Serial Zorro

Kronikarz56

ALEJANDRO: Diego, mój synu, znowu bawiłeś się w Zorro?
DIEGO: Ojcze, wiesz dobrze, że to niezmiernie ważne dla Kalifornii.
ALEJANDRO: Ale niezmiernie ważne są też moje nauki.
DIEGO: Tak, wiem o tym.
ALEJANDRO: Czego ja cię uczyłem przez te wszystkie lata?
DIEGO: Że... Mężczyzna może nosić tę samą bieliznę trzy dni pod rząd?
ALEJANDRO (śmiejąc się): Tak, ale to już niech zostanie między nami.

ZORINA13

Esteban: Demokracja nastała, a ty człowiekowi wolności bronisz, tak?!
Alejandro: Tak!

Kronikarz56 · Wysłany: Śro 11:14, 22 Mar 2023 Temat postu:

ALEJANDRO: I jeszcze jedno, mój synu.
DIEGO: Tak, ojcze?
ALEJANDRO: Zrób coś z tym fortepianem! Gdy zasiadam do instrumentu, to ma być nastrojony.
DIEGO: Ale ojcze, ty nie umiesz grać.
ALEJANDRO: Nie umiem, ale nie o tym tu teraz mówimy!

ZORINA13 · Wysłany: Czw 16:56, 23 Mar 2023 Temat postu: Don Alejandro de la Vega

Pocałuj mnie w… kuper

Kronikarz56

ALEJANDRO: Co ty robisz?
ESTEBAN: Szykuje się randka z moją ukochaną.
ALEJANDRO: A co ty tam masz?
ESTEBAN: Bukiet kwiatków dla mojej ukochanej i pudełko czekoladek.
ALEJANDRO: A skąd wziąłeś ten wiecheć?
ESTEBAN: Eee... No więc...
ALEJANDRO: No nie! Wygrzebałeś go ze śmieci!
ESTEBAN: Ej, ty mówisz „Grzebanie w śmieciach”, ja mówię „Recykling”. Tak brzmi bardziej romantycznie.
ALEJANDRO: Romantycznie? Ty nawet nie wiesz, co to słowo znaczy. A te czekoladki skąd wziąłeś? Pewnie ukradłeś jakiemuś dziecku na ulicy, co?
ESTEBAN: No... Wiesz, on i tak był gruby i bogaty. Kupi sobie kolejne.
ALEJANDRO: No świetnie! To rzeczywiście szykuje się romantyczna randka. Kwiaty z odzysku i kradzione czekoladki. Po prostu cudownie.
ESTEBAN: Ej! Wszystko wygląda beznadziejnie, kiedy tak to przedstawiasz!

ZORINA13

Alejandro de la Vega mówi do syna:
- Jesteś już pełnoletni, to powinniśmy porozmawiać o seksie.
Na to Diego:
- Dobra tato co chcesz wiedzieć?

Kronikarz56

MONASTARIO: Przepraszam, ale czemuż to przedstawiasz mnie tak niepochlebnie?
ALEJANDRO: A ty myślisz, że ciebie da się w ogóle przedstawić pochlebnie? Kiedy ty ostatnio w lustro patrzyłeś? Znaczy, żeby tak zaraz nie pękło.
MONASTARIO: Słucham?
ALEJANDRO: Co? Zbyt delikatne aluzje? Chłopie, ty jesteś głupi i paskudny! Bywają takie przypadki w przyrodzie, ale ty jesteś królem paskudy i głupoty!
MONASTARIO: Za co mnie tak nie lubisz?
ALEJANDRO: To było we wtorek, ostatniej wiosny. Postrzeliłeś mnie.
MONASTARIO: Serio? Nie pamiętam.
ALEJANDRO: Ciekawe, czemu mnie to nie dziwi? A w sumie, co taki chwat jak ty miałby myśleć o nas, maluczkich?

ZORINA13

Bohaterów, prądem?