi, że Garcia za namową tej zachłannej barmanki próbuje go ogłuszyć butelką. Nie mam pojęcia, jak on to zrobił, ale to było po prostu boskie

[ZORINA13]

Czy ja mówiłem przed chwilą coś o ciszy i spokoju ?
Początek przygody w Monterey, gdy Diego zostaje napadnięty.

[Kronikarz56]

MONASTARIO: Don Diego, aresztuję pana.
DIEGO: Przecież już pan to zrobił.
MONASTARIO: Zorro to pan!
GARCIA: Ha ha ha ha!
MONASTARIO: Z czego się śmiejesz, idioto?
GARCIA: Proszę mi wybaczyć, komendancie, ale w całym Los Angeles... Ba! W całej Kalifornii nie ma człowieka mniej podejrzanego o bycie Zorro.
MONASTARIO: No właśnie! To przebranie jest zbyt doskonałe. Wszystkich pan nabrał, tylko nie mnie.

Diego zachowuje stoicki spokój, kiedy Monastario go demaskuje. Nieco się boi, ale mimo wszystko odzyskuje spokój, kiedy dowiaduje się, że przybywa wicekról, którego on dobrze zna. I jeszcze pada ten genialny tekst:

MONASTARIO: Każ przygotować dla mnie kąpiel.
DIEGO: Kąpiel nie zmyje zhańbionej reputacji.
MONASTARIO: Zobaczymy. Garcia, wypuść wszystkich więźniów. Z okazji przybycia wicekróla, ogłaszam powszechną amnestię. Postaw im wino na mój koszt. Mają być szczęśliwi, nawet jeśli miałbyś do nich strzelać.

[ZORINA13]

Czy ja ujrzę kiedyś twoją twarz ?
Proszę się tylko uważnie rozglądać.

[Kronikarz56]

- Diego, musisz mi pomóc pozbyć się Zorro.
- Czemu tak ci na tym zależy?
- Widzisz, Zorro jest na pierwszym miejscu, jeśli chodzi o względy Anny Marii. Ja na drugim, a ty na trzecim. Jeżeli pozbędziemy się Zorro, od razu wskoczysz na wyższe miejsce.
- Aha, a to, że wtedy to ty będziesz na pierwszym miejscu, a ja na drugim, nie ma najmniejszego znaczenia?
- Ależ skąd. To tylko przysługa oddana przyjacielowi.

[ZORINA13]

Don Diego jesteś taki przystojny ,gdy się złościsz

[Kronikarz56]

- Proszę wybaczyć, Don Diego.
- I pan się uważa za mojego przyjaciela?
- Bardzo przepraszam, ale jest przecież oficjalna skarga. "Potwierdzam, że to Don Diego de La Vega ukradł mi konia. Juliusz Cezar".
- Słucham? Juliusz Cezar?! To Ricardo!
- Nie, Juliusz Cezar.
- Sierżancie, przecież Juliusz Cezar był rzymskim dowódcą.
- To co robi w Kalifornii i to bez munduru?
- Ale on dawno nie żyje.

[ZORINA13]

Nie spodziewałem się takiego zachowania po moim synu.

[Kronikarz56]

- Diego, to niesamowite. Wyobraź sobie, że spotkałam Zorro. Uratował mi życie. Ale pewnie znowu mi nie uwierzysz i pomyślisz, że zmyślam.
- Nie, w to akurat łatwo uwierzę

[ZORINA13]

Bądź cicho nim dojdziemy do końca korytarza.