Serial Zorro

Kronikarz56

Największy problem Anny polega na tym, że po prostu głupkowate społeczeństwo zarówno wtedy, jak i dzisiaj kocha pozory. Kocha pozy, formy i maskarady. Kocha oszustwa i obłudę. Gdy ma się romans z inną osobą niż współmałżonek i jednocześnie jest się na wysokim szczeblu drabiny społecznej, wszyscy uśmiechają się i mówią, że to normalne, bo przecież nuda itd. Ale gdy taka osoba nie chce żyć w obłudzie i próbuje zalegalizować swój związek, robi się z niej wyrodnego łajdaka bez serca. Oczywiście nie każdy romans elity jest kierowany miłością. Ale może dlatego tzw. elity, gdy nie umieją kochać i wszystko widzą w sposób trywialny, zwłaszcza uczucie, to nie potrafią docenić prawdziwej miłości, nie znają jej i nie chcą znać, kpią z niej, szydzą, a ludzie o nie walczących traktują jak idiotów. Dzisiaj oczywiście rozwód nie jest czymś niemożliwym ani nazbyt wielkim skandalem, w sumie obecnie jest ich więcej niż ślubów. Ale pod pewnym względami, społeczeństwo się nie zmieniło. Wielka elita przeżarta trywialnością, każde uczucie postrzega w taki sposób. Powód? Bo sami nie umieją takiego już okazywać. Ta krucjata przeciwko Annie nie była wymierzona w nią samą, ale w to, co ona reprezentowała. Jawnie chciała być z ukochanym, splunęła w twarz obłudnikom, powiedziała NIE ich zachowaniu i narzuconym przez nich zasadom. Dlatego taką nagonkę na nią zrobili.

ZORINA13

Czy to aktorzy z włoskiej wersji ?
Bardzo ładna para.

Kronikarz56

Nie inaczej. To zdjęcie z włoskiej wersji z 2013 roku. Moim zdaniem najlepsza adaptacja, znacznie lepsza niż sama książka, nieco ulepszająca fabułę powieści. I przy okazji jeszcze mąż Anny o wiele przyjemniejszy niż w oryginale. A wątek Kitty i Lewina o wiele bardziej emocjonalnie związani ze sobą, ich miłość jest bardziej dojrzała i sympatyczniejsza i łatwiej nam w nią uwierzyć. Tu na zdjęciu Anna i jej mąż.

A tutaj Konstanty Lewin i Kitty Szczerbacka. Moim zdaniem tutaj są piękną parą, o wiele bardziej sympatyczną i budzącą zachwyt niż w oryginale. Kitty jest tu bardziej rozbudowaną postacią, nie tylko ozdobą u boku mądrego męża, któremu tylko rodzi dzieci i prowadzi dom. Z tą Kitty on może szczerze porozmawiać o poglądach i o swoich planach. Do tego w tej wersji są przyjaciółmi z dzieciństwa, którzy wychowali się razem od najmłodszych lat.

ZORINA13

Bardzo sympatyczny Lewin. Który w innych wersjach wydawał mi się za stary dla uroczej Kitty.

Kronikarz56

Tu się zgadzam. W ogóle ta para została mocno ulepszona w tej wersji. Lewin jest młodszy nieco niż w książce, a Kitty nieco starsza niż w powieści, a więc są bardziej do siebie wiekiem zbliżeni i do tego są przyjaciółmi z dzieciństwa, co potęguje ich uczucie i czyni je bardziej wiarygodnym.

I przy okazji wydaje mi się, że tutaj mamy najładniej ukazanych Annę i Wrońskiego. Najwięcej chemii pomiędzy nimi i najładniejsi Anna i Wroński. Nie, żeby Sophie Marceau i Sean Bean byli brzydcy, ale...

ZORINA13

Bardzo ładni aktorzy.

Kronikarz56

To prawda. Osobiście bardzo cenię sobie tę wersję, jest moim zdaniem najlepsza, w dużej mierze dlatego, że ulepszyła nieco samą powieść i nadała kilku postaciom większej głębi.

ZORINA13

Mnie się podobała bardzo ta amerykańska wersja, która leciała kiedyś w telewizji jakieś 20 lat temu.

Kronikarz56

Oj, z wielką przyjemnością bym ją obejrzał i ocenił. Wielka szkoda, że nasza kochana polska telewizja nie umie powtarzać dobrych klasyków. Co z tego, że są stare? Ważne, że cudowne.

ZORINA13

No szkoda ,wiele fajnych seriali i filmów już dawno nie powtarzali i nawet w internecie nie można ich znaleźć.

Kronikarz56

No właśnie. Osobiście uważam, że jest to wielka strata dla polskich widzów. Z wielką chęcią bym tę wersję obejrzał i ją porównał z innymi, które znam.

ZORINA13

https://www.youtube.com/watch?v=ssLqJxbY-3w
Zwiastun. Naprawdę bardzo ładna wersja ,choć trochę mnie raziło ,że Anna była wyraźnie starsza od Wrońskiego.

Kronikarz56

No cóż... Widocznie wybrali nieodpowiednią aktorkę do tej roli albo nieodpowiedniego Wrońskiego. W innych wersjach, przynajmniej w tych, które znam, aktorzy są już wiekiem o wiele lepiej dobrani.

ZORINA13

Do niedawna Sophie Marceau była uważana przez krytyków za najlepszą Annę ,najbliższą wizji Tołstoja.

Kronikarz56

Zgadzam się, że to jedna z najlepszych kreacji tej postaci. Sophie ukazała całą gamę różnych pasji i chęci bycia kochaną. Jest tak wiele w niej uczuć i zachwytu doznaną właśnie miłością cielesną, jakiej jej brakowało w małżeństwie, że poddaje się jej całkowicie, wręcz bezmyślnie. Ale kiedy widzi Sophie w akcji, my wierzymy w to, co ona robi. Wierzymy, że jeśli pragnie Wrońskiego i bycia z nim, to jest to prawdziwe uczucie i to takie, któremu chce się ona oddać w pełni. Może dlatego, że ta aktorka ma w sobie to coś? Może dlatego, że jest Francuzką? A może dlatego, że zwykle gra takie kobiety, które z pasją podchodzą do tego, co robią?

Choć zdecydowanie do mnie najbardziej przemówiła ta włoska wersja, na którą przypadkiem trafiłem, a która mnie zachwyciła może dlatego, że nieco ulepszyła całą opowieść i nadała Kareninowi więcej uczuć i widzimy sceny pokazujące, że naprawdę kochał Annę i ta swoim zachowaniem bardzo go skrzywdziła, co boli jeszcze mocniej dlatego, że on wie, iż to w dużej mierze jego wina. Tego brakuje mi w oryginalne. No i lepsze zarysowanie wątku Kitty i Lewina, który w oryginale wydaje mi się... kiepski. Powiem wprost: dla mnie w oryginalne to nieco wsadzony na siłę zapychacz mający na celu podkreślić, że autor ma taką, a nie inną wizję świata. Z kolei tutaj... Tu jest zupełnie inaczej. Tutaj właściwie ta para zachwyca mocniej niż Anna i Wroński. W zasadzie... Są postawieni nam za kontrast do losów Anny i Wrońskiego. Jak miłość powinna wyglądać i do jakiej miłości w zasadzie chcą dążyć nasi bohaterowie, ale nie mogą jej osiągnąć z powodu tego, jak żałosne prawa panują w tym świecie. To w zasadzie czyni tę historię jeszcze bardziej dramatyczną i motywuje bardziej Annę do samobójstwa, gdy widzi, jak szczęśliwa jest Kitty, odrzucona wszak przez Wrońskiego i jak kiedyś Kitty jej zazdrościła, a teraz ona zazdrości Kitty szczęścia, o którym może tylko marzyć. Tego też nieco brakuje mi w książce. Tego gwoździa do trumny, który ostatecznie popchnął Annę do samobójstwa. Niby wiemy w książce, dlaczego się zabija, ale w książce ma to bardziej naturę psychozy: zabija się, bo wariuje już z powodu tego, co się dzieje i chce ukarać Wrońskiego. W tej wersji z kolei jej motywacje są bardziej złożone i wydaje mi się, że widok szczęśliwej Kitty z mężem i rozpacz, że nigdy tego nie osiągnie, świadomość tego pcha Annę do ostateczności. To oczywiście tylko moje spostrzeżenia.