Serial Zorro

Kronikarz56

Rozumiem. No cóż, nieźle. Języki obce. Ja do nich głowy nie mam, ale przecież nie każdy musi być poliglotą, mam rację? Literaturoznawstwo? Teraz to mówisz moim językiem Smile

Takie coś do mnie idealnie trafia i gdybym wiedział, że to mi zapewni jakąś przyszłość, studiowałbym. Ale cóż... Życie już przekonało mnie, że humaniści w tym kraju przyszłości nie mają. Albo po prostu ja mam pecha w życiu. I w miłości i w marzeniach.

Właśnie, w sumie to spore uproszczenie sprawy, że Zorro to szlachetny bohater, a Ramon to łajdak w każdej sprawie i nie ma żadnych pozytywnych cech. Dlatego wybór Lolity jest oczywisty Smile

Ale takie uproszczenie zawiera wiele książek Smile

Otóż to, metody tyrana są wciąż skuteczne i gdyby nie Zorro, Monastario mógłby bez trudu sobie wszystko poprowadzić tak, jak tego chce.

Isztaria

No ja akurat uważam, że bardzo wiele zależy od nas samych i jak się postaramy i nie poddamy, możemy mnóstwo osiągnąć! Smile

Czy literaturoznawstwo da mi jakąś przyszłość, tego nie wiem, dlatego mam plan B w postaci tych języków obcych - zawsze mogę wrócić do nauczania czy pomęczyć się z tłumaczeniami (których nie lubię). Tak z ciekawostek to robiłam też podyplomowo zarządzanie zasobami ludzkimi. Takie trochę studia z bycia komendantem, nie? Very Happy

Poszłam na ten doktorat, żeby, najogólniej mówiąc, zajmować się w życiu zawodowo literaturą. Myślałam, że najbardziej zajara mnie pisanie artykułów naukowych oraz wykładanie. Teraz widzę, że bliżej mi do pisania popularnonaukowego. Się zobaczy, co wyjdzie! Grunt to mieć otwarty umysł i wykorzystywać szanse, jakie podsuwa życie Smile

Tak, książka miała strasznie uproszczony podział na złoczyńców i tych dobrych! Lubię to, że serial nie poszedł w taką stronę - a przecież to Disney, mógł zrobić bardziej czarno-biały podział. Podoba mi się, jak Monastario nie jest całkowicie przeżarty złem, jak Garcia jest dobrym żołnierzem, wykonującym złe rozkazy.

Kronikarz56

Rozumiem. W sumie racja, też wiele zależy od naszej woli, ale też trzeba uczciwie spojrzeć na pewne sprawy i wiedzieć, że w niektórych z nich po prostu człowiek sobie rady nie da. Wiem to po sobie i że wtedy lepiej jest skupić swoje działania na tym, w czym jesteśmy dobrzy Smile

Ja osobiście chciałem kiedyś uczyć, ale praca nauczyciela i nawet wykładowcy bywa niestety obecnie zbyt stresująca. I dlatego trzeba było pójść w innym kierunku Smile

Właśnie, książka miała niesamowicie uproszczony podział na złoczyńców i dobrych ludzi. Rzeczywiście dobrze, że serial poszedł w innym kierunku i w ten sposób jest dużo ciekawszy. Monastario jest draniem, ale mimo wszystko nie jest całkowicie przeżarty złem, z kolei Garcia to dobry żołnierz, ale nieraz wykonujący złe rozkazy i to jest super Smile

ZORINA13

Może właśnie przez te zabawne scenki sierżanta i kapitana, nie umiem odbierać Monastario tak całkiem jako drania ?
Bywa podły, ale jest chwilami taki uroczy i zabawny.

Kronikarz56

Tak, zwłaszcza w scenach, gdy jest wściekły na sierżanta. Przykładowo robią zasadzkę na Alejandro i jego ludzi, to pyta sierżanta, czy ludzie są ukryci. Sierżant melduje, że wydał rozkaz, aby wszyscy byli ukryci i nikt nie wychodził z kryjówki, póki... wszyscy nie będą na dziedzińcu xD Mina Monastaria po prostu bezcenna! Mina typu: "Boże, czemuś mnie pokarał takim niekumatym debilem?!" xD Słyszałem ten tekst w jednej komedii i idealnie tutaj pasuje xD Albo jak powiedział do Pini, że Garcia by nie umiał złożyć ze sobą dwóch kromek chleba w jedną kanapkę, a co dopiero zrozumieć, po co sędzia nie może tak naprawdę dojechać na czas na proces Alejandra i Torresa Smile

Isztaria

Tak, to są złote momenty! Very Happy

Monastario w ogóle bardzo uroczo się złości Wink

I ekspresyjnie okazuje emocje, co się niesamowicie fajnie ogląda Very Happy

Mnie się bardzo podoba, że kapitan nie jest sadystą. Nie czyni zła dla przyjemności patrzenia, jak inni cierpią. Wszystkie podłości, które czyni, czyni w konkretnym, bardzo ludzkim celu: złapać przestępcę, umocnić władzę, stać się bogatym. I cele nie są złe. Środki ich osiągnięcia są nie bardzo. Takie to niejednoznaczne do oceny i ludzkie.

ZORINA13

Ale nie podobało mnie się to, że smagał Indianina batem.

Kronikarz56

Monastario w ciekawy sposób się złości, taki zabawny i w ogóle. Czasami tłumi w sobie złość, udaje miłego, aby za chwilę dokopać Garcii w sposób najbardziej nieprzyjemny z możliwych xD A czy przypominacie sobie, jak Garcia pijany już śpiewał z podwładnymi, aby pili za swoich wrogów i śpiewają o komendancie? I za jego buty, które lądują im na zadkach? Zabawna była reakcja kapitana: dusi w sobie złość i czeka cierpliwie, aż go zobaczą i zaczną truchleć na jego widok. Dopiero wtedy powiedział im, co myśli o takich piosenkach xD

Isztaria

Ale to się ocenia negatywnie dzisiaj. W perspektywie epoki, w której żył, wcale nie robił nic zdumiewającego czy okrutnego.

ZORINA13

To prawda, ale i tak nie pochwalam takich metod.

Isztaria

Bardzo słusznie Smile

Ale lubię zwracać na to uwagę, żeby pokazać, jak czasy, w których człowiek żyje, i obowiązujące przekonania, mogą wpływać na mentalność, podejście. Jak zmienia się postrzeganie rzeczy tak elementarnych, jak dobro i zło!
Oj ta piosenka to jest tak cudowna scena! Wielbię! Very Happy

Kronikarz56

Ja również jestem przeciwny jego metodom. Ostatecznie Monastario nie był może jakimś wielkim tyranem, który chciał rządzić całym krajem, jak to np. chciał Montero, ale mimo wszystko to był drań. Wszystko było fajnie, póki było tak, jak jemu było wygodnie. Jeżeli już nie było mu wygodnie, całe Los Angeles miało za to zapłacić. To nie są metody godne pochwały i Zorro był tu potrzebny.

ZORINA13

Bo bez Monastario, nie byłoby Zorro.

Kronikarz56

To prawda. Bez Monastario nie byłoby Zorro. I dlatego Zorro chciał odejść, gdy kapitana zabrakło, ale okazało się, że wciąż jest jeszcze potrzebny Smile

W tej kwestii przyznam, że mam różne opinie. Wiem, że mentalność człowieka i otoczenia i czasy, w jakich żyje, wpływają na jego podejście dobra i zła. Dlatego to, co kiedyś uważano za honorowe np. zachowanie Rolanda w "PIEŚNI O ROLANDZIE", dzisiaj jest uważane za debilizm i egoizm. Także mordowanie ludzi w imię Boga było kiedyś dobre, dzisiaj jest uważane za złe. Nie zmienia to jednak mimo wszystko faktu, że zło zawsze jest złem i żaden sposób patrzenia tego nie zmieni. Zabicie z zimną krwią niewinnego człowieka za to tylko, iż nie popiera czyiś poglądów jest zbrodnią i nie ważne, jakie są czasy i jak na to patrzono. To zbrodnia i zasługuje na potępienie. Gdybyśmy myśleli: "Nie oceniajmy tych ludzi. To były inne czasy", to byśmy usprawiedliwili w ten sposób wszystkie zbrodnie tego świata, łącznie ze zbrodniami Hitlera. To tak, jakby powiedzieć, że Hitler był dobrym człowiekiem, bo w opinii swojej i swoich ludzi był dobry. Bo przecież to były inne czasy i inna mentalność. BY-ZY-DURA, jak mawia Kabaret Ani Mru Mru xD Hitler to zbrodniarz, nieważne, że w jego mentalności i w jego czasach to były normalne praktyki. Dlatego nieważne, że miano w XIX wieku takie, a nie inne podejście do ludzi, władzy wojskowej itd. Monastario jest draniem i zasłużył na swój los. I nic go nie usprawiedliwia.

A ta piosenka Garcii po prostu bawi do łez. Również reakcja kapitana na nią. Najpierw stoi sobie spokojnie, czeka i dusi w sobie złość, jego wzrok mówi: "Poczekaj, ty..." i czeka, aż go ludzie zobaczą. I wtedy dopiero pokazuje, jaki jest wściekły Smile

ZORINA13

Ciekawe to, co mówisz.
Bo na prawicy są takie oszołomy, które potrafią pisać, że książek Tołstoja nie należy czytać, bo był grzesznikiem.
Ciekawe czy oni zatem są ideałami i żadnych błędów w życiu nie popełnili ?
Chyba się tylko raczej, za takich uważają i jak zawsze pełno w tym hipokryzji.
Zniszczenie przez chrześcijan świątyni aleksandryjskiej było podłe, bo tym nawiedzonym czubom kojarzyło się z pogańską przeszłością, a ta pogańska przeszłość to też był rozwój filozofii, kultury i nauki.
A ci chcieli wszystko wymazać i jakby zbudować nowy świat.
Jakoś w polskiej szkole się mało o tym mówi, bo jest wieczny kult Sienkiewicza, Quo Vadis i tak dalej.
Bardzo lubię Quo Vadis,powieść jak i wersje filmowe, ale ci chrześcijanie u Sienkiewicza mnie bardzo drażnią, owce idące potulnie na śmierć.