Serial Zorro

ZORINA13

Zorro (The Curse of Capistrano)
Książka autorstwa: Johnston McCulley
Powieść, którą brałam do szkoły i pomogła mi przetrwać wiele arcynudnych godzin.
Diego nakłada na siebie maskę aroganckiego pajaca, ale nie mówi to wiele o nim, raczej o kreacji, którą stworzył na użytek innych.
Jego postać pokazuje ,że tak naprawdę przez większość czasu kłamiemy ,a prawdę ujawniamy sporadycznie.

Kronikarz56

Powieść o Zorro, od której to wszystko się zaczęło, ten cały oszałamiający fenomen przygód Zorro i jego filmowych adaptacji i w ogóle Smile

Od tej powieści datować możemy początek fenomenu mściciela w czarnej masce Smile

Sama powieść może nieco jednak zawieść fanów adaptacji filmowych przygód Zorro, ponieważ nie jest tak porywająca, jest to raczej uroczy romansik przygodowy. Ale mimo wszystko warto go poznać, bo przecież od tego to wszystko się zaczęło. A właściwie od postaci bandyty Murietty, który daleki był od bycia nawet postacią pozytywną, a co dopiero bohaterem narodowym, ale legendy o nim zrobiły z niego bohatera i na podstawie tej legendy powstała postać Zorro Smile

Swoją drogą film "MASKA ZORRO" rewelacyjnie połączyła ze sobą postać Zorro i losy prawdziwego Murietty, jego pierwowzoru Smile

Plus dla twórców za pomysłowość Smile

ZORINA13

Faktycznie, bardzo ciekawie to powiązali.

Kronikarz56

No właśnie. Tutaj Diego de La Vega, stary Zorro szuka następcy, którym zostaje... młody Alejandro Murietta Smile

I jest do tego jeszcze kapitan Harry Love, postać inspirowana gościem o tym samym nazwisku, który zabił prawdziwego Muriettę i jego głowę przywiózł w słoju z miodem na dowód, że wykonał zadanie. Nie przypomina to wątku kapitana Love'a i jego chorej manii zbierania głowy wrogów w słojach z alkoholem? Smile

A dodaj do tego postać Trójpalcego Jacka, też inspirowanego postacią autentyczną, członkiem gangu Murietty Smile

Isztaria

A propos książki chciałam powiedzieć, że mnie się osobiście bardzo podobała. Co prawda dopiero za drugim podejściem i czytaniu w oryginale Wink

Świetne jest to, jak niemal każdy rozdział kończy się cliffhangerem - widać, że publikowane w odcinkach Very Happy

Ale ogromnie podobał mi się Diego! Był niesamowicie zabawny, udając dandysa, i zupełnie nie dziwię się frustracji Lolity Very Happy

Natomiast "Maska Zorro" tak, bardzo fajnie wplata postać Murietty, o którym historycznie niestety nic nie wiem (jeszcze). Zaskoczyłeś mnie, Kronikarzu, informacją o kapitanie Love. Właśnie z Zoriną miałyśmy kiedyś rozmowę, że przesadzał z tymi głowami w słojach, to było takie niepotrzebnie okrutne i obrzydliwe, a tu proszę, zainspirowane prawdziwą historią!

Kronikarz56

Isztaria

Kronikarz56

Rozumiem. No nieźle, ja z kolei z zawodu to jestem gościem od telefonicznej obsługi klienta, z wykształcenia politologiem, z zamiłowanie bibliofilem i pisarzem. Krótko mówiąc, mieszanka niesamowita i możliwe, że nawet wybuchowa Smile

Jestem osobiście bardzo ciekaw tych opowiadań i mam nadzieję, że opowiesz mi o nich, gdy już je przeczytasz Smile

Za link do fandomu dziękuję, właśnie wysłałem swoje zgłoszenia, aby mnie przyjęto w poczet jego członków Smile

A jeśli mowa o linku na temat bloga "W MROKU HISTORII", to proszę, oto on: [link widoczny dla zalogowanych]

Isztaria

Będę się dzielić odczuciami, zdecydowanie! Smile

A to jest bardzo ciekawe, jak się robi w życiu różne rzeczy i zbiera rozmaite doświadczenia w zakresie i pracy, i zamiłowań. U mnie te języki to też taka... część bardziej różnorodnej, większej całości Very Happy

Super! Chyba już jesteś w naszym gronie, jeśli dobrze patrzę Very Happy

Mnie łatwo znaleźć, nikt inny nie postuje tyle o Monastario, co ja Wink

Bardzo ciekawy artykuł, dzięki! Niesamowite to jest, jak historia o bandycie zmieniła się w legendę o patriocie (!). Z jednej strony nie dziwię się Meksykanom - mieli poczucie krzywdy, potrzebowali bohatera "ku pokrzepieniu serc", wzięli, co było. Ale to zdumiewające, jakie intencje przypisuje się komuś, kto sobie napadał i bardzo bezwzględnie obchodził się z ludźmi. A i bardzo interesujące, że Harry Love w tej historii był bardziej dobrym gościem niż czarnym charakterem, jakiego zrobił z niego film.

Kronikarz56

Zapraszam zatem serdecznie do lektury i do dzielenia się odczuciami w kwestii mojej twórczości literackiej. Miło jest mieć wiernych czytelników Smile

Rozumiem. No, a ja do języków jakoś łatwości nie posiadam, za to mam łatwość zdobywania wiedzy humanistycznej i to od najmłodszych lat i tak jakoś mi to zostało. A do tego dodaj jeszcze słabość do historii i sztuki, to wyjdzie Ci humanista na całego Smile

Jeżeli i ja dobrze widzę, to już jestem w waszym gronie Smile

He he he. A zatem będę wiedział, czyje są artykuły na temat Monastario Smile

Ależ nie ma za co. Ja sam przypadkiem tego bloga odkryłem i uważam go za super. Ciekawie opowiedział mi wiele ciekawostek historycznych np. prawdziwą historię Williama Wallace'a, prawdziwe losy Janosika czy chociażby prawdę o Pocahontas Smile

A w sprawie Murietty, to tak właśnie było - Meksykanie mieli poczucie krzywdy, potrzebowali bohatera ku pokrzepieniu serc, dlatego właśnie wzięli, co było. He he he, nie inaczej. O ile Janosik okradał bogatych i zabierał... sobie sam łupy, to przynajmniej nikogo nie zabijał i można go uznać za postać sympatyczną. Murietta z kolei był po prostu zwykłym bandytą zabijającym okradane osoby w myśl zasady, że "trupy nie mówią". A z kolei Harry Love był po prostu właśnie dobrym gościem. Ale skoro odwracamy role i Zorro oraz bracia Murietta mają być dobrzy, to Love może być zły, wszystko pasuje Smile

Isztaria

No tak, twórcy "Maski Zorro" popłynęli z fantazją, biedny Harry pewnie się w grobie przewracał jak scenariusz pisali Wink

Ale ciekawa jestem, na ile się faktycznie McCulley zainspirował historią Murietty. Przecież na dobrą sprawę Zorro ma z nim wspólny tylko teren działania i wycinanie literki.

Kronikarz56

Właśnie, ale coś mi mówi, że McCulley mógł być zainspirowany legendą, a nie faktami, a te były mocno ubarwione. I w sumie może autor uznał, że ciekawszy jest szlachcic bohater, a nie wieśniak i do tego bandzior okradający bogatych i dający... sobie samemu xD

Isztaria

Ciekawszy jak ciekawszy, ale przede wszystkim lepszy jako protagonista! Bandzior pasuje na czarny charakter Wink

Kronikarz56

No właśnie. Bandzior to pasuje na czarny charakter. Z kolei protagonistą musi być zawsze człowiek, który może i ma swoje wady, ale zawsze jest człowiekiem, który budzi pozytywne emocje w czytelniku Smile

Isztaria

Tak jest przyjęte w literaturze. A nawet jeśli protagonistą jest ktoś zły/kto robi złe rzeczy, musi się na koniec zmienić - patrz: Scrooge Wink

A ja się tak właśnie zastanawiam, czy zawsze trzeba tak robić. Czy to by mogło wyjść, gdyby głównym bohaterem uczynić czarny charakter i całą historię opowiedzieć z jego perspektywy. I on na koniec się nie zmienia, po prostu go pokonują. Ciekawa jestem, czy to by się przyjęło!
Ze swoich czytelniczych doświadczeń mam wrażenie, że lepiej jako protagonista wypada ktoś trochę niejednoznaczny, błądzący, popełniający błędy, ale który na koniec odnajduje dobrą drogę, więc to podpada jednak nie pod czarny charakter jako najważniejsza postać, tylko właśnie pod "dobrego bohatera ze skazą".