Serial Zorro

ZORINA13

Monastario: Czy zastałem pana…, tego… no… Murzyna?
Maria: Jakiego Murzyna?
Monastario: No tego Murzyna, który mieszka u pani.
Maria: A niech mnie Matka Boska broni! Pod jednym dachem?! Z antychrystem?!
Monastario: No, dlaczego pani kłamie? Przecież widziałem wczoraj, jak wychodził z pani domu Murzyn z psem!
Maria: Z psem?
Monastario: Tak z psem!
Maria: Z jakim psem? Tu nie ma żadnego psa.

Kronikarz56

RICARDO: Ślicznotko, jak masz na imię?
MARIA: Nie twój zakichany interes, lalusiu.
RICARDO: Bardzo ładne imię.
MARIA: Zamawia pan coś?
RICARDO: A co polecasz, moja słodka?
MARIA: Polecam listy na poczcie.
RICARDO: Ulala, ale pyskata. Lubię takie. Słuchaj, maleńka, a może tak chciałabyś się ze mną napić?
MARIA: Nie, ale za to, jeśli pan się zaraz nie odczepi, to tam siedzi mój chłopak i zaraz on zafunduje panu beczułkę.
RICARDO: A co to za rodzaj napoju?
MARIA: Taki, że złapie pana za nogi i wsadzi do beczki z deszczówką. Napije się pan wtedy do syta.
RICARDO: Nie, dziękuję. Wolę nie. To może jakiś drink. Co to za drink "Człowiek za burtą"?
MARIA: Pije pan, pije i ummm... Za burtę.
RICARDO: Ciekawa perspektywa. Może się skuszę.

ZORINA13

Kto był u Marysi? W nocy?
-brat...
-Dzisiaj nie będzie brata...będę ja!

Kronikarz56

GARCIA: Coś ty taka ponura, Mario?
MARIA: Bo chłopaków do wojska biorą.
GARCIA: Do wojska zawsze brali i brać będą. Takie prawa wojska.
MARIA: Ale oni ich biorą do wojska królewskiego w Hiszpanii. Będą ich posyłać na wojnę w Ukranie.
DIEGO: Faktycznie, to nieciekawa sytuacja.
GARCIA: Ale nie jest tak tragicznie. Przecież nie każdy na wojnie ginie.
MARIA: A kto pomoże matce, jak mojego brata wezmą do wojska? Kto będzie starszym pomagał, gdy młodzi wyjadą? A ty byłeś kiedyś w królewskim wojsku?
DIEGO: Właśnie, sierżancie. Był pan?
GARCIA: Ja? A, że ja? Mnie dzięki Bogu ominęło to szczęście.
REYES: Bo takich jak pan nie biorą.
GARCIA: A to niby czemu?
REYES: Bo by im nie nastarczyli żarcia.
GARCIA: Coś ty powiedział?
REYES: Ja? Nic takiego. Tylko stwierdzam, że powinien się pan cieszyć, że pana do królewskiego wojska nie wzięli.
GARCIA: Ja sam się wziąłem. Do wojska na prowincji.
REYES: I przez to dwór stracił bohatera.
GARCIA: Bo nie wiedział. A mogłem być generałem.

ZORINA13

Marysiu, niech Marysia poczeka z obiadem na pana.
– Przepraszam, że pytam, ale czym zajmuje się pan?
– Mój mąż... Mąż jest z zawodu kapitanem.

Kronikarz56

MARIA: Witam panów.
GARCIA: Witamy, panienko.
DIEGO: A coś ty taka ponura, Mario?
MARIA: A bo straszny miałam sen. Zorro mi się śnił. Brodę miał długą, kręcone wąsiska i z nożem na mnie szedł. Tak się tego przestraszyłam, że się obudziłam i przerażona wyskoczyłam z łóżka.
DIEGO: W samej rzeczy.
MARIA: Nie, w koszuli.

ZORINA13

Maria: Jak możesz Diego krzyczeć na ciocię, która zaraz umrze na raka?!
Dolores: Ja mam raka?! Ja nie mam raka.
Maria: Jak to? To ciocia nie ma raka?

Kronikarz56

MARIA: Witaj, padre.
PADRE FELIPE: Witaj, Mario.
MARIA: Bardzo mi przykro z powodu tego wypadku.
PADRE FELIPE: Dlaczego? To nie ty przejechałaś mi wozem po stopie.
MARIA: Ale to zrobił mój brat. Zapewniam jednak, że zrobił to niechcący.
PADRE FELIPE: Wierzę w to. On nie jest złym człowiekiem, tylko młodym. A wy młodzi, to zawsze w ruchu jesteście. Wiecznie gdzieś się spieszycie. I potem wychodzą z tego takie rzeczy.
MARIA: Mimo wszystko bardzo mi przykro.
PADRE FELIPE: No trudno. Stało się i się nie odstanie. Ale ja się nie gniewam.
MARIA: A jak noga, padre?
PADRE FELIPE: Dziękuję, mam jeszcze drugą.

ZORINA13

Maria: Przede wszystkim pan mi po chamsku wyrwał tego kurczaka!
Garcia: Jako dowód w sprawie.
Sprzątaczka: Ścierkę, ścierkę mi wyrwał, moje narzędzie pracy.
Maria: Panie kierowniku, ukraść chciał mi tego kurczaka.
Sprzątaczka: No pewnie, bo po co by wyrywał?! To złodziej!
Maria: I pijak! Bo każdy pijak to złodziej!

Kronikarz56

MARIA: Ech, tylko praca, praca i praca. Sporo gości dzisiaj.
RICARDO: Och, dzień dobry, Marysiu. Ale powiedz mi, co ty tu robisz?
MARIA: Pracuję, wiesz?
RICARDO: Naprawdę? Kto by się domyślił? Bo ja nie?
MARIA: Czegoś chcesz, prawda?
RICARDO: A niby czego ja bym miał chcieć?
MARIA: Niech zgadnę. Masz fatalne wyniki popularności w gazecie. Mam rację?
RICARDO: Zaiste. To znaczy, chciałem powiedzieć, że nie ma w tym mieście nikogo bardziej popularnego niż ja.
MARIA: Wobec tego nie potrzebujesz na pewno mojej pomocy.
RICARDO: Tak, zapewne masz rację. No dobra, nie będę udawał. Nie cierpią mnie! Nie cierpią! Proszę, pomóż mi! Tak bardzo chciałbym wygrać ten konkurs popularności, ale ten podły Diego zagarnia całą sławę, która należy się mnie. Musisz mi pomóc! (pada przed nią na kolana) Miej serce! Miej! Powtarzam jeszcze raz, miej!
MARIA: No dobra, skoro nie wahałeś się tak poniżyć przede mną...
RICARDO: Eee... Ja tego bym nie nazwał poniżeniem.
MARIA: A ja tak.
RICARDO: No dobra, to tylko słowa. Ważne, że mi pomożesz.
MARIA: Pomogę, choć coś czuję, że będę tego żałować.

ZORINA13

Maria: Dostaniesz wino sierżancie dopiero po chrzcinach.
Garcia: To ma być święto, a nie susza!

Kronikarz56

MARIA: Ricardo, co ty tu robisz?
RICARDO: Próbuję się schować.
MARIA: Przed swoją żoną?
RICARDO: Nawet jej tak nie nazywaj! Ona nią nie jest. Zresztą sądy to wszystko wyjaśnią. Ale póki co, wolę jej się nie rzucać w oczy.
MARIA: I ukrywasz się tutaj?
RICARDO: To jedyne miejsce, w którym mnie nie znajdzie.
MARIA: I co? Wszystkie noce zamierzasz spędzać tutaj?
RICARDO: Jeśli z tobą, to bardzo chętnie.
MARIA: Doprawdy? A jeśli sąd uzna, że jesteś jej mężem, to co? Wszystkie noce będziesz tu spędzać.
RICARDO: Oby tak nie było. Ale jeśli nie da się inaczej, to tak zrobię.
MARIA: I co? Noc poślubną z nią też tutaj spędzisz?
RICARDO: Nawet mi o tym nie wspominaj. Brrr... Przechodzą mnie dreszcze na myśl o nocy z tym rozlazłym baleronem. I do tego nagim. Przecież to Krystyna Pawłowicz w wersji hiszpańskiej.
MARIA: Brrr... Mnie też mrozi od tego opisu. Pod tym względem nawet cię rozumiem.

ZORINA13

Maria: Dlaczego śpisz z kiełbasą w łóżku?
Garcia: Moja żona czasem lubi coś przekąsić w nocy.

Kronikarz56

GARCIA: Czy tutaj wszedł Don Ricardo?
MARIA: Zgadza się.
GARCIA: Wobec tego muszę go aresztować. Proszę mnie wpuścić.
MARIA: Chwileczkę, sierżancie. Musi pan się najpierw rozebrać.
GARCIA: Słucham? Aresztuję panią!
MARIA: A to niby za co?
GARCIA: Za obnażanie się i niemoralne propozycje względem funkcjonariusza na służbie.
MARIA: Jakie niemoralne propozycje? To jest klub dla nudystów.
GARCIA: Słucham?
MARIA: Nie widział pan tabliczki?
GARCIA: Eee... Nie zwróciłem na nią uwagi. Więc, żeby tam wejść, muszę się rozebrać?
MARIA: Koniecznie.
GARCIA: Muszę zdjąć wszystko?
MARIA: Wąsy może pan zachować.

ZORINA13

"Masz we mnie przyjaciela, ale możesz mieć wroga”.