Serial Zorro

Kronikarz56

DIEGO: Nie mam pojęcia, co mu się stało. Przecież to młody, zdolny i skrupulatny człowiek.
PADRE FELIPE: Młody, zdolny i skrupulatny... Ale się spóźnia.
DIEGO: Nie mam pojęcia, co mu się stało.
PADRE FELIPE: To, co zwykle. Młodzi bywają roztargnieni.
DIEGO: Pewnie zatrzymała go jakaś dziewczyna. Wiesz, jak to jest w tym wieku.
PADRE FELIPE: No właśnie, nie wiem.
DIEGO: No faktycznie, ale zapewne wiesz, że młodzi tak niekiedy żyją.
PADRE FELIPE: Owszem, zajmują się błahymi sprawami.
DIEGO: O nie, padre! Dziewczyna to nigdy nie jest błaha sprawa.

ZORINA13

Garcia: Córka mi wyszła za Holendra.
Padre Felipe: Ooo, to nie grzech, ale wstyd.

Kronikarz56

DIEGO: Och, padre! Jestem załamany.
PADRE FELIPE: A co się stało, Diego?
DIEGO: Ojciec chce, abym poszedł w jego ślady.
PADRE FELIPE: I co w tym złego?
DIEGO: Ale on chce, abym się ożenił i założył rodzinę.
PADRE FELIPE: Nadal nie widzę w tym nic takiego.
DIEGO: W zasadzie ja też nie, ale ostatnio, po studiach zmieniły mi się priorytety. Nie chcę już tak szybko się żenić i zakładać rodzinę. Chciałbym poznać świat i ludzi.
PADRE FELIPE: No cóż, w życiu tak bywa, że gdy dorastamy, to nasze plany z dzieciństwa wiele razy ulegają zmianie.
DIEGO: Z twoimi też tak było padre?
PADRE FELIPE: Z moimi? Nie. Ja to zawsze chciałem zostać księdzem.
DIEGO: To ciekawe.
PADRE FELIPE: Bo widzisz... Bo ja akurat chciałem iść w ślady swojego ojca.

ZORINA13

Biskup: A kogo wybrałeś do tego chóru?
Padre Felipe: Wszystkich.
Biskup: Wszystkich?
Padre Felipe: Wszystkich, którzy się zgłosili.

Kronikarz56

DIEGO: Nie ma mowy, ojcze. Nie zamierzam iść do spowiedzi.
PADRE FELIPE: Jeżeli chcesz być ojcem chrzestnym swojego siostrzeńca, to musisz.
DIEGO: No to może nie dawajmy go do chrztu? Będzie najwyżej czcił słońce i poganinem zostanie.
PADRE FELIPE: Diego, weź się w garść! To potrwa tylko chwilkę.
DIEGO: A nie mogę spowiadać się u ciebie, padre?
PADRE FELIPE: Niestety, skoro Inez chrzci dziecko w innej parafii, to u tamtejszego księdza się musisz spowiadać. A kiedy ty ostatnio byłeś u spowiedzi?
DIEGO: O nie, tego mu nie powiem! Przecież to było dwadzieścia lat temu! Jeszcze tego miasta wtedy nie było! Przecież jak tamten ksiądz się dowie, to mi ołówkiem oko wybije! Przecież to podobno niezły psychol!
PADRE FELIPE: Daj spokój. Powiedz, ulży ci, a jeszcze on się ucieszy, że wrócił mu syn marnotrawny.
DIEGO: Proszę cię. On ma swoje dzieci, po co mu jeszcze cudze? Chyba, że poluie na pięćset plus, co by mnie wcale nie zdziwiło. Wtedy to rozumiem.

ZORINA13

Diego: No ale… A ty skąd wiedziałaś, że mnie zastaniesz… przecież wiedziałaś, że wyjeżdżam.
Padre Felipe: Przechodziliśmy, po prostu i wpadliśmy.
Diego: Jak to – przechodziłeś?!!! Z tragarzami?
Padre Felipe: Tak!! Przechodziliśmy. Z tragarzami. Bardzo cię polubiłem, chłopie.

Kronikarz56

PADRE FELIPE: Diego, ocknij się! Miałeś się nie zakochiwać!
DIEGO: Ale Lolita jest taka cudowna! Jest najpiękniejsza, najcudowniejsza, jest...
PADRE FELIPE: Córką twojego odwiecznego wroga.
DIEGO: Owszem, ale jak tu jej nie kochać?
PADRE FELIPE: Zrozum, to uczucie nie ma szans na powodzenie. Zakochaj się w niej, a zaraz skończysz jako bohater kreskówek, książek i seriali większej i mniejszej jakości.
DIEGO: Jestem gotów zaryzykować to wszystko w imię miłości.
PADRE FELIPE: Boże, Diego. Jesteś nieuleczalnym przypadkiem. No trudno, najwyżej. Nie ty pierwszy i nie ostatni. To do zobaczenia. Zobaczymy się w kreskówce.

ZORINA13

Padre Felipe – nie znam się na duchach, nawet w czasie pogrzebu stoję daleko od trumny.

Kronikarz56 · Wysłany: Śro 11:12, 22 Mar 2023 Temat postu:

DIEGO: Witaj, padre!
PADRE FELIPE: Witaj, Diego.
DIEGO: Powiedz mi, padre, czy to prawda, że zamierzasz zostać biskupem?
PADRE FELIPE: Jak najbardziej. Takie mam plany.
DIEGO: A dlaczego?
PADRE FELIPE: Ponieważ zamierzam potem zostać kardynałem.
DIEGO: Koniecznie kardynałem?
PADRE FELIPE: Oczywiście, inaczej nie mógłbym zostać papieżem.

ZORINA13 · Wysłany: Czw 14:15, 23 Mar 2023 Temat postu: padre Felipe

- Bóg jest miłosierny. Ocalił róże, zesłał deszcz.
- A kto zesłał ogień?

Kronikarz56

FELIPE: A komu tak spieszno do ślubu?
GARCIA: Joaquinowi Castenadzie.
FELIPE: Że niby co? Temu zbójowi nie dam ślubu!
GARCIA: Strasznie mnie świerzbi ręka, padre, żeby ci powiedzieć, że nie masz racji. Nie obrażajcie Castenadę, bo on lepszy niż ty i ja.
FELIPE: Niż ja? A czemuż to?
GARCIA: Bo on bliźnim w biedzie pomaga. Od gęby sobie odejmie, a drugiemu da. Poza tym, sam gubernator dał mu ułaskawienie i nie mam go oceniać. Ślub dasz.
FELIPE: Ślub będzie nieważny, bo udzielony pod przemocą.
GARCIA: Nie gadajcie tyle, padre, bo mnie to zaczyna wkurzać! (łapie go za poły) Przemocy przecież żadnej nie ma.
FELIPE (przerażony): Racja, nie ma.

ZORINA13

Diego: Zadają kłopotliwe pytania?
Padre Felipe: Gorzej, na wszystko mają odpowiedź.

Opis: o lekcjach religii i młodzieży.

Kronikarz56

FELIPE: Niech będzie pochwalony.
RICARDO: Nie! Nie będzie! To wszystko wina Boga i jego głupich żartów.
CIOCIA ELENY: Tak czy inaczej, on się żeni z Eleną, bo zrobił jej dziecko.
MILANA: To nieprawda! Ona kłamie! Wcale nie jest w ciąży! To ja jestem z nim w ciąży.
DIEGO: Robi się coraz ciekawiej.
RICARDO: Proszę księdza, proszę mi pomóc!
FELIPE: Stawiasz mnie przed dylematem.
RICARDO: Ale ja z nimi nie spałem.
FELIPE: Każesz mi wierzyć w niepokalane poczęcie?
RICARDO: Ale to nie są moje dzieci!
FELIPE: Może i nie, ale masz przechlapane! He he he.

ZORINA13

Padre Felipe: Muszę poznać zabójcę profesora.
Diego: A co z wojskiem ?
Padre Felipe: Wierzę, że ty dowiesz się więcej.

Kronikarz56

DIEGO: Mam problem z córką. Nastolatce odbija.
PADRE: Może powinieneś inaczej do niej podejść? Z większą wyrozumiałością?
DIEGO: Żeby mi potem weszła na głowę? Ksiądz nie wie, co mówi.
PADRE: Bo co? Bo nie mam dzieci, to nie znam się na ich wychowywaniu?
DIEGO: Nie to chciałem powiedzieć. Ale ksiądz nie ma dzieci, bo przecież... No, chodzi o to, że ksiądz mógłby, ale nie może.
PADRE: I to mnie z miejsca dyskwalifikuje?
DIEGO: No, na pewno pozbawia części doświadczenia.