Serial Zorro

ZORINA13

Diego: Romeo? Szukam Julii.
Ricardo: Wie pan, ja też. Każdy szuka.

ZORINA13

Ricardo twój żart był niegodny dżentelmena, nie odzywam się do pana.

Postać: Anna Maria
Opis: gdy Ricardo zażartował, że w języku francuskim słowo „metresa” oznacza nie tylko nauczycielkę, ale i kochankę (w odniesieniu do Milany).

Kronikarz56

RICARDO: Nie, ja nie jestem Zorro!
(Tłum kobiet próbuje go wyściskać, wycałować i rozebrać. Garcia i Reyes z trudem pakują jego i siebie do karetki więziennej i odjeżdżają)
REYES (do jednej z kobiet): Idź do domu! Zwariowane baby.
GARCIA: A widziałeś tą, która chciała go rozebrać?
REYES: Tak, to moja żona.
RICARDO: Żona?
GARCIA: A kwiaty są od mojej matki. Jest pan bohaterem, zazdroszczę panu.
RICARDO: Niby czego? Przecież idę do więzienia.
GARCIA: Spokojnie, tylko na jakiś czas. I raczej krótki. Bo szybko ogłoszą amnestię, Gubernator jest litościwy. A jak już pana wypuszczą...
RICARDO (uśmiechając się): Naprawdę? No, w zasadzie... Zaczynam dostrzegać plusy tej sytuacji.
GARCIA: No widzi pan. A przy okazji, Don Ricardo... Senior Zorro. Te wszystkie pana akcje. Jak one się panu udały?
RICARDO: No cóż... Nie było to łatwe.

ZORINA13

Ricardo: Pomóc ci?
Milana: Nie. Dam se radę!
Ricardo: Jak chcesz, to ci pomogę!
Milana: Nie trzeba!
Ricardo: No to ci pomogę…

Kronikarz56 · Wysłany: Śro 11:08, 22 Mar 2023 Temat postu:

RICARDO: Milana, moje kochanie.
MILANA: Ty wstrętny draniu! Masz czelność mi się tu pokazywać na oczy? Przygotowałam dla nas romantyczną kolację, a ty się nie zjawiłeś. Gdzie ty byłeś, co?
RICARDO: Z tobą, Diego. Pamiętasz?
DIEGO: Ze mną?
RICARDO: No tak. Przecież spuchł ci ząb i musiałem cię zawieść do lekarza.
DIEGO: Poważnie? Ach, tak! Faktycznie! Przypominam sobie! Nawet musiał mi oddać krew, a mamy tę samą grupę. Grupę zero.
RICARDO: No właśnie, a teraz szukamy pracy. Czy w biurze mają coś dla nas?
MILANA: Owszem, szukają oni dwóch muzyków.
RICARDO: Doskonale, to chodźmy!
(On i Diego wchodzą do biura)
RICARDO: Czy to prawda, że poszukujecie dwóch muzyków?
SZEF: Nie ma mowy. Nie pasujecie.
DIEGO: A to niby dlaczego, co? Co panu w nas przeszkadza?
SZEF: Włosy.
DIEGO: Możemy się ofarbować.
SZEF: Figura.
RICARDO: Możemy schudnąć.
SZEF: I płeć.
RICARDO: Możemy... Nie możemy.
DIEGO: To wszystko wina Milany. Zapłaci nam za to.
(Wychodzą)
MILANA: I co, dziewczyny?
DIEGO: Powinienem cię udusić gołymi rękami!
RICARDO: Diego, tak się nie rozmawia z kobietami. Milano, co planujesz wieczorem?
MILANA: Wrócę do domu i zjem zimną kolację.
RICARDO: Więc pewnie nie potrzebujesz swojego powozu. Możesz nam go użyczyć, prawda?
(Milana protestuje, ale Ricardo ją całuje i ona mu ustępuje)
DIEGO: Czy on nie jest wspaniały?

ZORINA13 · Wysłany: Czw 17:43, 23 Mar 2023 Temat postu: Ricardo

Milana (uderzyła Ricardo drzwiami): Przepraszam (…), nic się panu nie stało?
Ricardo: A nie, nic (…), najwyżej nie będę miał dzieci!
Milana: (…) Może byłoby dobrze, żeby zobaczył pana lekarz? (…) na pewno panu pomogą!
Ricardo: Muszę iść na operację!
Milana: Chyba jednak przecenia pan powagę tego wypadku, od razu operacja?
Ricardo: Owszem, tylko że to ja będę operował!

Kronikarz56

OJCIEC: Ricardo, a czemu Milana do nas nie przychodzi?
RICARDO: Zerwałem z nią.
OJCIEC: Jak to? Zerwałeś z Milaną? Przecież ona jest taka wykształcona i miała... Te no... Perspektywy.
RICARDO: Ale koledzy się ze mnie śmiali, że chodzę z mleczarnią.
OJCIEC: Synku, już chyba lepiej z mleczarnią, niż ze stolarnią.
RICARDO: Jakoś dwadzieścia lat temu taki mądry nie byłeś.
OJCIEC: Bo nie widziałeś matki dwadzieścia lat temu. Też była wykształcona, miała perspektywy i co? Ty się urodziłeś i wszystko wyssałeś.
RICARDO: Ja się na ten świat nie prosiłem.
OJCIEC: No, dla nas też to była niespodzianka.

ZORINA13

Ricardo: Ja mam aktualnie cztery narzeczone! […]
„Milana ”: Cztery narzeczone! A ja którą jestem? Trzecią? Czwartą?
„Ricardo ”: Tamte cztery nic dla mnie nie znaczą.

Kronikarz56

ANNA MARIA: Już nie mogę się doczekać, kiedy połączymy się na zawsze.
RICARDO: Na... Zawsze?
(Uruchamia się jego wyobrażnia)
SĘDZIA: Skazuję cię na małżeństwo! Bez zawieszania! Bez odwrotu! Na zawsze! Na zawsze! Na zawsze!
(Wracamy do rzeczywistości)
RICARDO: Wow! Na zawsze! To... To raczej dosyć długo jest. Ślub zawsze jest na zawsze? To jakaś zasada taka?

ZORINA13

Ciemność, widzę ciemność, ciemność widzę.

Kobieta mnie bije…

Kierunek – wschód! Tam musi być jakaś cywilizacja.

Liga broni, liga radzi, liga nigdy was nie zdradzi.

Kopernik była kobietą!