Serial Zorro

ZORINA13

Świat jest inny niż 15 czy 20 lat temu i narzekanie dorosłych na młodzież tego nie zmieni. Każde pokolenie jest nieco inne od poprzednich i dlatego życie idzie do przodu.

Kronikarz56

Nie inaczej. Ale tak czy inaczej zdecydowanie pamiętam, jak takie powieści jak "SPOTKANIE NAD MORZEM" były lekturami szkolnymi i dzieciaki się nimi zachwycały. A przynajmniej te wrażliwsze. Trochę szkoda, że kolejne pokolenia nie bardzo tę miłość umiały zdobyć od poprzednich pokoleń.

ZORINA13

Piękna historia. Jak pod wpływem tej niewidomej przyjaciółki, główna bohaterka samolubna, rozpieszczona jedynaczka uczy się empatii i zmienia się na lepsze.

Kronikarz56

To prawda. Przy okazji ciekawy wątek z niewidomą dziewczynką, która mimo braku wzroku potrafi się życiem cieszyć, a z kolei główna bohaterka, pozornie mająca wszystko, po prostu nie umie się życiem cieszyć i właśnie niewidoma przyjaciółka musi jej pomóc zrozumieć pewne sprawy.

ZORINA13

W sumie to lekcja dla wszystkich małych i dużych. By się oduczyć egocentryzmu.

Kronikarz56

Też tak myślę. Bo ta powieść rzeczywiście uczy nas altruizmu oraz dobroci wobec innych ludzi. Naprawdę to jest bardzo wzruszająca opowieść. Dla dzieci i dla dorosłych, każdy z nich odnajdzie coś dla siebie. To jest piękne moim zdaniem. Poza tym, wzruszyła mnie ta niewidoma dziewczynka. Nie widziała, ale mimo to umiała cieszyć się życiem. W przeciwieństwie do głównej bohaterki.

ZORINA13

Piękna historia.

Kronikarz56

Oj tak, niesamowicie piękna historia. Jestem pod wrażeniem, w jaki sposób ta opowieść została ukazana przez autorkę. Widać, że była ona niezwykle wrażliwą pisarką.

ZORINA13 · Wysłany: Wto 14:09, 14 Mar 2023 Temat postu: Spotkanie nad morzem

Tak, bo pisarze to w większości introwertycy o większej wrażliwości niż przeciętna.

Kronikarz56 · Wysłany: Śro 21:48, 22 Mar 2023 Temat postu:

Tak, to prawda. I wiesz co? To się czuje. Moim zdaniem, to się czuje, kiedy się czyta książki różnych autorów. Po sposobie ich pisania, po sposobie prowadzenia narracji i po sposobie, w jaki wszystko jest ukazane w książce można powiedzieć, czy autor/autorka to była osoba wrażliwa, czy też nie.

ZORINA13

Myślę, że tak. Że po literkach można poznać wrażliwego introwertyka.

Kronikarz56

Też mi się taj wydaje i sądzę, że autorka tej książki jest introwertyczką. Narracja i sposób prowadzenia fabuły mówią same za siebie. Ponadto ciekawe to wszystko jest to, co ona napisała. Przyjaźń naszej bohaterki z niewidomą dziewczynką i zrozumienie dzięki niej, co jest w życiu ważne, a co nie, a do tego też jeszcze zauważenie, jak owa niewidoma dziewczynka więcej się cieszy życiem niż ona, to już jest naprawdę coś ciekawego i zmuszającego do myślenia.

ZORINA13

Na tym polega przyjaźń, że obie strony uczą się od siebie.

Kronikarz56

To prawda. Wiesz, muszę sobie koniecznie przypomnieć tę opowieść. Pamiętam już z niej bowiem dość niewiele. Przede wszystkim to, że nasza bohaterka jest ciągle na coś zła i niezadowolona, a jej nowa przyjaciółka, mimo braku wzroku jest zadowolona i szczęśliwa w życiu, co sprawia, iż główna bohaterka poważnie rozważa swoje życie i weryfikuje swoje podejście do niego.

ZORINA13

Ja też już niewiele pamiętam.