Serial Zorro

Kronikarz56

PINIA: Co ci jest, Enrique?
MONASTARIO: Źle, okropnie się czuję. Mam dołek psychiczny.
PINIA: Normalne, masz kryzys wieku średniego.
MONASTARIO: Możliwe, ale dziwisz mi się? Kończę czterdziestkę i niczego nie osiągnąłem w życiu. Marzy mi się zmiana statusu społecznego.
PINIA: Garcia ma podobne marzenia.
MONASTARIO: Doprawdy?
PINIA: Tak, nawet startował w konkursie na głupka roku.
MONASTARIO: I zapewne go wygrał?
PINIA: Niestety, odpadł w finale. Przegrał z Reyesem.
MONASTARIO: Jak to jest niby możliwe?
PINIA: Bo się zjawił na finale, a Reyes był takim idiotą, że pomylił miejsca i nie przyszedł.
MONASTARIO: Wybacz, ale moje ambicje sięgają nieco wyżej niż tytuł głupka roku. Marzy mi się hacjenda, majątek ziemski i piękna kobieta u mego boku. I to, żeby za ponad sto lat puszczano serial o moich przygodach i żeby grał mnie jakiś wysoki, czarnowłosy amant o imieniu Britt.
PINIA: A mnie jakiś przeciętny kurdupel.

ZORINA13

Na planie Zorro
- Ty, ty i ty, mówi reżyser.
- I jeszcze ja i jeszcze ja, woła aktor grający Monastario.
- Dobra. I jeszcze Ty. Wynocha z planu!

Kronikarz56

MONASTARIO: Wymyśliłem genialny plan. Musimy zemścić się na Zorro za to, że nas tak długo upokarzał.
GARCIA: Świetna myśl, kapitanie. Inny kapitan zrobiłby coś głupiego, na przykład wynajął oszusta do udawania Zorro i zepsucia mu reputacji.
MONASTARIO: Wynajmę oszusta, żeby udawał Zorro i zepsuł mu reputację.
GARCIA: Rewelacyjny pomysł!