Serial Zorro

Kronikarz56

REYES: Panie sierżancie, proszę mi przypomnieć. Po co my tu czatujemy?
GARCIA: Dobrze, wyjaśnię ci to jeszcze raz. Czatujemy tu na Zorro, na którego zrobiliśmy tu zasadzkę.
REYES: Aha, rozumiem. Tylko nigdzie go nie widzę.
GARCIA: Bo jeszcze nie przybył.
REYES: Właściwie, to ja tu w ogóle nic nie widzę.
GARCIA: Dlatego to się nazywa ciemność. Bo jest ciemno. Gdybyś coś widział, to by się to nazywało „Jasność”. To chyba oczywiste.
REYES: No, jest w tym jakaś logika.

ZORINA13

Babciu! Ja będę za Heroda!
– Za młody jesteś na Heroda.
– A co? Herod nigdy nie był młody?
– Nie!

Kronikarz56

REYES: Aha, no proszę, moja duszko! Jednak się spotkaliśmy! Świat jest mały!
DOLORES: Kim pan jest?
REYES: Świętym Mikołajem! Mam dla pani cały bloczek mandatów i wiele innych niespodzianek. Widziałem już wielu wariatów i szajbusów za lejcami, ale pani jest najgorsza ze wszystkich! Tu by się przydał kaftan bezpieczeństwa!
GARCIA: Kapralu, co pan wyprawia?!
REYES: Dokonuję aresztowania!
GARCIA: Wie pan, kto to jest?
REYES: Jakaś wariatka!
GARCIA: To pani pułkownika Dolores Mendoza!
REYES: CO?!
GARCIA: Wdowa po dowódcy okręgu Południowej Kalifornii!
REYES: Oooo!
GARCIA: Przyjaciółka kapitana Toledano!
REYES: Oooo!
GARCIA: Gubernatora Kalifornii!
REYES: Oooo!
GARCIA: I jeszcze kogoś, kogo nie wymienię z nazwiska!
(patrzy na portret wicekróla)
REYES: Ekhem... Ona jeszcze tu jest?
GARCIA: Tak.
REYES: Czeka mnie karna kompania, jak nic.
GARCIA: Niech się pan kaja.
REYES: Bardzo panią przepraszam.
DOLORES: Jeżdżę czasami za szybko, ale nie popełniam większych wykroczeń.
REYES: Och, żadnych pani nie popełniła. To była moja pycha.
DOLORES: Zapomnijmy o tym. Wie pan, przypomina mi pan mojego męża. On też był taki stanowczy i męski jak pan. Może mnie pan odwiedzi jutro na obiedzie?
REYES: To będzie dla mnie zaszczyt.
GARCIA: A ja też dostanę zaproszenie?
DOLORES: Przykro mi, w całej spiżarni nie znajdzie się dość jedzenia, aby pana nakarmić.

ZORINA13

Garcia: Większego idioty to nie widziałem, jak żyję!
Kapral: Zatem opłacało się przyjechać z Ciechocinka!

Kronikarz56 · Wysłany: Śro 10:55, 22 Mar 2023 Temat postu:

(Monastario wyprowadza z saloonu skutego mężczyznę)
REYES: Co się stało, kapitanie Monastario?
MONASTARIO: Dobrze, że pan tu jest. Właśnie aresztowałem w tym domu schadzek Zorro.
REYES: Nie, właśnie pan aresztował mojego pułkownika.
MONASTARIO: Poważnie? Oj... Bardzo przepraszam za tę pomyłkę. Garcia, rozkuj go!
(Garcia rozkuwa pułkownika)
REYES: Bardzo pana przepraszam, pułkowniku.
MONASTARIO: Ja także przepraszam. Ale muszę panu poradzić na przyszłość, że jeżeli już musi pan korzystać z takich przybytków, niech pan sobie przypnie odznakę do tyłka.
PUŁKOWNIK: Przez wzgląd na moich podwładnych, nie powiem panu, gdzie może pan sobie wsadzić te swoje rady. A teraz, jeżeli nie chce pan skończyć swojej kariery na kopaniu rowów, to radzę panu zejść mi z oczu!
(Monastario i Garcia odchodzą)
PUŁKOWNIK: No co za chamstwo, naprawdę.
REYES: Zdecydowanie, panie pułkowniku. Nazjeżdżało się pospólstwo z Los Angeles do stolicy i zgrywa wielkie państwo, słoiki zakichane.

ZORINA13 · Wysłany: Czw 17:35, 23 Mar 2023 Temat postu: Kapral

Garcia: (…) będę tak dreptał cały dzień…
\Kapral: Niekoniecznie, druhu.
Garcia: Nie?
Kapral: Twój wierny kompan ci pomoże.
Garcia: Naprawdę?
Kapral: Zaraz przyniosę ci większe wiadro.

Kronikarz56

GARCIA: Kryzys, Reyes. Kryzys! Nie ma żołdu, za to więcej rachunków. W tej sytuacji muszę znaleźć inne metody zarobku. Siodłaj konia kapitana!
REYES: Chce pan zostać rabusiem?
GARCIA: A co? Jak Zorro się udaje działać na gościńcu, to mnie też się uda.
REYES: Ale pan nie ma tyle uroku osobistego.
GARCIA: Siodłaj konia kapitana!
REYES: To się nie uda. Skasował go wczoraj w nocy na latarni, gdy wracał z libacji.
GARCIA: To siodłaj mojego konia.
REYES: A pan myśli, że co my jemy od dwóch miesięcy?
GARCIA: No to wynajmij mi jakiegoś konia.
REYES: Wynająć? Konia? Za dziesięć peso, bo tylko tyle mamy? W żydowski nowy rok, jak pada deszcz? Dwa tygodnie po końskiej zarazie? A na dodatek jest piętnasty tydzień strajku kowali, a jutro w Monterey jest jarmark końskich fetyszystów.
GARCIA: Dobra, dramatyczne sytuacje wymagają dramatycznych rozwiązań (podaje mu siodło i uzdę) Załóż to sobie! Przyda ci się trochę ruchu!

ZORINA13

W powozie kichnęła staruszka.
- Na zdrowie! - mówi obok stojący kapral.
- Dziękuję, młody człowieku. Jaki pan uprzejmy!
- Bo muszę! Za brak kultury sierżant nas codziennie opierdala.

Kronikarz56

REYES: Przepraszam cię, że przeze mnie znowu nas pojmali.
GARCIA: A dlaczego? Wszystko świetnie. Pale jak malowane, a od jutra nie musimy się o nic martwić. No, brawo.
REYES: Oj weź, nie bądź taki!
GARCIA: Co "nie bądź taki"? Ty weź się lepiej zamknij! Szesnaście lat i ciągle to samo. Co drugi dzień stoimy z jakimś palem w zadku!
REYES: Cicho, nie wszyscy muszą zaraz o tym wiedzieć!
GARCIA: Chyba czas zweryfikować zasady naszej przyjaźni.
REYES: W jakim sensie?
GARCIA: Nie zauważyłeś, na czym upływa nam życie? Codziennie jakieś podchody. Kolejne polowanie na borsuka, że o fatalnej dla zdrowia jeździe konnej nie wspomnę.
REYES: Ty to nazywasz jazdą konną?
GARCIA: A co? Może nie jeżdżę?
REYES: To nie jazda, tylko zoofilia jest.
GARCIA: Wiesz co? Pocałuj mnie w tyłek!
REYES: A niby jak?!

ZORINA13

Jasiu, jak miał na imię pierwszy człowiek na Ziemi?
-Hoss-odpowiada Jasiu bez zastanowienia.
-Nie Hoss, tylko Adam!
-Ale wiedziałem, że któryś z Bonanzy.