Serial Zorro

ZORINA13

Gdy czytałam to w czasach szkolnych to wydawało mi się to strasznie głupie - u Gombrowicza nie ma typowej treści, tylko zabawa formą i spora dawka absurdu (pojedynek na miny Syfon i Miętus).
Teraz jednak dochodzę do wniosku, że zadano tam jednak bardzo ważne pytanie, kiedy tak naprawdę jesteśmy sobą ?
I czy ogóle jest to możliwe, kiedy w kontaktach z ludźmi nakładamy na siebie, różne maski i gramy określone role w społeczeństwie.

Kronikarz56

Tak, zgadza się. Oprócz tego mamy satyrę na polskie szkolnictwo, które obawiam się, że dzisiaj wciąż jest aktualne. Bo przecież, czy nauczyciele uczą nas czegoś mądrego? Własnego myślenia czy choćby rozwijania w sobie wrażliwości i empatii? Nie, wkuwają nam regułki i nieraz katują nas interpretacją danego wiersza i dziwi ich, jak to możliwe, że ów wiersz nas nie zachwyca, skoro SŁOWACKI WIELKIM POETĄ BYŁ! Smile

ZORINA13

No niestety jest w tym sporo racji. Przez to omawianie lektur w szkole czytanie przestaje być dla dzieci naturalną przyjemnością, a staje się przykrym obowiązkiem. W dodatku w polskiej szkole nie uczy się samodzielnego, krytycznego myślenia, tylko powiela ciągle stare mity, że to zaszczyt ginąć za ojczyznę.
A potem się dziwią, że społeczeństwo nasze robi się zamknięte, nietolerancyjne, nacjonalistyczne. A Gombrowicz właśnie kpił z tych form, tego nadęcia, puszenia się polskością, nadmuchaną jak wielki balon. A on ten balon przekuwał drwiną.

Kronikarz56

Wiesz, ja nie mam nic przeciwko temu, aby na lekcjach języka polskiego opowiadać sobie o lekturach, ale wiesz... Wydaje mi się, że nieco za sztywno się do tego podchodzi. Nie sądzisz, że o wiele ciekawsze byłoby, gdyby na lekcji się prowadziło dyskusję o książkach, postaciach i ich zachowaniach? Czy nie byłoby lepiej, gdyby każdy uczeń na takich lekcjach wyrażał swój pogląd i mogli nawzajem wymienić się podejściem do danej postaci? Smile

Ja tam uważam, że dobrze jest umrzeć z godnością, za bliskich i może nawet za ojczyznę, ale o wiele lepiej jest przeżyć i potem pomagać w odbudowie wszystkiego, co ojczyzna straciła w czasie wojny. Ale tego nas nie nauczą w szkołach. Ani nie zrobią dyskusji na temat postaci historycznych i ich motywów działania, co także dawałoby uczniom pole do popisu i rozwoju. Ale lepiej uczyć tylko suchej wiedzy, a nie własnego myślenia. Dobrze, że Gombrowicz zdołał to wyśmiać i to w ciekawy sposób. Koniec i bomba, a kto czytał, ten trąba Smile

ZORINA13

Faktycznie to omawianie lektur w szkole jest takie sztywne. Poza tym dlaczego nie rozmawiać na lekcjach o książkach, które czytamy i lubimy prywatnie poza obowiązkowym programem szkolnym ?
Dlaczego też nie rozmawiać na lekcjach o ulubionych filmach i serialach ?
A Gombrowicz czuł, że wojna wybuchnie, umiał czytać znaki czasów i dlatego wyjechał do Argentyny.

Kronikarz56

No właśnie. Ja osobiście uważam, że wtedy lekcje byłyby o wiele przyjemniejsze i przy okazji uczniowie uczyliby się wyciągać należyte wnioski z tego, co czytają. I mogliby wtedy wyrobić bardziej własną osobowość Smile

Gombrowicz miał głowę. Można by uznać go za zdrajcę, który nie zamierzał walczyć o kraj, ale czy mamy prawo go obwiniać? Ilu z nas, mając taką możliwość, nie uciekłoby wtedy jak najdalej? poza tym, jak patrzę, co się tutaj teraz dzieje, to można powiedzieć, że żal tych, którzy poginęli w walce o ten kraj, bo nie był on chyba tego wart.

ZORINA13

Patriotyzm, moim zdaniem polega, by uczciwie pracować i budować ojczyznę, a nie ginąć bohatersko i niepotrzebnie.
Poza tym częste te wielkie słowa to tylko pusta forma, nic nieznacząca poza i z tego się właśnie Gombrowicz wyśmiewał tych narodowych mitów.
Bezkrytycznego wielbienia Słowackiego i Sienkiewicza, z nadmuchanego jak balon polskiego cierpiętnictwa i lubowania się tym własnym cierpieniem.

Kronikarz56

Ja jestem tego samego zdania. Uczciwie pracować i w ten sposób budować ojczyznę, a nie zupełnie niepotrzebnie symbolicznie ginąć w dość głupich akcjach. Bo przecież wiele z tych akcji, gdzie nasi bohaterscy chłopcy ginęli, były niepotrzebnie i bezmyślne.

Rozumiem. I wiesz, w sumie obecnie jestem takiego samego zdania w tej sprawie, co nasz drogi Witek. Nie ma co, Słowacki był wielkim poetą, a Sienkiewicz rewelacyjnym pisarzem, ale nie powinno się traktować ich dzieł z przesadą. A obawiam się, że do dzisiaj się ich traktuje jak bóstwa, a ich dzieła za wzór do postępowania.

ZORINA13

I to upipanie i traktowanie prawie dorosłej młodzieży jak małe dzieci. Nie można dzieł wieszczów narodowych traktować zbyt dosłownie, bo czasy były przecież inne.

Kronikarz56

No właśnie. Można się dziełami naszych wieszczów zachwycać, ale jednocześnie dostrzegać ich wady i to, że lepiej nie brać przykładu z każdej postaci i nie warto wysadzać się z prochownią jak Wołodyjowski czy zastrzelić jak Gustaw/Konrad itd. Warto mieć własny rozum i oceniać osobiście Smile

A nie zachwycać się bezmyślnie i jeszcze oczekiwać, że młodzież za nami w nasze ślady. Swoją drogą ta młodzież może by i przyznała profesorowi Pimko, że Słowacki wielkim poetą był, gdyby profesor jakoś to uzasadnił. Ale on po prostu rzuca hasełko i wszyscy mieli je bezmyślnie powtarzać. Dlatego bunt Miętusa był buntem przeciwko narzucaniu mu jakiekolwiek myśli, a nie walką pogląd kontra pogląd. Taki bunt mający na celu zrobienie na złość głupiemu belfrowi.

A swoją drogą, czy ten surrealistyczny świat nie przypomina Ci nieco Krainy Czarów, do której trafiła Alicja? Smile

ZORINA13

Nie myślałam w ten sposób, że to było podobne do Alicji.
Chociaż oba światy są faktycznie dość absurdalne jak ze snu.
U Gombrowicza jest ten motyw gęby, czyli maski, którą ciągle nakładamy na siebie, dostosowując się do innych.
Dziewczyna chce romantycznego amanta i Józio się dla niej takim staje.
Kiedy wiec tak naprawdę jesteśmy sobą i co to znaczy ?
I że 30-letni dorosły facet trafia do gimnazjum też było trochę dziwne.

Kronikarz56

No właśnie. Sama widzisz, jak absurdalny jest świat ukazany w powieści Gombrowicza. I zarazem też pokazuje nam kilka, ukrytych pod maską błazenady praw o świecie. Tak samo w świecie Alicji w Krainie Czarów Smile

Tak, ja w takim świecie też znowu trafiłbym do gimmazjum Smile

A przy okazji, czy ta dziewczyna, którą na końcu Józio porywa, przywdziewając maskę romantycznego kochanka, nie była aby nastolatką, wręcz dzieckiem? Bo ktoś zwracał uwagę, że to bardziej pedofilia niż romantyzm. Ale nie jestem pewien, czy to oskarżenie jest słuszne.

ZORINA13

Ja też nie pamiętałam dokładnie ile dziewczyna miała lat.
Wydaje mi, że chyba tak koło 17,że zachwycała młodością, ale była już prawie dorosła.

Kronikarz56

Aha, jak 17 lat i była już prawie dorosła, to już inna kwestia. I mogła zachwycać swoją urodą i tym, jaka jest młodziutka i wchodząca dopiero w dorosłe życie. Podobnie jak zachwyca nasza ulubiona aktorka z przygód Zorro Smile

ZORINA13

Tak, Anitka jest przeurocza i taka słodka.
Mam wrażenie, że nasz kraj to absurdalna szkoła z Gombrowicza.
Od dzieciństwa nam się wmawia, że jesteśmy wielkim narodem z samymi przegranymi powstaniami. Co samo w sobie jest absurdalne i zawiera sprzeczność.