Serial Zorro

ZORINA13

O czym szumią wierzby to piękna i mądra książka, którą pokochały dzieci na całym świecie. W pełnych humoru przygodach Kreta, Borsuka, Szczura Wodnego, Ropucha oraz innych zwierzątek kryje się ważne przesłanie o prawdziwej przyjaźni, odwadze, potędze marzeń i wierności własnym przekonaniom. Obdarzeni dobrocią i mądrością mali mieszkańcy łąk i lasów w nienachalny sposób uczą życzliwości i szacunku dla świata.

Kronikarz56

Jedna z moich ukochanych książek dzieciństwa. Po prostu kocham ją i mam do niej ogromny sentyment. Opowieść o czwórce przyjaciół, z których każdy jest inny, ale ich przyjaźń jest zdolna wszystko pokonać, każdą przeszkodę. Dodatkowo mamy tutaj rewelacyjną satyrę na społeczeństwo ludzkie i jej prawa, jak również przeciwstawienie żałosnego świata z przyjemnym i spokojnym światem nad rzeką. Aż chciałoby się nad taką rzeką zamieszkać i wieść spokojne życie u boku takich wiernych druhów.

Zdjęcie z mojej ulubionej adaptacji tej książki. Najlepiej oddaje ducha książki, dodatkowo polski dubbing jest pełen znakomitych nazwisk.

ZORINA13

Pamiętam tę okładkę.
Wogóle fabuła, którą mi przypomniałeś brzmi jak fabuła zwariowanej komedii sensacyjnej.
A przy tym każda postać jest charakterystyczna i niepowtarzalna z własną osobowością.

Kronikarz56

Pamiętam doskonale czas, kiedy dostałem od ojca tę książkę na urodziny. Szybko podbiła moje serce. Miałem wtedy taką fazę, że pociągały mnie opowieści o zwierzętach mówiących ludzkim głosem. Mama zatem namówiła tatę, aby kupił mi tę książkę i potem poznałem animowane wersje, przede wszystkim tę wersję z 1995 roku. I potem odkryłem, że jest kontynuacja "ZIMA WŚRÓD WIERZB". Dowiedziałem się tego po filmie z 1996, nakręconego przez tych samych twórców, którzy nakręcili rok wcześniej jedynkę i z tą samą obsadą dubbingową, co jedynka. Potem podczas wakacji natrafiłem na książkę "ZIMA POŚRÓD WIERZB" na targu książek za tanioszkę i za swoje oszczędności ją sobie kupiłem. Potem jako nastolatek kończący liceum odkryłem jeszcze trzecią i czwartą część: "TRYUMF ROPUCHA" oraz "NAD RZEKĄ I TAM DALEJ". Obecnie mam je wszystkie w swoich zbiorach i darzę je ogromnym sentymentem.

To prawda, wielkim plusem tych książek, a zwłaszcza jedynki jest to, że każda postać ma tu własną osobowość i łatwo odróżnić, kto jest kim. Postacie są wyraziste, mają swoje wady i zalety. Do tego mamy jeszcze w tle satyrę na angielskie społeczeństwo z początków XX wieku. Satyrę chyba do dzisiaj aktualną np. większym przestępstwem jest nie kradzież auta, lecz obraza funkcjonariuszy wiejskiej policji. Albo wydawca najpopularniejszej gazety w Anglii wywiera presję na sędzim, aby ten uniewinnił Ropucha, dając mu do zrozumienia, że go zniszczy za pomocą swojej gazety, jeśli ten go nie posłucha. Nie brzmi to znajomo?

ZORINA13

Z tego wniosek ,że już wtedy media manipulowały opinią publiczną i sędziowie wydawali wyroki, by się przypodobać moralnej większości.

Kronikarz56

No właśnie. Ale oczywiście dzieciaki tego wszystkiego nie wyłapią w powieści o przygodach Ropucha, Szczurka, Krecika i Borsuka. Tego nie wyłapią, ale za to dorośli uśmiechną się delikatnie, czytając i widząc na ekranie w tej opowieści takie coś. I być może wielu dorosłych tym chętniej zagłębi się w tę opowieść i będzie nią równie zachwycona, co ja. Jako dzieciak byłem zawsze zachwycony serią "OPOWIEŚCI ZNAD RZEKI", jak nazwali ją wydawcy. Obecnie jako dorosłym uwielbiam ją jeszcze mocniej, dostrzegając w tej historii więcej smaczków dla świata dorosłych niż wcześniej sądziłem.