Serial Zorro

Kronikarz56

Nie inaczej. Właśnie tak. To wszystko widzimy wyraźnie w powieści, chociaż chyba dopiero teraz, jako dorośli o wiele lepiej to dostrzegamy. I o wiele bardziej współczujemy Kasi. I o wiele lepiej rozumiemy ją i jej starszego brata. Ale ładna była scena, kiedy ona po zmianie swego charakteru chce się pobawić z koleżankami, brat zajmuje salon, a on... prosi go, aby jej ustąpił miejsca. PROSI. A wcześniej to żądała, bo jest młodsza i starszy brat ma jej ustępować. Nawet sama to mówi na początku książki. Dlatego to jest ciekawe, jak nauczyła się prosić.

ZORINA13

To prawda.

Kronikarz56

Ciekawy jest ostatni rozdział powieści. Kiedy Kasia bawi się z koleżankami i bawią się one w statek i decydują, kto będzie kapitanem, Kasia oczywiście chce nim być, ale gdy zostaje wybrana jedna z jej koleżanek, nie oponuje i stwierdza, że przecież nie trzeba być zawsze kapitanem.

ZORINA13

Kasia naprawdę dojrzała.

Kronikarz56

To prawda, a ostatnie rozdziały tej uroczej książki zdecydowanie tego dowodzą.

ZORINA13

Mnie teraz bardziej niż sama Kasia drażnią jej rodzice. Najpierw robią z niej słoneczko, małą księżniczkę, a potem się dziwią, że nie umie tak na zawołanie pokochać młodszej siostrzyczki.

Kronikarz56

Mnie również zachowanie rodziców niesamowicie drażni. I nie tylko w tym aspekcie. Przykładowo jest komitet blokowy, mama Kasi i Agnieszki koniecznie musi na niego iść, sąsiadka jej mówi, żeby zostawiła malutką Agnieszkę pod opieką Kasi, gdyż to jest przecież takie duże dziecko i na pewno sobie poradzi. Dzisiaj takie gadanie uznano by za skrajną nieodpowiedzialność ze strony rodziców.

ZORINA13

Zaniedbują dzieci emocjonalnie.

Kronikarz56

Nie inaczej. I jeszcze było to wtedy uważane za coś normalnego. Zdecydowanie ta książka bardzo porusza i zmusza do myślenia.

ZORINA13

To powinna być lektura obowiązkowa dla rodziców. Jakich błędów nie popełniać.

Kronikarz56

Owszem. Z jakiegoś powodu jest to lektura dla dzieci i to chyba jeszcze w podstawówce. Ale zgadzam się z Tobą, że zdecydowanie ta książka powinna zostać lekturą dla starszych czytelników, a już zwłaszcza dla rodziców. Pokazuje bowiem, jakich błędów nie wolno popełniać i jak poważnie można zaszkodzić takimi błędami swoim dzieciom. Kasia jest tego najlepszym przykładem. Kiedyś mnie bardzo drażniła. Dzisiaj raczej żal mi jej.

ZORINA13

Gdy dorastamy zmieniamy spojrzenie na wiele spraw.

Kronikarz56

Nie inaczej. Również spojrzenie na postać Kasi, niegdyś w naszych oczach po prostu niegrzeczną i rozpuszczoną do granic możliwości wredną dziewczynkę, a obecnie raczej ofiarę złego sposobu wychowywania przez rodziców.

ZORINA13

Kasia i ten jej starszy brat są zaniedbani emocjonalnie przez rodziców.
Pozornie nie można się przyczepić, są czyste, nakarmione, dobrze ubrane, ale nikt z nimi poważnie nie rozmawia.

Kronikarz56

Nie inaczej. W zasadzie starszy brat Kasi jeszcze wydaje się być uświadomiony tego, że będzie jeszcze jedno dziecko w rodzinie, bo jakoś nie jest zaskoczony tym faktem. Zatem jemu jednak coś powiedzieli. Ale Kasi nie raczyli nic powiedzieć. Poza tym przykre jest to, że uczyli swoje dzieci, że jak jest dziecko młodsze, to trzeba mu zawsze ustąpić właśnie dlatego, że jest młodsze. To poważnie szkodzi i to nie tylko temu dziecku, które musi wiecznie ustępować, ale i temu, któremu zawsze się ustępuje.