Serial Zorro

Kronikarz56

Tak, zgadzam się. To wszystko prawda. Zdecydowanie Anna Romantowska jest bardzo pretensjonalna z tym swoim głosem. Ale tak czy inaczej, ostatecznie dobrze wypadła jako Mada i jeszcze Kolberger jako jej ukochany. Bardzo mi się podobało to słuchowisko, choć wielka szkoda, że nie jest ona o całej powieści. Albo została fabuła urwana w pewnym momencie, albo zwyczajnie brakuje ostatniego odcinka słuchowiska. Niestety, nic na ten temat nie znalazłem w Internecie. Ale to, co jest i tak się bardzo przyjemnie słucha.

ZORINA13

Ja bardziej pamiętam drugą część i ten zwrot Tiny masz luksusowe problemy tato.
To jeden z moich ulubionych zwrotów, gdy ktoś mnie drażni i wtedy mówię masz luksusowe problemy.

Kronikarz56

Druga część tej książki, czyli "PEJZAŻ SENTYMENTALNY" jest naprawdę dobrą historią i bardzo mi się podobał. Choć zawiodło mnie zachowanie Mady, że porzuciła Marcina dla jakiegoś palanta, który wolał góry niż rodzinę i za tę pasję zapłacił najwyższą cenę. Ale cokolwiek nie zrobiła, nie powinna Tina się mścić za ojca i wykorzystywać jako swoje narzędzie do tego celu syna Mady. To było podłe i okrutne z jej strony, zwłaszcza, że chłopak naprawdę bardzo ją pokochał. Zaangażował się, a ona się nim zabawiła. Co prawda, potem płakała ojcu i mówiła, że żałuje tego i naprawdę chłopaka kochała, ale ile w tym było prawdy, a ile gry aktorskiej ze strony tej niedoszłej aktorki? Dodatkowo zakończenie jest otwarte, Tina z ojcem przyjeżdżają do Mady i jej syna, aby z nimi porozmawiać i... Nie wiemy, co było dalej. Ktoś trochę złośliwy napisał kiedyś w jakimś komentarzu, że jego zdaniem widać, iż autorce już się po prostu nie chciało, urwała opowieść i resztę sobie czytelnicy sami dopowiedzcie. Trochę to złośliwe, ale cóż... Wygląda na to, że sporo w tym prawdy.

Ale podoba mi się to określenie "LUKSUSOWE PROBLEMY". Zauważyłem, że słodka panna Zorrina bardzo lubi je używać, zwłaszcza w rozmowach ze mną Very Happy

ZORINA13

Owszem.

Kronikarz56 · Wysłany: Nie 16:57, 23 Mar 2025 Temat postu:

Swoją drogą, w powieści "PEJZAŻ SENTYMENTALNY" mamy coś naprawdę ciekawego. Widzimy przede wszystkim kolejne pokolenie, które niestety powtarza błędy starszego, a niekiedy nawet robi to w jeszcze gorszy sposób. Nasza aktoreczka od siedmiu boleści Tina krzywdzi Madę za coś, co ta zrobiła jej ojcu i w ramach tej swoistej zemsty krzywdzi niewinnego chłopaka, który się w niej zakochał. I niby ma wyrzuty sumienia, ale ile w nich prawdy, a ile gry, tego nie wiemy. Dodatkowo Mada przekonuje się, że karma jednak wraca i gdy się kogoś podle skrzywdzi, tak jak ona Marcina, to się musi za to kiedyś ponieść konsekwencje. Nie jest mi jej żal, dostała to, na co zasłużyła. Dodatkowo los ją ukarał, mąż miał ją gdzieś i dziecko także, tylko te swoje góry kochał i została sama. Niby ma kochającego syna, ale ile z nią on będzie jeszcze siedział? Ma za swoje, każda powinna tak kończyć, która nie umie docenić porządnego chłopaka i lata za jakimś palantem tylko dlatego, że ją zauroczył i jej się wydaje, że to ideał. Ale podziwiam ją za to, że była dobrą matką i dobrze wychowała syna. A ten umiał obronić ją przed Tiną, gdy ta sugerowała jej, że niby jest Mada stara. Najbardziej jednak żal mi Marcina. Syn Mady ma pociechę w osobie uroczej Platyny, która go kocha i nie będzie samotny ani długo nieszczęśliwy. Ale Marcin? Skrzywdziła go Mada, skrzywdziła go żona, zawiodła go córka i to jeszcze zachowała się tak, jak jej matka by się zachowała, choć pannica zarzekała się, że nigdy nie będzie jak ona i co? Przy pierwszej okazji pokazała, że jest dokładnie taka sama. Marcin musi na to wszystko patrzeć i jest zrozpaczony. Za co go to wszystko spotyka? To pytanie retoryczne. Ale koniec zostawia nam nadzieję, że on i Mada spotkają się znowu, tym razem jako dorośli i mądrzejsi, a potem kto wie? Może teraz stworzą coś, czego kiedyś nie umieli? Smile

ZORINA13

Kto wie ?
Otwarte zakończenie ma taką zaletę, że my czytelnicy mamy możliwość dopisać własną historię.